ย้อนรัก ย้อนรอย

กุ้งก้ามกราม

ย้อนรัก....
     ปั้นอารมณ์เขียนกลอนจนค่อนดึก
ดั่งม้าคึกควบขับมิหลับใหล
บรรจงร้อยรจนาต่างมาลัย
มอบบางใครดื่มด่ำถ้อยรำพึง
เพื่อบอกว่าฉันรักมั่นนักหนา
ทุกเวลาดวงจิตเฝ้าคิดถึง
ภาพความหลังผ่านมาแสนตราตรึง
ในคำนึงโดดเด่นอยู่เช่นเดิม
ความห่วงใยห่วงหาครั้งคราก่อน
มิลดหย่อนนะแม่มีแต่เพิ่ม
จากสองใจเกื้อหนุนเป็นทุนเดิม
รักสร้างเสริมซาบซึ้งเป็นหนึ่งใจ
เวลาล่วงง่วงนอนจนค่อนดึก
ดั่งม้าคึกคอพับนอนหลับใหล
ยังมิเห็นงดงามถ้อยความใด
มีเพียงรักห่วงใยมอบให้เธอ

ย้อนรอย....
     ทนอ่านกลอนซ้ำซากคนฝากรัก
มาทึกทักมอบคำหมั่นพร่ำเพ้อ
นับจากวันได้คบแรกพบเจอ
มั่นเสนอรักอยู่เพียงผู้เดียว
เขียนกลอนรักทั้งทีเพียงสี่บท
รำพันพจน์แค่นี้ยังขี้เหนียว
หากคืนนี้จับจดได้บทเดียว
จะมิเกี่ยวมิข้องแยกห้องนอน
มีเพียงรักห่วงใยจะไหวหรือ
คิดจะยื้อความหลังแต่ครั้งก่อน
เห็นพูดนักพูดหนาห่วงอาทร
แค่เขียนกลอนยังบ่นคนอะไร
มัวตั้งท่าม้าศึกสิ้นคึกคัก
นอนกระอักเลือดกองแอบร้องไห้
เรื่องง่วงเหงาหาวนอนนั้นก่อนใคร
เขียนกลอนไว้ไม่จบเลิกคบกัน