หน้าส่วนตัว
เมื่อฉันนอนอยู่ในโลงไม้นี้
เธออาจมีอาลัยในตัวฉัน
อาจร้องไห้ฟูมฟายเสียดายวัน
อาจถลันเกาะโลงโพล่งพูดจา
บอกให้ฉันไปทางอย่างที่ชอบ
ร่ำร้องปลอบดวงจิตคิดใฝ่หา
บอกให้ฉันกลับฟื้นคืนชีพมา
เพื่อรู้ค่าความอาลัยจากใจเธอ
เธอจะไม่ทิ้งห่างไปอย่างก่อน
เธอจะป้อนคำห่วงใยไม่พร่ำเพ้อ
เธอจะไม่เหยียดหยามยามที่เจอ
เธอจะบอกอย่างไม่เก้อว่าเธอรอ
เธอจะอยู่ข้างเคียงใช่เพียงฝัน
เธอจะปันฝันไกลแม้ใจท้อ
เธอจะปักรักมั่นทุกวันพอ
เธอจะขอรักฉันทุกวันคืน
เธอร่ำร้องอย่างไรคงไม่อาจ
ร่างที่ขาดวิญญาณกับการฟื้น
ร่างที่ชืดเย็นชามาลุกยืน
ร่างที่หลับไม่ตื่นฟื้นขึ้นมา
ก่อนที่ฉันนอนตายจนกายชืด
ก่อนความมืดโปรยลงที่ตรงหน้า
ก่อนตะวันลับไปจนไกลตา
ก่อนชีวาเลือนดับลับจากกัน
เธอจะทำดีให้ไม่ได้หรือ
โปรดยื่นมือมาไว้ตรงใจฉัน
โปรดถนอมดวงใจไว้ผูกพัน
เพียงเท่านั้นที่ขอแม้รอเธอ...
-------------
(ไร้อันดับ)
นักสืบ ไร้อันดับ 11 ก.ค. 2552 08:30 น. - ID 127542 
1704
14
0
11 กรกฎาคม 2552 08:38 น. - comment id 1012708
อืม... จะใจร้ายปล่อยให้รอไปถึงไหน เดี๋ยวหมดไฟจนชีพดับลับสังขาร จะบอกรักก็บอกมาอย่าช้านาน เกรงเสียการณ์รักเสียดายสายเกินไป
11 กรกฎาคม 2552 09:05 น. - comment id 1012721
พี่นักสืบ ประพันธ์กลอน มีธรรมะจริงๆ นะครับ ได้ข้อคิดตลอด
11 กรกฎาคม 2552 09:46 น. - comment id 1012741
ไหนๆๆ หัวใจพี่ชายอยู่ตรงไหนค๊า จะเอามือไปจับดู มังเต้นตุ๊บๆอยู่ดีหรือเปล่า อิ อิ ยังไงก็ควรทำความดี รักกัน ตอนที่มีลมหายใจอยู่ดีที่สุดค่ะ ชีวิตคนเราก็เท่านี้ ตายไปแล้ว รับรู้อะไรไม่ได้เนาะค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะพี่
11 กรกฎาคม 2552 10:05 น. - comment id 1012744
รักฉันในวันที่ฉันได้รับรู้ ความรู้สึกนั้น
11 กรกฎาคม 2552 10:13 น. - comment id 1012749
เขียนได้ดีมากคับ
11 กรกฎาคม 2552 10:30 น. - comment id 1012756
คุณเอื้องคำ กับเวลามีเท่าไหร่ยังไม่รู้ กับการดูใจกันถึงวันไหน อาจวันรุ่งพรุ่งนี้ใม่มีใคร เหลือสิ่งใดให้เห็นเช่นวันวาน... ขอบคุณที่มาทักทายครับ
11 กรกฎาคม 2552 10:32 น. - comment id 1012757
11 กรกฎาคม 2552 10:35 น. - comment id 1012760
เมื่อหมดลมคงไม่รับรู้อะไร ถ้าอยากให้รับรู้คงต้อง ทำให้เห็นตอนเป็นๆ ครับ ขอให้มีความสุขครับ
11 กรกฎาคม 2552 10:37 น. - comment id 1012762
11 กรกฎาคม 2552 10:39 น. - comment id 1012763
11 กรกฎาคม 2552 10:45 น. - comment id 1012769
กะไว้ว่า..จะเคาะข้างโลงบอกค่ะ.. อิอิ แซวเล่น คิดว่าตอนมีชีวิตอยู่ อะไรที่ทำแล้วมีความสุขก็ทำไปนะคะ อยากบอกอะไร ก็ควรบอกตอนที่เขามีชีวิตอยู่เนาะ แต่ก็กลัวว่า เขาจะไม่รับรักตอบน่ะซีคะ อิอิ
