เราทั้งสองนอนซมตรมด้วยไข้ ด้วยโรคภัยทางกายได้สิงสู่ เหมือนชีวิตสุดท้ายปลายประตู เราจะอยู่ต่อไปอย่างไรกัน เธอเอ่ยปากถามฉันในวันหนึ่ง หน้าต่างซึ่งริมเตียงใกล้เคียงฉัน มองออกไปสวยเด่นเห็นตะวัน ข้างนอกนั้นคงงดงามตามวาจา เธอไม่รู้หรอกว่าฉันมานี่ ร่างกายนี้เจ็บหนักเกินรักษา ที่มากกว่าไปนี้ที่ดวงตา โดนอาญาคำสาปหรือบาปมี ให้ไม่เห็นแม้แสงทุกแห่งหน ไม่เห็นคนไม่เห็นฟ้าสง่าศรี ไม่เห็นพื้นพสุธาและวารี หลายสิบปีที่ผ่านเหตุการณ์มา แต่ในเมื่อเราสองต้องอยู่ใกล้ ด้วยโรคภัยชักนำกระหน่ำหา ต้องทุกข์ทนบนเตียงเคียงอุรา โรคภัยท้ารุมเร้าเข้าฟาดฟัน ถ้าฉันบอกเรื่องจริงคงยิ่งเศร้า เธอคงเหงาเปราะบางเหมือนอย่างฉัน หากจะมีสิ่งใดที่ให้กัน ฉันจะปันความสดใสให้ใจเธอ ฉันอาจผิดที่แสดงแกล้งโกหก อาจจะลงนรกที่พกเพ้อ แต่ฉันอยากรักษาใจให้นะเออ ให้เพื่อนเกลอก่อนตายได้ฝันดี ฉันเริ่มเล่าเรื่องบอกนอกหน้าต่าง แสงสว่างจากจิตไม่คิดหนี ทำให้เธอสดใสได้ทุกที ฉันก็มีสุขใจที่ได้ทำ แต่สักวันความจริงจะยิ่งโศก ทุกประโยคที่เห็นคงเน้นย้ำ ความสวยงามที่วาดเป็นบาปกรรม จะจดจำฉันไว้บ้างไหมเธอ ตอนนี้ฉันบินไปไกลหน้าต่าง ออกจากร่างคนไข้ที่ใจเพ้อ ออกจากความทุกข์ทนคนละเมอ ฉันจะเจอสิ่งไหนอย่างไรกัน.... ------------------ (ไร้อันดับ)
2 สิงหาคม 2552 19:59 น. - comment id 1021495
คุณมินตรา โห ใช่ครับ แหมๆ อายจัง รีบไปหน่อย ดีนะ คุณมินตรามาอ่านพบ แล้วช่วยแก้ให้ ฉางน้อย คงไม่มีเวลา วันๆ เอาแต่ซนไป ตามประสาครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
2 สิงหาคม 2552 20:03 น. - comment id 1021605
สหายยา จริงๆ ภาค 3 สหายน่าจะต้อง รับผิดชอบเพราะเขียนไว้แล้ว ปรับเสียหน่อยก็ลงได้เลย ลองคิดดูนะ ว่าจะลงหรือไม่ลง วันๆ ไม่คิดอะไร คิดแต่จะถล่อมเพื่อนๆ คงหวังเอามันส์ อย่างเดียวใช่ป่ะ
2 สิงหาคม 2552 20:16 น. - comment id 1021619
คุณครูแก้วประเสริฐ ดีใจ ที่ให้เกียรติ์เข้ามาเยี่ยมครับ ผมพยายามบันทึกเรื่องราว ที่ประทับใจเก็บไว้ในนี้ครับ คงต้องรบกวนให้ช่วย ชี้แนะด้วยนะครับ ขอให้มีความสุข ดูแลสุขภาพด้วยครับ
2 สิงหาคม 2552 20:09 น. - comment id 1021621
