จินตนาการเอย.. ความฝัน จงนำพาซึ่งความหวัง แม้ล้ม จงอย่าท้อ แม้เจ็บ อย่าหยุดฝัน หวังนั้นเต็มเปี่ยมเสมอ ณ ที่แห่งนั้น ลุกเริงแรง สุกสว่างไร้สิ้นสุด แห่งหนนั้น ซึ่งจินตนาการและความฝันประคองไว้ ถักทอ ประสานกันเป็นหนึ่ง แม้มิใช่หนึ่งเดียว แต่มิอาจแยกจากกัน ที่แห่งนั้น.... ..ฝันของเธอจะเป็นจริงสู่ทุกโลกอันเป็นจริง
28 กรกฎาคม 2552 21:49 น. - comment id 1020577
อย่างนี้ต่างหาก ตัวตนของคุณ ล้มได้ ก็ลุกได้ แม้เจ็บก็ไม่หยุดฝัน "แม้มิใช่หนึ่งเดียว แต่มิอาจแยกจากกัน"คือยังไงได้มั่งคะ
28 กรกฎาคม 2552 21:55 น. - comment id 1020596
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้
28 กรกฎาคม 2552 22:03 น. - comment id 1020622
อืมนะ....เข้าใจ
31 กรกฎาคม 2552 22:34 น. - comment id 1021820
@มารน้อย "แม้มิใช่หนึ่งเดียว แต่มิอาจแยกจากกัน" คือแบบ ถึงจะประสานกันเป็นหนึ่ง แยกออกจากกันไม่ได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ใช่ของอย่างเดียวกันน่ะค่ะ กำกวมไปหน่อย ขอโทษด้วยนะคะ ^^" เข้ามาอ่านของเราทุกอันเลย ขอบคุณมากเลยนะคะ อันที่จริงแล้ว ที่เขียนนี่ส่วนมากจะมาจากอารมณ์ที่ตกค้าง จากหนังสือที่อ่านบ้าง เหตุการณ์ที่ผ่านตาบ้าง มากกว่าจะเป็นเรื่องของตัวเองน่ะค่ะ หลายๆครั้งก็เขียนให้ตัวละครในนิยายบ้าง แตก็ขอบคุณจริงๆนะคะที่เป็นห่วง (ซึ้งจังเลย >