11 กรกฎาคม 2552 10:51 น. - comment id 1012770
11 กรกฎาคม 2552 11:02 น. - comment id 1012772
เรื่องหนังสือที่ระลึกในงาน คงไม่ต้องขอมั้งคะ เพราะเจ้าภาพเขาก็ต้องแจกอยู่ดี อิอิ
ส่วนเรื่องความสุขบางครั้งเราทำคนเดียวไม่ได้ ..สงสัย..คิดคนละอย่างกันแน่ๆ อิอิ ความสุขคนเรามันต่างกันค่ะ สุขที่เห็นคนรักเรามีความสุข แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ดูเป็นนางเอกขึ้นมาบ้างป่ะ อิอิ
11 กรกฎาคม 2552 11:14 น. - comment id 1012774
ความสุขที่เห็นคนที่เรารักมีความสุข ก็มีความสุขใจแล้ว เป็นคำพูด ที่ดีมากๆ เลยครับ ตอนนี้ก็พยายามทำอยู่ แต่ไม่รู้จะทำได้นานไหม
อาจจะเป็นทุกข์ทั้งคู่ก็ได้ ขออนุญาตไปถ่ายรูป เพื่อลองกล้องที่คืนจาก ศูนย์ก่อนนะครับ มีความสุขมากๆ นะ
11 กรกฎาคม 2552 11:40 น. - comment id 1012782
ความสุขที่ทำคนเดียวไม่ได้ ตะหงิดใจแต่บอกไม่ถูกค่ะ คำนี้ตรงใจมากมาย ยินดีมอบสิ่งดีที่คนหนึ่ง แต่เขาไม่ซาบซึ้งพึงประสงค์ ความรู้สึกดีๆที่ดำรง จึงปลดปลงลงเอยเช่นเคยมา จึงตัดใจบ่ายหน้าไปทางอื่น ทนกล้ำกลืนฝืนช้ำเองดีกว่า แม้เหลียวมองด้วยคลองชลนา ความเฉยชาที่เธอให้ไม่เคยคลาย รู้สึกประมาณนี้เลยค่ะ ขอบคุณคำกลอนที่กระตุ้นใจของคุณไร้อันดับ
11 กรกฎาคม 2552 12:01 น. - comment id 1012784
รัก.....ด้วยใจใสซื่อบริสุทธิ์ คือ.....ที่สุดแห่งใจไร้มัวหมอง การ...ยึดเอาใจเขาเข้ามาครอง ให้.....ขุ่นข้องหมองไปทำไมกัน ปล่อย...ละวางกับทุกสิ่งคือจริงแท้ ใจ........แน่วแน่อย่าแพ้ไปให้โศกศัลย์ ไม่.......เอาบ่วงยึดติดเพื่อกีดกัน ทุกข์.... มหันต์จงยึดมั่นอย่าพรั่นพรึง
11 กรกฎาคม 2552 12:09 น. - comment id 1012787
เธอจะทำดีให้ไม่ได้หรือ โปรดยื่นมือมาไว้ตรงใจฉัน โปรดถนอมดวงใจไว้ผูกพัน เพียงเท่านั้นที่ขอแม้รอเธอ... ........................................ ชอบตรงนี้จัง ไม่ได้ขออะไรมากเลย คนเรารู้ว่าวันนี้ เมื่อวาน แต่เราไม่ สามารถล่วงรู้ถึงวันพรุ่งนี้ได้ แต่... หากรัก นานแค่ไหนก็รอได้เนาะ
11 กรกฎาคม 2552 12:10 น. - comment id 1012788
รัก.....ด้วยใจใสซื่อบริสุทธิ์ คือ....ที่สุดแห่งใจไร้มัวหมอง การ...ยึดเอาตัวเขาเข้ามาครอง ให้.....ขุ่นข้องหมองใจทำไมกัน ปล่อย....ละวางกับทุกสิ่งคือจริงแท้ ใจ.........แน่วแน่อย่าแพ้ไปให้โศกศัลย์ ไม่........เอาบ่วงชีวิตยึดติดกัน ทุกข์.....มหันต์อย่ายึดติดชีวิตใคร ขอแก้ไขบทกลอนนิดหน่อยค่ะ.. หวัดดี..ทุกๆท่านน๊ะค่ะ ขอร่วมวงสนทนาด้วยคนน๊า..เป็นน้องใหม่ของบอร์ดนี้ แต่วัยเนี่ยไม่ไม่น้องแล้วค่ะ..