วุ้นเส้น โห บรรยากาศนอกหน้าต่าง สวยมาก ยังงี้จอง ที่ริมหน้าต่างทุกวันเลย ยิ่งเขียนกลอนยิ่งดีนะ กลอนที่ขึ้นหน้า 1 น่าชื่นชม จริงๆ เป็นกลอนอนุรักษ์ ภาษาไทยด้วย แต่อย่าลืมงานที่ต้องทำล่ะ แบ่งเวลาดีดี ขอบคุณบทกลอนงามๆ และภาพสวยๆ ที่นำมาฝากครับ ดูแลสุขภาพด้วย
1 สิงหาคม 2552 15:16 น. - comment id 1021976
ที่ 1
1 สิงหาคม 2552 15:18 น. - comment id 1021977
ที่ 2 ก็ได้
1 สิงหาคม 2552 15:34 น. - comment id 1021980
ความเอื้ออาทรเป็นสิ่งสำคัญเนอะ แล้งอะไรแล้งได้ อย่าแล้งน้ำใจ โลกนี้จะได้สดใส .. เฌอ เคยไปทำบุญเด็กพิการซ้ำซ้อนนะ ตาบอดด้วย เห็นแล้วสงสาร เขามีความสุขกับจินตนาการของเขา เขาชอบเสียงเพลง ชอบเต้นรำ และที่สำคัญ เขาชอบตุ๊กตามาก ถึงเขามองไม่เห็น แต่เขาก็สุขใจที่ได้สัมผัสกับสิ่งที่คนอื่นมอบให้ ทุกที่นอนจะมีตุ๊กตา เราเห็นสภาพแล้วว่าเก่าคร่ำคร่า แต่สำหรับเขามีค่ามากมาย
1 สิงหาคม 2552 16:36 น. - comment id 1021989
คุณเฌอมาลย์.... มีโอกาสได้ไปทำบุญที่บ้านเด็กพิการซ้ำซ้อนแถวๆปากเกร็ดเหมือนกัน พี่ไปมา 2 ครั้งแล้ว รู้สึกถึงโลกแห่งความสวยงามของเด็กๆที่นั่น สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้ในสิ่งที่เด็กๆเค้าต้องการมากที่สุดคือ ความรักและความอบอุ่น เพราะครั้งแรกที่เค้าเห็นเราเข้าไป เค้าจะวิ่งมากอดเหมือนกับว่าเค้ารออ้อมกอดของใครสักคนมานานแสนนาน..พูดจากความรู้สึกของพี่น๊ะค่ะ.... สัมผัสแรกที่เค้าเข้ามา น้ำตาพี่ไหลโดยไม่รู้ ตัว..มันสงสาร และตื้นตันใจ เพราะอย่างน้อย เราก็ทำให้เค้ามีความสุขถึงแม้แค่ระยะเวลา สั้นๆก็ตาม...และจากการไปครั้งนั้นก็ทำให้ ได้ข้อคิดตามมาก็คือ...เด็กเค้าเหมือนผ้าขาว สุดแต่เราจะแต่งแต้ม...ไม่ว่าเค้าจะพิการหรือ ไม่ก็ตาม... และยินดีมากๆที่ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความ คิดเห็นผ่านทางบอร์ดแห่งนี้ค่ะ ปล. กลอนคุณไร้อันดับ ยังไพเราะเหมือนเดิม ไม่ทราบว่าจะมี ภาค 3 ต่อรึเปล่าค่ะ.จะรออ่าน น๊ะค่ะ.....
1 สิงหาคม 2552 17:05 น. - comment id 1021994
.......ตั๊กแก...........
1 สิงหาคม 2552 17:20 น. - comment id 1022002
.....แน่ะๆ มีเวอร์ชั่น 2 ด้วยวุ้ย พี่เรา......
