อะไรเล่า.. จะดับไฟให้ใจเราได้ หากมิใช่ตัวของเราเอง อะไรเล่า.. จะล้างความเจ็บปวดหลังดวงตาออกไปได้ หากมิใช่หัวใจของเราเอง แม้ดั่งตกอยู่ในอเวจีไร้หวัง อยู่ตัวคนเดียวท่ามกลางเงาหมอกม่านมัวมากมาย ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากตัวเราเอง ทว่า.. การจะลุกขึ้นนั้นยากนัก ที่จะเดินไปด้วยตัวเอง มิใช่ง่ายเลย ที่จะฟันฝ่าทุกเรื่องราวไปด้วยตัวเองคนเดียว ทว่า.. ทว่าก็ต้องทำให้ได้มิใช่หรือ..? แม้แลดูสิ้นหวังเท่าใด ก็มิใช่เป็นไปไม่ได้มิใช่หรือ? และเพราะผ่านเรื่องดูซีดจางห่างจากความเป็นจริงไปได้ไม่ใช่หรือ หัวใจเราจึงแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม..
6 ธันวาคม 2552 19:12 น. - comment id 1071228
มิใช่ง่ายเลย ที่จะฟันฝ่าทุกเรื่องราวไปด้วยตัวเองคนเดียว ทว่า.. ทว่าก็ต้องทำให้ได้มิใช่หรือ..? แม้ดั่งตกอยู่ในอเวจีไร้หวัง อยู่ตัวคนเดียวท่ามกลางเงาหมอกม่านมัวมากมาย ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากตัวเราเอง นอกจากตัวเราเอง หัวใจเราแกร่งด้วยตัวเราเอง เราเป็นได้ทั้งผู้สร้างและทำลาย เมื่อเงาหมอกมัวจางไป จะพบสิ่งใหม่ที่เราสร้างสรรค์ด้วยตัวเราเอง เหลือไฟที่ยังโชติช่วงคือไฟแห่งความหวังที่ใครก็ทำลายไม่ได้นอกจากตัวเอง หรือเราจะทำลายความหวังของเราเอง?