11 กรกฎาคม 2552 12:44 น. - comment id 1012797
วันนี้รักจี๋จ๋า.............. ไม่รู้ว่าวันหน้าเป็นไฉน หากเหตุการณ์แปรเปลี่ยนไป คงทำใจไม่งอแงแพ้พ่ายมัน รักก็ไม่หนีกฏ อนิจจังนะ
11 กรกฎาคม 2552 12:52 น. - comment id 1012804
คุณสืบสื่ออารมณ์กลอนได้ดีขึ้นเรื่อยๆ จนสังเกตได้ กลอนชุดที่ผ่านๆมา มักจะมีปัญหาช่วงท้ายๆ แต่ชุดนี้ไม่มี บทสุดท้ายเป็น climax ของเรื่อง หรืออาจเป็นบทเฉลย จุดหักเห ของกลอนชุดนั้นๆ อย่างนี้ดีแล้วครับ รักษามาตรฐานเอาไว้ และพํฒนาให้ดีขึ้นเรื่อยๆ นะครับ ผมเคยอ่านเรื่องทุ่งกุลาร้องไห้ เนื้อเรื่องประวัติ น่าสนใจ มีฉากสร้างความสะเทือนใจได้ด้วย ถ้าสนใจลงเล่าเป็นกลอนดูซิ แนะนำๆ ขอให้มีความสุขมากๆครับ
11 กรกฎาคม 2552 18:27 น. - comment id 1012886
ชอบจัง ดูเหมือนจะสายไปนะสำหรับหลายคน เรามักชะล่าใจในความตาย จริงๆ
11 กรกฎาคม 2552 19:18 น. - comment id 1012891
11 กรกฎาคม 2552 19:29 น. - comment id 1012893
คห 16 18
11 กรกฎาคม 2552 19:34 น. - comment id 1012895
11 กรกฎาคม 2552 19:38 น. - comment id 1012899
11 กรกฎาคม 2552 19:44 น. - comment id 1012907
11 กรกฎาคม 2552 19:48 น. - comment id 1012912
11 กรกฎาคม 2552 19:52 น. - comment id 1012915
ฉันจะไม่ร้องไห้ในวันนั้น ใครคนหนึ่งบอกฉันให้เข้มแข็ง แต่จะลาอาลัยไร้เคลือบแคลง แม้โลกแบ่งความฝันวันจากลา กลอนพี่ไร้อันดับน่าอ่านมากค่ะ แฝงสัจธรรมไว้มากมาย อย่าลืมครึ่งหน้าที่ให้ไว้นะคะ ....อิอิ.....ล้อเล่นนนนนนนน
11 กรกฎาคม 2552 20:06 น. - comment id 1012926
11 กรกฎาคม 2552 20:36 น. - comment id 1012950
เธอ....คุณ....และเขา....
11 กรกฎาคม 2552 21:09 น. - comment id 1012974
11 กรกฎาคม 2552 21:50 น. - comment id 1012997
เธอคงรับรู้ เข้าใจ..และคงให้ได้ดั่งใจขอแหละนะ..กลอนนี้อ่านแล้ว..รู้สึกดีค่ะ..เวลาอยู่ใกล้กันมักมองไม่ค่อยเห็นหรือมองไม่ชัด..เมื่อไหร่..ที่ต้องจากกัน..มักจะเห็นคุณค่า..และมองเห็นชัดขึ้น..
11 กรกฎาคม 2552 21:51 น. - comment id 1012999
เปงไรป่าวสหาย มาภาษิต ไม่เหงโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา อย่ารอจนนอนโลงแล้วค่อยบอกว่ารักและใส่ใจเลยนะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก่อง ว่ามะสหาย
11 กรกฎาคม 2552 22:00 น. - comment id 1013007
แหม่..ความสุขทำคนเดียวม่ายด๊าย.. ต้องสามัคคีกันทำ ..เข้าใจ..เข้าใจ...คิด.. เธอ คุณ เขา และฉัน เอาล่ะสิแล้วใครจะเป็นเจ้า.... วันนี้พาชาวบ้านดูงานที่คลองใหญ่ ตราด เหนื่อยมาก เป็นไข้ด้วย จะนอนล่ะ.. พรุ่งนี้ต้องทำงานต่อ ราตรีหวัดนะ ปล.เพื่อนก็ต้องมาทักทายเพื่อนอยู่แล้ว.จิงมะ.
