เฝ้ามองตัวเองอย่างครุ่นคิด ผลผลิตของความด้อยที่มีฝัน คุณรู้ไหมว่าฉันคือใครกัน อยู่ชนชั้นใดเล่าในสังคม ตอนนี้ฉันเป็นแค่ขอทาน ขอเจือจานความรู้สู้สั่งสม นั่งตาเหม่อเคว้งคว้างอย่างโง่งม ทุกข์ระทมในประเทศที่เหม่อลอย ได้แต่หวังว่าจะมีอนาคต ฝันสวยสดแม้อยู่สูงฉันจะสอย เป็นกรรมกรสังคมที่เฝ้าคอย ร่วมแรงร้อยขับเคลื่อนความเท่าเทียม ฝันว่าจะเห็นประชาธิปไตย เบ่งบานในประเทศไทยให้เต็มเปี่ยม พัฒนาอย่างเสมอภาคและเท่าเทียม คนชั่วเจียมคนดีได้ปกครองเมือง
รัสสะตะ 19 ก.ค. 2552 12:59 น. - ID 127764 
1779
3
0
19 กรกฎาคม 2552 13:30 น. - comment id 1016258
ตราบใดที่กฎหมายของสังคมยังมีสองมาตรฐาน ตราบนั้น ดอกไม้ประชาธิปไตย ก็มิอาจเบ่งบานบนผืนแผ่นดินไทย
19 กรกฎาคม 2552 13:47 น. - comment id 1016260
นั่นซีนะ เราจะเป็นใครคงไม่สำคัญ แต่รอบข้างต้องเป็นไปด้วยกันด้วย โลกจะน่าอยู่ก็คงไม่ได้อยู่ที่เราเพียงคนเดียว ชอบบทกลอนคุณนะ
19 กรกฎาคม 2552 14:23 น. - comment id 1016274
คนดีอย่าเพิ่งเบื่อการเมือง เพราะนั่นอาจจะเป็นการเปิดทางให้คนชั่วเข้ามากุมอำนาจได้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบทกลอนนะคะ บ้านเมืองนี้เป็นของเราทุกคน เพราะฉะนั้นจะดีจะร้าย ต้องร่วมกันสร้าง และที่สำคัญมันเป็นภาระที่เราต้องรับผิดชอบร่วมกันค่ะ
21 กรกฎาคม 2552 09:32 น. - comment id 1017179
รู้รอบการเมืองก็ดีนะ จะได้รู้เท่าทัน
21 กรกฎาคม 2552 18:13 น. - comment id 1017326
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
