จดหมายจากนายฝันละไมถึงสาวขวัญละมุน (ฉบับที่๒)

ละไมฝน

ฉบับที่ ๒  ในยามบ่ายวันจันทร์
ถึงสาวคนรักขวัญละมุน...กวีน้อยเจ้าสำราญ
................................
ส่งสาส์นถึงขวัญละมุนกวีน้อย
สำราญถ้อยร้อยคำรำพันว่า
คิดถึงพี่ฝันละไมทุกเวลา
ละเมอหาทุกค่ำเช้ายามเหงาใจ
โอ้วันจันทร์วันนี้เป็นวันหยุด
สุขพราวผุดสุขสันต์วันฟ้าใส
เย็นลมรื่นชื่นจิตมิตรละไม
เจ้าเปิดใจตอบรับเมล์พี่ชาย
กวีน้อยเจ้าสำราญมาสานฝัน
ละมุนขวัญกลอนระรื่นชื่นความหมาย
ยามบ่ายนี้ตะวันยิ้มอย่างเอียงอาย
เพราะพี่ชายจูบรับขวัญ...ขวัญละมุน
จดหมายกลอนวอนเว้าคลายเหงาไหม
ส่งทางไปรษณีย์นี้อบอุ่น
อาจถึงช้ากว่าออนไลน์หน่อยแม่คุณ
ได้เกื้อหนุนบุรุษไปรษณีย์มีสตางค์
เคยเคืองใจไปรษณีย์ที่เกียจคร้าน 
ตู้หน้าบ้านนกทำรังออกไข่บ้าง
ยังอุตส่าห์คาบจดหมายบินมาวาง
ริมหน้าต่างห้องนอนตอนเช้าตรู่
นกกระจิบบ้านฉันนั้นน่ารัก
เขารู้จักฟักไข่ข้างในตู้
เย้ยนกเขาในกรงขันจุ๊กกรู
ช่างไร้คู่เดียวดายทั้งบ่ายค่ำ
อ่านจดหมายละมุนขวัญแล้วพลันชื่น
ในค่ำคืนที่ดวงดาวพร่างพราวฉ่ำ
ดาวใหญ่น้อยพลอยยิ้มรับขับลำนำ
ช่างหวานล้ำ...ค่ำคืนดาวสกาวแสง
แว่ววิเวกขลุ่ยแย้มถึงแก้มน้อง
ดาวร่ำร้องรำพันว่าจันทร์แกล้ง
น้ำค้างพร่างพรมกายที่ไร้แรง
นอนอาบแสงดาวระยิบกะพริบรัก
พร่ำบ่นหนาวให้ดาวฟังครั้งคืนนั้น
คลายสะบั้นคลายกลัดกลุ้มร้าวรุมหนัก
ลองพร่ำบ่นให้ดาวฟังบ้างยอดรัก
แล้วดาวจักยิ้มทักทายผ่อนคลายจริง 
      
.................
ด้วยรักและไมตรีจิต
จากพี่ฝันละไม