ห่อห้อมดาวมัดรวมกับดวงจิต มอบให้มิตรแนบใจที่ไกลห่าง ความห่วงใยไม่หวั่นระยะทาง เส้นเบาบางผูกพันกันไม่คลาย ทอดความรักจากใจไปให้ถึง ดุจประหนึ่งรุ้งทอดเป็นเส้นสาย เชื่อมสองฟากฝั่งฟ้าที่เดียวดาย คงคลึงคล้ายสายใยทอดให้เธอ เสียงบรรเลงเพลงใจยินแผ่วๆ ดังแว่วๆผ่านลมดั่งพรหมเพ้อ ซาบเข้ากรรณ์จนฉันฝันละเมอ วอนสายลมพัดเธอมากอดใจ ยังเหว่ว้าน้ำตาเปื้อนเขนย อยากลงเอยตรงความรักที่สดใส แนบสนิทใกล้ชิดใจสองใจ กล่อมกันนอนจนหลับใหลใต้หมู่ดาว ........ เหมือนสายลมหวิวไหวในทุกหญ้า เหมือนเวลาหยุดใจให้หนุ่มสาว เหมือนท้องฟ้าแวววับประดับดาว เหมือนลมหนาวล้อมใจให้กรุ่นนาน ลิ้มรสหยาดน้ำผึ้งซึ่งบ่มร่ำ ในคืนค่ำครองรักสมัครสมาน มีดาราเดือนเด่นเป็นพยาน ให้ชื่นบานอบร่ำทุกค่ำคืน หยาดน้ำค้างพร่างพรมห่มผืนด้าว จนเหน็บหนาวในอุราเกินฝ่าฝืน วันเก่าเก่าเลือนลับไม่กลับคืน ความขมขื่นจึงเยื้อนทั่วเรือนกาย เหมือนซบหมอกมืดมัวสลัวม่าน ครอบคลุมปราณเต็มอยู่ไม่รู้หาย ดอกไม้สดทุกเสี้ยวต้องเดียวดาย ท่ามกลางความเฉิดฉายอย่างดายเดียว ..
16 กรกฎาคม 2552 11:32 น. - comment id 1015193
มาอยู่เป็นเพื่อนคนเดียวดายจ้าน้องสาว คิดถึงจัง
16 กรกฎาคม 2552 11:33 น. - comment id 1015194
ไม่ย๊อมมมมม ถูกแย่งที่1 งอนนนน3 ปี ไม่ดี 3 ชาติ ชิ
16 กรกฎาคม 2552 11:36 น. - comment id 1015196
เหมือนซบหมอกมืดมัวสลัวม่าน ครอบคลุมปราณเต็มอยู่ไม่รู้หาย ดอกไม้สดทุกเสี้ยวต้องเดียวดาย ท่ามกลางความเฉิดฉายอย่างดายเดียว ... ... จบได้เศร้า เหงามากเลยจ้ะน้องแพรว มาอยู่เป้นเพื่อนแล้วนะ
16 กรกฎาคม 2552 11:42 น. - comment id 1015205
..เย้ๆๆๆ ดีใจจัง ได้เจอพี่สาวแล้ว ... อิอิอิ สวัสดีค่ะ พี่สาวเพียงพลิ้ว แพรวหายเดียวดายก็ตอนที่พี่เข้ามาแหล่ะค่ะ อิอิ (พ่อแม่ไม่มีไร่อ้อยนะคะ หวานมาแต่เกิด โดยเฉพาะปาก 555) พี่สาวเฌอมาลย์ กอดๆๆๆๆ กอดให้หายคิดถึงเลย นู๋แค่คิดถึงนะ อยาดกดด้วย ไม่งั้นก็งอนน 4 ชาติเลย อิอิ ล้อเล่นน้า
16 กรกฎาคม 2552 11:46 น. - comment id 1015209
อ่านได้เพลินดีจังเลยค่ะ ชอบท่อนนี้มากๆ .............. ทอดความรักจากใจไปให้ถึง ดุจประหนึ่งรุ้งทอดเป็นเส้นสาย เชื่อมสองฟากฝั่งฟ้าที่เดียวดาย คงคลึงคล้ายสายใยทอดให้เธอ .............. แวะมาส่งกำลังใจและอยู่เป็นเพื่อน จะไม่เดียวดายนะคะ
16 กรกฎาคม 2552 11:52 น. - comment id 1015212
สวัสดีค่ะคุง somebody ขอบคุณนะคะ นานแล้วค่ะ ไม่ได้แต่งกลอน วันนี้แพรวเลยตัวลอยมีคนชอบด้วย อิอิ คุณพี่ได้บุณนะคะเนี้ย ทำให้คนมีความสุขเนี้ย 5555
16 กรกฎาคม 2552 12:00 น. - comment id 1015219
...... ฮั่นแน่ะ แอบมาเขียนกลอนนี่เอง เมื่อกี้สหายฝน โคลอนเขาไปฝากความคิดถึง ให้คุณเพียงแพรวที่เรื่องสั้นฉางน้อยด้วยนะคะ ไปรับความคิดถึงจากเพื่อนซะด้วยน๊า ......หายไปนานเลยนะคะ สบายดีป่าว
16 กรกฎาคม 2552 12:01 น. - comment id 1015221
ตราบใดรักยังไม่จบ แปลว่า รักยังอาจพบกับความสุขสมหวังในวันข้างหน้า ขอให้ก้าวผ่าน ณ เวลานี้ ได้อย่างสง่างามนะครับ
