ค่ำคืนนี้ดาวพร่างอยู่กลางฟ้า สองนัยน์ตาปริ่มรื้นกล้ำกลืนช้ำ ด้วยคลอนใจดวงน้อยกับรอยคำ ทุกสิ่งล้วนกล่าวพร่ำหมายอำลา หากดวงแดมิแหลกแตกสลาย อาจมิสายเพราะจินต์ถวิลหา ผิดเรื่องไรทักท้วงผ่านดวงตา หมด ฤ ค่า ใจภักดิ์สลักไว้ หรือเคืองแค้นจึงโทษถึงโกรธนัก เลือนรอยรักเสมือนสร้างเงื่อนไข ทวนผิด - ถูก จนมิเหลือแม้เยื่อใด ตัดสายใยสายสวาทให้ขาดลง ทนใจรอแสงรุ่งของพรุ่งนี้ จักมอบฤดีกำนัลด้วยมั่นคง คือความภักดิ์รักมากจากอนงค์ น้อมมาส่งรักพิสุทธิ์ดุจหทัย หากแม้นเขาหมดค่าคำว่ารัก หัวใจควรตระหนักถูกผลักไส รอยทรงจำได้มาจักตราไว้ สุดหัวใจ เจ็บล้ำรอยช้ำจม
19 กรกฎาคม 2552 12:37 น. - comment id 1016242
เมื่อหัวใจไร้ค่าก็อย่ายื้อ ทุกสิ่งคือินิจจังยั่งยืนไม่ หักใจข่มหักใจลาหักอาลัย อย่าให้ใคร..เยาะเย้ย..เลยหัวใจ..
19 กรกฎาคม 2552 13:05 น. - comment id 1016249
รอยหยิกเล็บเจ็บปวดแสนรวดร้าว คนชั่วคราวนอนหนาวราวขื่นขม น้ำตารินถวิลหาพาระทม อกแสนตรมข่มใจไว้ลำพัง ยาที่รักษาแผลใจเราได้คือน้ำตา กลับไปคิด เงียบ ๆ สักระยะ แผล จะหายอักเสบนะคะ พี่ปรางเป็น กำลังใจให้ค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 13:30 น. - comment id 1016257
ยามรัก หวานปานว่าหมดค่าขม น้ำต้มผัก ช่วยชมผสมสมัย ก็ จิตเราให้เขารู้ชูหัวใจ ว่าหวาน ไว้รักเขากว่าน้ำตาตัว
19 กรกฎาคม 2552 15:56 น. - comment id 1016321
ที่สุดใน หัวใจ ชายคนนี้ มีคนดี คนเดียว ไม่เกี่ยวสอง ยามมองดาว เปรียบราว เฝ้าแลน้อง ที่สุดของ หัวใจ ให้น้องยา ร่วมแจม ครับ
20 กรกฎาคม 2552 15:58 น. - comment id 1016852
เคืองกันเรื่องใด---บอกตัวเองไม่เคยได้นะคะ บางทีตัวเองอาจจะเปลี่ยนไป ว่าไหม
25 กรกฎาคม 2552 16:05 น. - comment id 1019059
เรื่องที่แล้วแล้วไปเก็บไว้จำ หาคนใหม่ชอบธรรมดีกว่าไหม คำสัญญาอ้อนอ้อนเคยค่อนใจ เขากลับกลายก็จงลืมอย่าปลื้มเลย หาสาระไม่ได้กับคำสัญญาถ้าเซ้นไว้ในแบบฟร์อมยังพอฟ้องได้ อิอิ