1 สิงหาคม 2552 17:54 น. - comment id 1022019
เป็นคำโกหกที่บริสุทธิ์ และงดงามครับ
1 สิงหาคม 2552 18:18 น. - comment id 1022024
ไม่โกหก หรอก แต่หากเห็นด้วยใจ มั๊ง มาอ่านกลอนแสนงาม ด้วยคำและจินตนาการ ครับ
1 สิงหาคม 2552 19:43 น. - comment id 1022043
เณอ ชนะ Big Boss ไปประมาณสองนาที เป็นสองนาที ที่ทำให้ใครบางคน งอนได้นะ
1 สิงหาคม 2552 19:44 น. - comment id 1022044
Big Boss เป็น บอสใหญ่ เลย ขยับตัวช้าไปสองนาที เปลียนเป็น บอสเล็ก ดีไหม อาจเร็วกว่านี้
1 สิงหาคม 2552 19:50 น. - comment id 1022045
เฌอ จริงๆ ในสังคมเรา ความเอื้ออาทร ยังมีอยู่นะ อาจจะหลบอยู่ ในมุมเล็กๆ ที่ใดที่หนึ่ง ซึงยังมีอยู่อีกมากมายในสังคม แต่มันทำให้สังคม ไม่ได้มีแต่ความเสื่อมอย่างเดียว ขอบคุณเรื่องเด็กๆ ที่เล่าให้ฟัง ดีจังเนอะ ที่เฌอ ได้ไปดูแล พวกเขา ดีจริงๆ
1 สิงหาคม 2552 19:58 น. - comment id 1022046
คุณเทียนหยด ขอบคุณเรื่องราวดีดี และความรู้สึกดีดี ที่มาถ่ายทอดให้ พวกเราฟังครับ ผมเคยไปที่นั่นสองสามครั้ง เป็นความรู้สึกเศร้าลึกๆ เมื่อคิดถึงครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คิดว่า คงมีแค่สองภาค ภาคนี้ ตั้งใจบรรยาย ความรู้สึกของคนที่อยู่ ริมหน้าต่างครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ
1 สิงหาคม 2552 20:02 น. - comment id 1022047
คห 13 14 ฉางน้อย ตอนแรกก็ไม่คิดจะเขียน แต่โดนใครบางคน บังคับให้ต้องเขียน แต่ไหนๆ จะเขียนแล้ว ก็ทำเป็นเวอร์ชั่น 2 ไปซะเลย ไม่ได้ยินเสียงตั๊กแก จากฉางน้อยนานแระ อิอิ
1 สิงหาคม 2552 20:03 น. - comment id 1022049
คุณเอื้องคำ ใช่ครับ เป็นการโกหก ที่งดงาม เพราะมาจากใจที่ คิดจะให้กัน จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
1 สิงหาคม 2552 20:05 น. - comment id 1022050
คุณคนกุลา เขาคงเห็นด้วยใจจริงๆ ใจที่อยากแบ่งปัน ความสุขให้คนอื่น ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ
1 สิงหาคม 2552 21:32 น. - comment id 1022085
อุตส่าห์ปิดตาห่างๆ กลัวเจอผี เฮ้อ โล่งอก ผีน่ารัก ไม่น่ากลัวเนาะค่ะ อิ จะมีภาคต่อไปมั้ยคะ เกิดใหม่เป็นมนุษย์ หรืออะไรก็ได้ ที่ยังมีความผูกพันธ์ กับชาตินี้อยู่ค่ะ
1 สิงหาคม 2552 22:59 น. - comment id 1022097
เปิดหน้าต่างไว้ระวังขโมยเน้อ...
1 สิงหาคม 2552 23:09 น. - comment id 1022100
ริมหน้าต่าง ร่างเย็น มิเห็นฝัน ความผูกพันธ์ ฉันท์เพื่อน มิเลือนหาย ความจริงแท้ แน่นอน สอนก่อนตาย หากมิสาย คล้ายปอง ให้ครองธรรม
2 สิงหาคม 2552 06:58 น. - comment id 1022138
คุณแบม ภาคนี้เป็นภาคบังคับ มีคนบังคับให้เขียน เรื่อง ภพหน้า ที่ผูกพัน กันระหว่างภพ เป็นเรื่อง ที่น่าสนใจจริงๆ ขอให้เป็นวันดีดีนะ
2 สิงหาคม 2552 07:00 น. - comment id 1022139
แม่มณี ขโมยของไม่กลัว กลัวขโมยใจ สบายดีนะ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
