ป่าคือบ้านบ้านคือป่ามานานโข เราเติบโตจากผืนป่าได้อาศัย วิถีชนคนดอยด้อยปัจจัย มิสิ้นไร้ทำกินในถิ่นเรา น้ำจากฟ้าปลาจากห้วยรวยสินทรัพย์ มากเกินนับค่าได้ในขุนเขา อากาศดีแดดใสในลำเนา มีพี่น้องพงศ์เผ่าเราสุขใจ ทำผืนนาขั้นบันไดไว้ปลูกข้าว ออกรวงพราวเหลืองอร่ามงามไสว ดอกตะแบกม่วงครามงามวิไล โอ้แดนไพรเมืองแมนแคว้นฉิมพลี ลูกหลานเอ๋ยเชื่อปู่ย่ากลับมาเถิด อย่าเตลิดเพลิดไปในแสงสี ในเมืองต่างแก่งแย่งและแข่งดี ห่างวิถีบ้านป่าช่างน่ากลัว ไปให้เขาครอบงำทางความคิด แล้วหลงติดเงินตราอาจพาชั่ว ลืมตัวตนคนบ้านเราไปเมามัว พาให้ตัวทุกข์ยากลำบากนาน กลับถิ่นดอยคอยอยู่คืนสู่เหย้า มารับเอาจารีตดีที่ถิ่นฐาน ภูมิปัญญาป่าไพรไม่กันดาร คือวิมานสราญใจในแดนดง กันนาเทวี ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒
18 กรกฎาคม 2552 23:00 น. - comment id 989655
วิมานดินถิ่นไพรห่างไกลนัก อย่าลืมรักผืนดินถิ่นอาศัย ที่ให้ข้าวให้อาหาร..ผ่านป่าไกล ขออย่าได้ลืมถิ่น.งแผนดินตน.. อยากให้ทุกคนมีสำนึกรักบ้านเกิดเนา..
18 กรกฎาคม 2552 23:11 น. - comment id 992339
ครูพิม อยากให้เขารักบ้านเกิด บ้านเกิดต้องรักเขาด้วยนะคะ อิอิ ว่าไปอย่าผลักไสเด็กให้ห่างชุมชน เดี๋ยวพ่อแม่จะเหงาอยู่สองเฒ่า 55
18 กรกฎาคม 2552 20:20 น. - comment id 1000981
ภัทราภา ใช่แล้วค่า บ้านคือวิมานอันแสนสุข กลับบ้านกันเถอะนะคะ
18 กรกฎาคม 2552 20:23 น. - comment id 1001311
white rose ใช่แล้วค่า ป่าคือบ้านของเรา อิอิ
18 กรกฎาคม 2552 20:16 น. - comment id 1006085
ประทีปดาว... ชีวิตที่สงบ และร่มเย็น ีกว่าร้อนรุ่มกลุ้มใจ เครียดแน่นอน ขอให้คุณประทีปดาวมีความสุขเช่นกันค่ะ
18 กรกฎาคม 2552 20:18 น. - comment id 1006087
ลำหับรำพึง ขอบคุณค่ะที่แวะมาแจมกลอน กลอนแต่งดีค่ะ มีความหมายดีมากนะ
18 กรกฎาคม 2552 20:09 น. - comment id 1010577
ครูกระดาษทราย มาเลยค่า ค่ายลูกเสือที่นี่นอนป่าประจำ อิอิ
18 กรกฎาคม 2552 20:10 น. - comment id 1010621
วิทย์ ศิริ ก็ต้องมีสักวันหนึ่งแหละน้อ ขอให้สมหวังไวไวค่ะ
17 กรกฎาคม 2552 20:43 น. - comment id 1015858
กลับถิ่นดอยคอยอยู่คืนสู่เหย้า มารับเอาจารีตดีที่ถิ่นฐาน ภูมิปัญญาป่าไพรไม่กันดาร คือวิมานสราญใจในแดนดง บ้านคือถิ่น วิมาน สำราญทุ่ง เมืองกรุงยุ่ง ยากเดา ขลาดเขาหลง แสงสดสี ศิวิไลซ์ ไม่ยืนยง เท่านาดง เทพี ศรีวิมาน น้ำจากฟ้า ปลาห้วย พร้อมด้วยหนอง อีกทั้งคลอง บึงเลน เล่นสนาน ขี่ควายน้อย คอยเลี้ยง เยี่ยงชาวบ้าน คือตำนาน วิมาน ณ บ้านลาว เอ๊ย บ้านเรา อิอิ ขอร่วมแจม นะครับ คุณป้า..กันนาฯ
17 กรกฎาคม 2552 22:04 น. - comment id 1015881
ครับบ้านป่าคือวิมานจริงๆครับหากเราสามารถ เข้ากับเขาได้ไร้ซึ่งมวลมายา งามครับงาม แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2552 22:48 น. - comment id 1015903
สวัสดีค่ะพี่สาว.. สวยมากๆค่ะพี่ อยากเดินเข้าไปป่าจัง ไปด้วยกันนะคะ......
