ไร้อารมณ์ขมขื่นไม่ชื่นจิต จะนึกคิดสิ่งใดให้ขัดเขิน แม้เรียงร้อยบทกวีมิเพลิดเพลิน เหมือนขาดเกินบางสิ่งให้กริ่งเกรง มโนนึกขาดห้วงดังหน่วงหนัก ลวดลายลักษณ์มิอ่อนไหวให้คร่ำเคร่ง อรรถรสไร้ท้วงท่ามาบรรเลง ดั่งบทเพลงไร้สัมผัสชวนขัดเคือง จะขึ้นกาพย์เขียนโคลงลงบทกลอน ไม่สะท้อนตามอารมณ์สมเนื้อเรื่อง ไร้สาระพล่ามไปใช้คำเปลือง มิต่อเนื่องเนื้อหาพาวกวน ไร้อารมณ์ขุ่นข้องหมองดวงจิต ภาพนิมิตวุ่นวายใจสับสน ดังเมฆหมอกคลุมตาพามืดมน จะคิดค้นสิ่งใดไม่สมจินต์.
13 สิงหาคม 2552 10:53 น. - comment id 1026455
แล้ว สักพัก ก็คงผ่านไป ครับ มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
13 สิงหาคม 2552 12:12 น. - comment id 1026496
เมื่ออารมณ์ขัดแย้งไม่แจ้งเหตุ ไม่มีเจตนาส่งหรือสื่อสาร ไม่ได้ไขว่ไม่ได้คว้าไม่ได้การณ์ แต่ได้งานหนึ่งบทไว้จดจำ คริๆ มาร่วมด้วยช่วยๆกัน
13 สิงหาคม 2552 12:30 น. - comment id 1026507
หรืออารมณ์จมดิ่งลงทิ้งเหว จึงสิ้นเปลวไฟรักในอักษร หวังอารมณ์ช่วยบ่มใจให้คืนคอน ร่ายอักษรอีกคราหวัง..หลั่งจากใจ ...แบบว่า
13 สิงหาคม 2552 13:14 น. - comment id 1026525
13 สิงหาคม 2552 16:24 น. - comment id 1026612
13 สิงหาคม 2552 20:01 น. - comment id 1026679
โห ขนาดไร้อารมณ์นะเนี่ย
13 สิงหาคม 2552 22:22 น. - comment id 1026787
ไร้อารมณ์ ไร้ใจ ไร้คนรัก หวังที่พัก หวังพิง พอหายเหนื่อย ขาดคนช่วยดูแลยามปวดเมื่อย รอเรื่อยเรื่อยไร้รักลาแล้วลืม....
14 สิงหาคม 2552 10:14 น. - comment id 1026976
จริงด้วยคะ บางครั้งคิดอยากเขียนก็เขียนออกมาไม่ได้จริงๆ ไม่มีเรื่องที่จะเขียนด้วยค่ะ เคยเป็นเหมือนกันค่ะ