2 สิงหาคม 2552 07:11 น. - comment id 1022140
คุณปรางทิพย์ นอกหน้าต่างห่างไกลใครจะรู้ วิญญาณผู้จากไปได้หลุดพ้น จากความเสื่อมสลายในกายตน ที่ทุกข์ทนรุมเร้าเหมือนเตาไฟ ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ที่นำมาฝากครับ
2 สิงหาคม 2552 09:15 น. - comment id 1022149
"นอกหน้าต่างอ้างว้างดูห่างเหิน ริมทางเดินดูเหงาเหงาเศร้าแอบแฝง ท้องนภาดูรันทดหมดเรี่ยวแรง ถึงคืนแห่งชีวิตต้องปลิดปลง" สังขารไม่เที่ยง ทุกข์สุขอยู่ที่ใจนะคะ ผู้มีจิตเมตตา ย่อมพบแต่สุขเสมอ เนอะพี่เนอะ
2 สิงหาคม 2552 09:27 น. - comment id 1022150
มองที่ริมหน้าต่าง ก็ดีตรงนี้แหละนะครับ ได้เห็น ถนน 2 เลนส์ อิอิ เกี่ยวกานมะเนี่ยย กลอนนี้เพราะ และจินตนการก็ชัดขึ้นมากครับ
2 สิงหาคม 2552 09:47 น. - comment id 1022162
คุณมินตรา นอกหน้าต่างแสนใจส่งใจถึง คนคนหนึ่งซึ่งไม่รู้เขาอยู่ไหน เคยสร้างหวังพลังที่ฝังใจ ก็มีอันเป็นไปไกลจากเรา... ทุกอย่างเป็นอนิจจัง สิ่งที่เหลืออยู่ได้ อาจเป็นเพียง สิ่งที่เก็บไว้ใน ความรู้สึกของเราเท่านั้น ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ มากความหมายที่นำมาฝากครับ
2 สิงหาคม 2552 09:49 น. - comment id 1022163
กวีน้อย ภาคนี้เป็นภาคที่พยายามบรรยาย ความรู้สึกของคนริมหน้าต่าง ตามจินตนาการของผมครับ ขอบคุณกำลังใจที่ให้กันครับ
2 สิงหาคม 2552 10:55 น. - comment id 1022175
......ตั๊กแก............
2 สิงหาคม 2552 11:33 น. - comment id 1022180
จริงๆแล้ว พี่สืบจะเขียนว่า "นอกหน้าต่างแสนไกลส่งใจถึง" ใช่ไหมคะ ใช่แน่ๆเลย ตามมาแก้.. พี่ปรางไม่อยู่ เลยต้องมาแก้(คำ)เอง เอ่อ.. ต้องระวัง น้องฉางน้อยด้วย เดี๋ยวมาแอบดู
2 สิงหาคม 2552 14:05 น. - comment id 1022213
ถล่มดีไหมหว่า เผื่อจามีภาคสามอีก อิอิ
2 สิงหาคม 2552 18:12 น. - comment id 1022271
ริมหน้าต่างบานเดิมเพิ่มความคิด คอยตามติดห้วงใจให้ใฝ่หา ฝันของคนมิหายไปไกลตา ยังคงมั่นในอุราคอยคว้าชม เป็นรอยความความฝันแบ่งปันให้ จากคนที่หัวใจไม่เคยล้ม แม้มิมีดวงตาอันกล้าคม แต่เพาะบ่มความดีงามระหว่างใจ ริมหน้าต่างบานเริ่มเพิ่งเริ่มเปิด เป็นบ่อเกิดคุณค่ากว่าสิ่งไหน เพียงเรื่องนี้ถูกเล่าบอกกล่าวไป เผยความในต่อช่วงนำดวงแด... ริมหน้าต่าง....
2 สิงหาคม 2552 18:15 น. - comment id 1022276
แก้คำผิด ริมหน้าต่างบานเดิมเพิ่มความคิด คอยตามติดห้วงใจให้ใฝ่หา ฝันของคนมิหายไปไกลตา ยังคงมั่นในอุราคอยคว้าชม เป็นรอยตามความฝันแบ่งปันให้ จากคนที่หัวใจไม่เคยล้ม แม้มิมีดวงตาอันกล้าคม แต่เพาะบ่มความดีงามระหว่างใจ ริมหน้าต่างบานเดิมเพิ่งเริ่มเปิด เป็นบ่อเกิดคุณค่ากว่าสิ่งไหน เพียงเรื่องนี้ถูกเล่าบอกกล่าวไป เผยความในต่อช่วงนำดวงแด
2 สิงหาคม 2552 19:48 น. - comment id 1022315
แวะมาอ่านกลอนเปี่ยมความหมายลึกซึ้งครับ แก้วประเสริฐ.