16 กรกฎาคม 2552 12:17 น. - comment id 1015233
...วิ๊ดวิ้ว คุงฉางน้อยเจ้าของร้านไก่ย่างเสียบตูด ไก่ นี่เอง อิอิ ไปมาแล้วค่ะ แถมโฆษณาให้ด้วย เดาว่าอีกเดียวลูกค้คงเพียบ ฮิๆ คุงนู๋เพียงแพรวสบายดีค่ะ แต่กลัวเป็นไข้หวัดนี่ดิคะ เฮ้อ สวัสดีคุณกวีเจ้าสำราณค่ะ สาธุเถอะค่ะ สมพรปากนะคะ 555 สบายดีนะคะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
16 กรกฎาคม 2552 12:26 น. - comment id 1015235
หยดน้ำค้างพร่างพรมบนผืนหญ้า หยดน้ำตากลมกลืนเพราะขื่นขม หยดน้ำผึ้งซาบซ่านผ่านระทม หยดแสงโสมลงกลางระหว่างใจ
16 กรกฎาคม 2552 12:32 น. - comment id 1015237
คุง แก้วประภัสสร ต้องเป็นเหงาเดียวดายท้ายที่สุด เกินกว่าฉุดกระชากใจให้ยังอยู่ เพราะน้ำตาใหลมาอย่างพร่างพรู จนมิรู้แยกมิไหวไหนน้ำค้าง อิอิ มั่วค่ะ ตาลายหิวข้าวแระ ทานข้าวเที่ยงยังค่ะ ถ้ายังมากินน้ำพริกอ่องกะแตงกวาบ้านแพรวไม๊ อิอิ
16 กรกฎาคม 2552 13:27 น. - comment id 1015252
แวะมาอ่าน งานเหงาๆ แต่งได้ไพเราะค่ะ
16 กรกฎาคม 2552 14:19 น. - comment id 1015266
จุ๊กกรู่ .. ไม่มีทางเดียวดายแน่นอนค่ะ ในเงามืดนั้นอาจมีผี เอ๊ย พี่อีกคนอยู่เป็นเพื่อนนนะ
16 กรกฎาคม 2552 16:03 น. - comment id 1015313
ไม่จบแน่นอนจ๊ะ...เพิ่งจะเริ่มต้นเอง...คิดถึงน๊า...สาวน้อย
17 กรกฎาคม 2552 00:03 น. - comment id 1015558
เข้ามาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ ค่ะ อืม...เหงา ๆ นะคะ ไม่เดียวดายแล้วนะคะ พี่ปรางมาอยู่ เป็นเพื่อนค่ะ
17 กรกฎาคม 2552 13:40 น. - comment id 1015705
ลูกรักของพ่อ เขียนกลอนได้งดงามอ่อนพลิ้ว ได้ดีแล้ว ติดอย่างหนึ่ง ห้ามโดยเด็ดขาดนะลูกรัก เสียงบรรเลงเพลงใจยินแผ่วๆ ดังแว่วๆผ่านลมดั่งพรหมเพ้อ คือ....ยินแผ่วๆ คำ " ๆ " ห้ามเด็ดขาดจ๊ะหาก เขียนและต้องการก็เขียนซ้ำกันเลย ยินแผ่วแผ่ว จำไว้นะลูกเป็นกฏข้อห้ามยิ่ง รักลูกพ่อเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 กรกฎาคม 2552 20:35 น. - comment id 1015853
กลับมาพร้อมความโรแมนติกเชียว
20 กรกฎาคม 2552 18:03 น. - comment id 1016883
สวัสดีค่ะคุณใจปลายทาง ดีใจจังค่ะมีคนชอบ และก็ขอขอบคุณนะคะ ที่แวะมาอ่านกลอนเหงาๆของแพรว พี่จ๋าวมณีจันทร์ รักผี เอ้ยพี่จังเลย อุตส่าห์แวะมาหาน้อง แต่ระวังนะคะ อยู่กะแพรวไม่มีผีก็เหมือนเจอผี อุอุอุ คุณโคลอนนนนนน ถ้าไม่จบแล้วใครจะมาต่ออะ พี่จ๋า อิอิ ยิ่งขาดๆเกินๆอยู่ด้วย คุณปรางทิพย์ ขอบคุณนะคะ ที่ยังอุตส่าห์แวะมาอยู่เป็นเพื่อนน้อง รับรองค่ะ มีเพื่อนเยอะแบบนี้ แพรวไม่มีเหงา อิอิ พ่อแก้วประเสริฐ ดีใจจังค่ะ ที่พ่อแวะมาให้ความรู้อีกแล้ว เหมือนก้าวไปทีละน้อยค่ะ ผิดตรงนี้มีตฃคนเตือน ทำให้ได้ปรับปรุง ถ้าผิดตรงไหนอีกก็คงต้องขอให้พ่อช่วยแนะนำลูกสาวคนนี้ด้วยนะคะ แพรวยังด้อยอยู่มากค่ะ โรคภัยไข้เจ็บช่วงนี้น่ากลัว พ่อรักาสุขภาพนะคะ คุงยาแก้ปวด ว่าไปโน้นอิอิ ไม่เห็นโรแมนติกเลย ติ้งต้องไม่ว่า 555