11 กรกฎาคม 2552 22:01 น. - comment id 1013008
11 กรกฎาคม 2552 22:04 น. - comment id 1013012
11 กรกฎาคม 2552 22:08 น. - comment id 1013013
11 กรกฎาคม 2552 22:23 น. - comment id 1013020
ดูๆ พี่เราสงสัยจะแก่จริงแล้ว.... ครึ่งหน้าในหนังสือที่ระลึกไง.. สงสัยจะเปลี่ยนใจแล้ว.. ไม่ว่ากัน....อิอิ.... ก็....ล้อเล่นนนนนนนนนนนนนน เหมือนเดิม....ค่ะ
11 กรกฎาคม 2552 23:11 น. - comment id 1013043
12 กรกฎาคม 2552 06:37 น. - comment id 1013105
มันก็เข้าใจอยู่หรอก แต่พี่สืบมาบอกช้าไป เขาไปแล้ว....นู่นเห็นหลังลิบๆ บอกมะทันอ่ะ... เก็บของแพ็กกระเป๋าก่อนนะ ต้องเดินทางอีกแว้ว... บาย
12 กรกฎาคม 2552 07:58 น. - comment id 1013117
12 กรกฎาคม 2552 11:56 น. - comment id 1013196
เห็นด้วยครับ...คนเรารักกัน ดีกันไว้เถอะ ..ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ พอจากโลกนี้ไปแล้ว..ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็จะสายเกินไป..
12 กรกฎาคม 2552 16:38 น. - comment id 1013276
โอ้ โฮ.. ถึงกับเอาความตายมาขู่ เธอเลยหรือ ครับ คุณไร้อันดับ...สบายดีนะครับ
12 กรกฎาคม 2552 17:09 น. - comment id 1013287
.....
12 กรกฎาคม 2552 17:18 น. - comment id 1013290
อยากบอกอะไรก็บอก ก่อนที่เขาจะไม่อยู่ให้บอก อยากทำดีกับคนที่เรารักให้มากที่สุด ก่อนที่เรา หรือเขาไม่อยู่ให้บอก ..... รักกันวันนี้ดีกว่า เผื่อวันพรุ่งนีมีอันเป็นไป ....
12 กรกฎาคม 2552 21:13 น. - comment id 1013393
อืม..กลอนพี่ไร้ฯ ให้ข้อคิดดีครับ.. ควรทำดีต่อกันก่อน ไม่มีโอกาสได้ทำเมื่อตายจากกันอะ
13 กรกฎาคม 2552 07:08 น. - comment id 1013539
พี่สืบ...กับคำถามข้อนั้น.. ..ถามใจตัวเองทั้งคืน.. .....คำตอบสุดท้าย...... ....... รักคือรัก ....... จะอย่างไรก็รักเสมอ
13 กรกฎาคม 2552 10:23 น. - comment id 1013616
ถ้าเจอเขาฝากบอกเขาด้วยนะ
13 กรกฎาคม 2552 11:43 น. - comment id 1013665
13 กรกฎาคม 2552 11:47 น. - comment id 1013667
13 กรกฎาคม 2552 11:50 น. - comment id 1013668
คห 44 45
13 กรกฎาคม 2552 11:52 น. - comment id 1013669
13 กรกฎาคม 2552 11:54 น. - comment id 1013670
คห 47 48
15 กรกฎาคม 2552 09:43 น. - comment id 1014602
ทำดีต่อกันและกัน นั่นเป็นสิ่งที่ควรทำ แต่จะมีสักกี่คนที่ทำได้ ส่วนใหญ่ เมื่อต้องสูญเสียถึงได้คิดค่ะ ตัวเองก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน ทำให้ดีที่สุด แต่ดีที่สุดมันคือจุดไหนกัน อารมณ์มันมักจะอยู่เหนือเหตุผลเสมอๆค่ะ อ่านแล้วให้ข้อคิดดีดีมากเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
15 กรกฎาคม 2552 13:55 น. - comment id 1014741
16 กรกฎาคม 2552 16:36 น. - comment id 1015333
วันนี้พี่สืบ บอกว่า "รัก" กับเธอ..หรือยังคะ
17 กรกฎาคม 2552 08:45 น. - comment id 1015605
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