2 สิงหาคม 2552 19:55 น. - comment id 1022316
ฉางน้อย มาส่งเสียงไรแถวนี้ กลับบ้านได้แล้ว ทางบ้านเขาเป็นห่วง กลัวไปมีเรื่อง กับวินมอเตอร์ไซด์อีก
3 สิงหาคม 2552 08:17 น. - comment id 1022499
.. โลกสวยสดงดงามยามตาหลับ ใจซึมซับรับรู้อยู่ใช่ไหม ภาพมองเห็นเร้นกายอยู่ภายใน สร้างจากใจไม่สิ้นจินตนาการ สบายดีนะครับ
3 สิงหาคม 2552 08:41 น. - comment id 1022517
สวัสดีค่ะ ความมีน้ำใจ เอื้อเฝื้อ และเอื้ออาทรต่อกัน ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้นค่ะ
3 สิงหาคม 2552 13:34 น. - comment id 1022682
เคยอ่านเรื่องนี้ที่เป็นร้อยแก้ว นำมาเป็นร้อยกรองได้ดีมากครับ การเอาเรื่องราวมาแต่งเป็นกลอนนี่ยากนะครับ แต่คุณนักสืบ ไร้อันดับ ทำได้ดีอยู่แล้นนน....
3 สิงหาคม 2552 14:56 น. - comment id 1022741
พี่ไร้ฯ นำเสนอได้ดีมากเลยครับ การบอกแต่สิ่งดีๆให้กับคนที่ไม่มีโอกาส และใกล้จะไปดีแล้ว ถือว่าสร้างกุศล เพราะทำให้เขาไม่ต้องมีสิ่งใดเกาะติดหัวใจหรือดวงจิตให้ขุ่นมัว..
3 สิงหาคม 2552 21:27 น. - comment id 1022929
คุณฝากฝัน แม้ดวงตาไม่อาจสามารถเห็น แต่ใจเด่นมีไว้ให้ใครรู้ สิ่งที่ให้ด้วยจิตจงคิดดู จะเชิดชูน้ำมิตรด้วยจิตใจ ผมสบายดีครับ ขอบคุณที่ทักทายครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ
3 สิงหาคม 2552 21:30 น. - comment id 1022930
คุณsomebody ความมีน้ำใจ ต่อกัน ทำให้โลกน่าอยู่จริงๆ แม้จะเป็นน้ำใจ เพียงเล็กน้อย แต่ก็มีคุณค่ากับใคร บางคน จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
3 สิงหาคม 2552 21:35 น. - comment id 1022932
คุณแมวเหลือง การให้ แม้จะไม่ใช่ สิ่งของ ซึ่งอาจจะเป็น เพียงคำพูด คำปลอบโยน สิ่งเหล่านี้ อาจจะทำให้ ใครสักคน ที่กำลังอยู่ ในห้วงทุกข์ ได้เป็นสุข ขึ้นมาบ้าง จริงไหมครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ
3 สิงหาคม 2552 21:38 น. - comment id 1022933
คุณกิ่งโศก ที่จริงไม่คิดจะมีภาคสองหรอกครับ แต่เพื่อนคนหนึ่ง บังคับให้มีครับ ไหนๆ จะมีแล้ว ก็พยายาม จินตนาการ ความรู้สึก ของคนริมหน้าต่าง ตามความคิด ของผมออกมาครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ
7 สิงหาคม 2552 11:47 น. - comment id 1024086
7 สิงหาคม 2552 15:48 น. - comment id 1024286
ริมธาร
12 สิงหาคม 2552 06:27 น. - comment id 1026032
แวะมาทักทาย หวัดดีวันแม่ อย่าลืมดูแลแม่ให้ดีดีนะ อิอิ แม่ของลูก... ว้า...ไม่เห็นเกี่ยวกะริมหน้าต่าง2 เอาเป็นว่า.. เค้าคิดถึงตะเองเนอะพี่สืบเนอะ ตะเองหายไปนานเค้า ขอแวะมาเยี่ยมที่นี่
16 สิงหาคม 2552 10:45 น. - comment id 1027542
ริมธาร ไปทำงานนานไปหน่อย แม้กระทั่งวันแม่ ยังต้องอยู่เกีอบเทียงคืน ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะ ขอให้มีความสุขครับ