เรื่องราวเลวร้ายม่ายลูกสอง ไร้เงินไร้ทองส่งลูกน้อย อัตคัดขัดสนสิ่งใช้สอย นั่งหน้าละห้อยกุมกบาล กูหนี้ยืมสินมาลงทุน หวังลูกวัยรุ่นช่วยเฝ้าร้าน กิจการงานดีแต่มีมาร พวกอันธพาลรีดไถเบียดเบียน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดลูกวัยรุ่น หาเรื่องยุ่งวุ่นไม่อ่านเขียน มีเรื่องมีราวจากลาโรงเรียน เป็นนักเลงผมเกรียนติดหยูกยา อัธพาลรีดไถลูกขโมย ด้วยใจหิวโหยอยากยาบ้า สุดท้ายโดนจับเข้าบ้านเมตตา ม่ายเอือมระอาสุดเสียใจ ไม่หยุดทำกินเพราะลูกน้อย ให้เจ้าตัวจ้อยมีกินมีใช้ แต่ด้วยเวรกรรมจากหนใด ป่วยเป็นโรคร้ายยากเยียวยา คนโตติดคุกคนเล็กป่วยไข้ เจ็บปวดหัวใจจริงม่ายจ๋า อีกโดนเบียดเบียนอยู่ทุกครา ยังถึงเวลาจ่ายดอกเงินกู้ บอกเสียงเศร้าสร้อยขอผลัดก่อน แต่โดนยอกย้อนตวาดขู่ "มึงกู้เงินไปต้องหามาใช้กู" เอาปืนจ่อหูจ่อกบาล โดนรื้อทรัพย์สินทำลายมั่ว ไอ้พวกคนชั่วทำลายร้าน พร้อมขู่กรรโชกเสียงผสาน จะมาระรานคราต่อไป ม่ายแสนผิดหวังชะตาลิขิต คิดปลิดชีวิตให้มอดไหม้ ว่าแล้วอุ้มลูกไต่บันใด ขึ้นไปดาดฟ้าแสนสูงชัน ตะโกนก้องด่าทอเพื่อนมนุษย์ พร้อมนั่งทรุดตัวลงหมดแล้วฉัน จะตายพร้อมลูกน้อยพร้อมๆกัน ไม่มีวันข้างหน้าให้ดิ้นรน สายตามองลงยังเบื้องล่าง เห็นจุดหมายปลายทางพรางสับสน แต่สุดท้ายแล้วก็ดีดร่างล่วงหล่น ม่ายลูกพุ่งชนกับพื้นปูน ร่างเละแหลกเหลวแสนเหวอะหวะ ความตายจะจะชีวิตสาบสูญ เลือดไหลท่วมนองเอ่อล้นเพิ่มพูน หมดสิ้นตระกูลม่ายรันทด
19 กรกฎาคม 2552 22:06 น. - comment id 1016508
ต่อไป..เขียนม่ายสมหวังนะคะ..อิอิ บ้านเรามีแต่เรื่องรันทด..เรื่องต่อไป ขอ..อย่ารันทดเลย..เนาะ
19 กรกฎาคม 2552 22:14 น. - comment id 1016518
อ่านแล้วรันทดจริงๆค่ะ...
19 กรกฎาคม 2552 22:30 น. - comment id 1016536
ค่ะเขียนได้รันทด สมความตั้งใจจริง ๆ
20 กรกฎาคม 2552 09:51 น. - comment id 1016666
รัดทดสุดๆ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคม อ่านแล้วเศร้าจัง
20 กรกฎาคม 2552 18:12 น. - comment id 1016898
เรื่องแต่ง ยังกะเรื่องจริง นะครับ เรื่องแต่งนี่ เขียนยากจริงๆ แต่ทำให้เข้าใจได้ง่ายๆ เยี่ยมมากๆ ครับ
20 กรกฎาคม 2552 23:16 น. - comment id 1017087
ขอบคุณสำหรับคำติชมครับ ถ้าไม่มีคนติชมผมคงขาดกำลังใจ