18 กรกฎาคม 2552 01:18 น. - comment id 1015969
ใช่เลยค่ะ ไม่มีป่า เราก็ไม่มีบ้านจะให้อยู่ งั้นต้องมาร่วมกันปลูกป่าค่ะ บทกลอนดีมาก ๆ เลยนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
18 กรกฎาคม 2552 08:25 น. - comment id 1015983
บ้านบนดอยมีแสงสีมีทีวีกันหมดแล้ว ลูกหลานแตกแถวไปเรียนหมด จบแล้วบ่กลับมาบ้านน่ารันทด หรือว่าป่าจะหมดแล้วกาหากำนี้ ทุนนิยมมันรับง่ายๆเนาะต้องช่วยกันเนาะ
18 กรกฎาคม 2552 09:40 น. - comment id 1016013
อ่านแล้วอยากกลับบ้านจังครับ
18 กรกฎาคม 2552 09:45 น. - comment id 1016015
บ้านป่า งดงามบริสุทธิ์นะคะ ถ้าไม่มีการตัดไม้ทำลายป่า ลูกหลานคงได้รับมรดกทางธรรมชาติกันต่อไปได้อีกนาน
18 กรกฎาคม 2552 10:15 น. - comment id 1016024
อยู่เมืองหลวงเห็นตึกกับคอนกรีต ขาดจารีตประเพณีที่สืบสาน ต้นไม้เขียวบางตาหาชื่นบาน อยากกลับบ้านทำไร่และไถนา รออีกสักพักคงจะกลับไปสู่ธรรมชาติเหมือนที่เคยอยู่ค่ะพี่ป้าฯ
18 กรกฎาคม 2552 10:21 น. - comment id 1016026
สื่อให้เห็นธรรมชาติได้ดีมากค่ะ อยากอยู่จังแบบนี้ สุขกาย สุขใจ ก็พยายามปลูกโน่นนี่ที่บ้านค่ะ บ้านจะได้ดูไม่แห้งแล้ง ใช้สายยางฉีด รดต้นไม้ตอนเย็น แล้วก็ลืมปล่อยน้ำทิ้งไว้ทั้งคืน2-3ครั้งแล้ว .......อิอิ....สูงวัย ชอบลืม
18 กรกฎาคม 2552 10:23 น. - comment id 1016028
ที่บ้านไม่ได้ทำนาขั้นบันไดค่ะ แต่เคยเห็นที่แม่ฮ่องสอนเหมือนกันค่ะ
18 กรกฎาคม 2552 12:24 น. - comment id 1016062
อยากไปอยู่ แต่ไม่รู้เมื่อไรเหมือนกันคับ เศร้า
18 กรกฎาคม 2552 13:22 น. - comment id 1016075
อยากไปใช้ชีวิตแบบนี้จังเลยค่ะ ขอให้ป้ากันนามีความสุขนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ จุ๊ฟฟฟ
18 กรกฎาคม 2552 14:39 น. - comment id 1016087
กลางหุบเขาราวป่ายอดไม้เขียว ธารลดเลี้ยวระยิวพราวสายน้ำไหล แสงแดสาดผ่านม่านเมฆฟ้าอำไพ เสียงหวีดหวิวพริ้วใบไผ่ ..สุขจริงนา กลางเมืองกรุง ป่าคอนกรีต เด่นตระหง่า เสียงรถรา อีกทึก วุนวายหนา หมอกควันพิษ ปกคลุมเมือง ให้ระอา เหลียวซ้ายขวามากผู้คน..เหมือนไร้คน
18 กรกฎาคม 2552 17:06 น. - comment id 1016125
ธรรมชาติและผืนป่าเป็นสิ่งควรค่าเสมอค่ะ ไม่มีที่ไหนสุขใจกว่าบ้านเรา
18 กรกฎาคม 2552 17:35 น. - comment id 1016137
ไม่มีป่าก็ไม่มีบ้านค่ะ...
