บางครั้ง... ก็ได้สัมผัสว่า ความรู้สึกที่แทบไม่อาจจะบรรยายได้นั้นเป็นเช่นไร บางครั้ง... ที่แทบพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว มีแต่ความรู้สึกที่อัดอยู่แน่นไปหมด บางครั้ง... ที่สิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือปล่อยให้น้ำตารินไหลลงมา ไม่มีแม้แต่บทเพลงจะขับกล่อม ไม่มีอะไรจะแทนหรือบรรยายสิ่งที่รู้สึกอยู่นี้ได้เลย.. ไม่อาจจะคร่ำครวญได้ดังเช่นผู้อื่น.. ทว่าก็ไม่อาจจะร่ายบทกวีอย่างที่เคยภูมิใจนักหนา ไม่อาจจะแสดงความรู้สึกได้มากไปกว่าน้ำตา ที่ไหลลงมาเงียบๆอย่างไม่มีใครได้ยิน เจ็บ.. เจ็บปวดยิ่งนัก.. ความรวดร้าวไหลปลาบไปทั้งร่าง กึ่งหนึ่งนิ่งขึงด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยาย อีกกึ่งหนึ่งร่ำร้อง พร่ำปลอบด้วยถ้อยคำที่ไม่อาจจะรู้สึกและเข้าใจ เศษเสี้ยววินาทีเนิ่นนานเนิบช้า ราวเวลาจะหยุดนิ่งอยู่แต่ ณ ที่นี้ ความเจ็บปวดจะมิมีวันเลยผ่าน อนาคตมิมีวันจะมาถึง ไม่มีอีกแล้ว อดีต อนาคต หรือปัจจุบัน มีแต่ห้วงความว่างเปล่าเวิ้งว้าง ถมเต็มด้วยความเศร้า เป็นโลกที่ไร้ทางออก
rachan 28 ก.ค. 2552 19:48 น. - ID 128005 
870
2
0
28 กรกฎาคม 2552 21:42 น. - comment id 1020572
คุณโชคดีมากเลยที่พบกับความว่างเปล่า เพราะในความว่างเปล่ามีเสรีภาพที่คุณจะปั้นแต่งอะไรได้ตามปราถนา แค่ไม่หลอกตัวเองคุณก็ไม่เจ็บปวดแล้ว อดีต อนาคต แค่ลมแล้ง ปัจจุบันยังอยู่กับลมหายใจของคุณเสมอ ไม่ไขว่คว้าอนาคตก็หยุดความเจ็บปวดทั้งมวลได้ เมื่อไม่หวัง เราก็จะไม่ผิดหวัง อย่างนี้ดีมั้ย หยุดนิ่งไว้ที่ความว่างเปล่าเถอะค่ะ ไม่ต้องถมเต็มด้วยความเศร้า ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา แค่เรื่องเล็กๆบนโลกที่ไม่เคยปิดกั้นอะไรได้สักอย่าง เพียงแค่เราไม่ปิดกั้นตัวเอง เราก็มีทางออกใช่เปล่าคะ กล่าวกันว่าเมื่อหาทางออกไม่ได้ ก็ไปออกที่ทางเข้า ใช้วิธีนี้มาเสมอเมื่อพบทางตัน ก็รอดมาได้ทุกสถานการณ์ อย่าจมอยู่กับความเจ็บปวดเลยค่ะ ศรัทธาในตัวเองยังมีอยู่ทุกเศษเสี้ยววินาที คุณยังเป็นเจ้าของตัวคุณเอง ความรู้สึกร้าวรานเจ็บปวดแค่มาอยู่อาศัย เดี๋ยวมันก็จะจากไป เข้าใจความรู้สึกของคุณค่ะ เข้มแข็งนะคะ เชื่อเสมอว่าเวลาจะจัดสรรทุกอย่างให้ลงตัวได้ มองดูรอบรอบตัวคุณหน่อยสิคะ ยังมีคนทุกข์กว่าอีกตั้งมากมาย บางทีเค้าอาจกำลังรอการช่วยเหลือจากคุณ แสวงสุขจากการให้กันดีกว่ามั้ยคะ? ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรก็ช่างเพราะเรามีแต่ปัจจุบัน ให้ความว่างเปล่าชำระล้างต้นเหตุของความเศร้า แล้วคุณก็จะไม่เจ็บปวดอีก หวังให้ปัจจุบันคืนความเป็นคุณในเร็ววัน รออ่านบทกวีแห่งความว่างเปล่าของคุณค่ะ
28 กรกฎาคม 2552 21:54 น. - comment id 1020587
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้
31 กรกฎาคม 2552 22:42 น. - comment id 1021822
@มารน้อย ขอบคุณมากนะคะ เป็นกำลังใจให้เราเสมอเลย เราจะพยายามค่ะ เวลาที่เห็นโลกหม่นๆ จะพยายาม จะไม่ให้ที่โหวงๆในใจมีแต่ความเศร้าอีก จะพยายามไม่ลืมค่ะ ว่าวันนี้เวลานี้ที่สุดแล้วก็จะผ่านไป พรุ่งนี้จะมา ฟ้าจะสดใสขึ้นหลังฝนหยุดตก ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