18 กรกฎาคม 2552 19:26 น. - comment id 1016156
กวีน้อย......... ขอบคุณ่าที่มาร่วมแจมด้วย บ้านป่านาไพร หากเข้าใจ หาอยู่หากิน แม้ไม่ร่ำรวยก็ สุขสงบ สบายใจไปอีกแบบนะ
18 กรกฎาคม 2552 19:29 น. - comment id 1016157
ครูแก้วประเสริฐ ขอคารวะครูกลอนค่ะ ขอบคุณที่มาเยือนและ ให้กำลังใจค่ะ
18 กรกฎาคม 2552 19:43 น. - comment id 1016161
นกยูง สวัสดีค่ะน้องสาว ดีใจที่มาเยี่ยมกันนะ ถ้าจะไปเดินป่าด้วยกันก็มา เลยนะคะ รับรองสนุกแน่ๆค่า อิอิ
18 กรกฎาคม 2552 19:45 น. - comment id 1016163
ปรางทิพย์ ป่าคือบ้าน เราอิงอาศัยเขาได้ทุกอย่าง ไม่ว่าอาหาร ยา บ้าน และเสื้อผ้า แต่คนก็ทำลายจนเตียน โลกเลยร้อนอย่าง นี้ไงคะ
18 กรกฎาคม 2552 19:52 น. - comment id 1016165
หมอน้อย........ ระบบกู้ยืมตามรอยมอเตอร์ไซด์ ไปทุกที่ นำรถมาใช้ก่อนแล้วค่อย ผ่อนไปเรื่อยๆ อย่างอื่นก็ตามมานี่แหละ ความเจริญที่เขาสมมุติว่าไว้ล่ะ
18 กรกฎาคม 2552 19:54 น. - comment id 1016166
เอื้องคำ.... นั่นสินะ ชักคิดถึงบ้านแล้วใช่ไหม
18 กรกฎาคม 2552 19:56 น. - comment id 1016167
ค่าใช่แล้วค่าวิถีการดำรงชีวิตอยู่กับป่า เรียนกันได้ไม่จบไม่สิ้นเลยนะคะ
18 กรกฎาคม 2552 20:02 น. - comment id 1016169
แก้วประภัสสร ค่ะพ่อแม่คงรอน้องแบมอยู่ละ กลับไปพัฒนาท้องถิ่นเราดีกว่านะ
18 กรกฎาคม 2552 20:03 น. - comment id 1016170
พี่แดง.... ค่า ปลูกต้นไม่เยอะ อากาศดี ไม่มี มลพิษนะคะ
18 กรกฎาคม 2552 20:06 น. - comment id 1016171
เพียงพลิ้ว สวยมากๆ เลยค่ะ นาแบบขั้นบันได แสดงถึงภูมิปัญญาและ ความอดทนพยายามของบรรพบุรุษรุ่นบุกบาน
19 กรกฎาคม 2552 12:25 น. - comment id 1016229
ประทับใจบทกวีที่แสนมีสาระ งดงามเสมอมาเลยค่ะ และ ชอบภาพมากค่ะ สมดั่งนามกันนาเทวี ที่ชื่นชมศรัทธาค่ะ ด้วยรักนะคะ พุด
19 กรกฎาคม 2552 12:26 น. - comment id 1016232
ป่างามขนาดนี้ ใครก็ปรารถนาจะอยู่ป่า นึกถึงความร่มเย็นในอดีตเนาะ
19 กรกฎาคม 2552 14:26 น. - comment id 1016275
พุด........ รู้สึกตัวลอยเลยนะเนี่ย ได้คำชื่นชมศรัทธาจากคุณพุด มากมายเสมอ กลอนกันาเทวี ไม่อ่อนพริ้งก็ต้องขออภัย ออกแนวเพื่อชีวิตหน่อยๆ ก็พยายามเกลาให้ละมุนละไมขึ้น แต่บางอารมณ์ทำไม่ได้ใจร้อนค่ะ
19 กรกฎาคม 2552 14:30 น. - comment id 1016276
ละไมฝน... ใช่แล้วค่า หวนนึกถึงอดีตและเล่าสู่ ลูกหลานฟัง เมืองไทยในอดีต สงบ ร่มเย็น อากาศดี เรียกได้ว่า บ้านคือป่า ป่าคือบ้านเลยละนะ น้ำท่าก็อุดมไหลตลอดปี ไม่ใช่ฝนตกที ก็ท่วมทีแบบนี้ ขุ่นคลั่ก อาบไม่ได้เลย
19 กรกฎาคม 2552 22:10 น. - comment id 1016511
ไม่เคยลืมพี่น้องชาวดอยเลยค่ะ แล้วจะกลับไปเยี่ยมพี่น้องชาวดอยให้ได้ค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 07:18 น. - comment id 1016618
นรศิริ จริงๆนะคะ ชาวดอยคอยอยู่นะคะ อิอิ
20 กรกฎาคม 2552 15:06 น. - comment id 1016821
สวัสดีค่ะ เขียนได้เห็นภาพดีจังคะ เห็นด้วยเป็นที่สุดเลย อยากอยู่แบบนี้แหล่ะค่ะ สงบสุขร่มเย็นอยู่ได้ด้วยตัวเอง ภาพประกอบก็น่าอยู่จังค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2554 08:21 น. - comment id 1183716
สวัสดีครับยังจำ โรงเรียนสิงหพาหุ ได้ไหมครับ ผมอยากบอกว่าคิดถึงครูฝึกทุกคนน่ะครับ