๑๑ นางนวล ๑๑

แก้วประเสริฐ

            ๑๑   นางนวล   ๑๑
๏  ฝนพร่างพรมสู่หล้า     สับสน
เกิดก่อละอองปน            ฝากไว้
สายลมแผ่วระคน            ไหวหวั่น  กายแฮ
มองเหม่อปราศคลั่งไคล้   หลั่งฟ้าแมนสรวง ฯ
๏  โอ้ห่วงวันที่ต้อง           บรรจบ
สิบเอ็ดล้วนมาพบ             เทียบใกล้
เสาร์หวังที่ประสบ             พึงพรั่น  จิตเฮย
โรคลุ่มลึกฝากไซร้            บั่นแท้กลัวสนอง ฯ
๏  รำพึงหมายผ่านฟ้า       เมตตา
โปรดจัดหนุนวาสนา          พบพ้อง
หมายหวังสู่มรรคา            งามสู่  มากนา
เพียงพบอิงพวกน้อง          สนุกซึ้งตรึงหทัย ฯ
๏  งานใดมิเทียบได้         จากอนงค์
เพียงหมดฝนจำนง           มากหล้า
ขอเพียงอย่าเกิดคง-         หนุนส่ง  หลากเฮย
หมายมุ่งหลบหนีฟ้า          หลั่งหล้าจากสวรรค์ ฯ  
 ๏  หวังกุศลช่วยสร้าง       มรรคบุญ
มวลสิ่งด้วยการุน             ผ่านเกื้อ
ทวยเทพคงจะหนุน          หนีผ่าน  มากแฮ
โปรดส่งเมตตาเอื้อ          หลบพ้นฝนสลาย ฯ
๏  อธิษฐานจิตฝากไว้        เทพยาดา
คงพบอัปสรมา                  มากล้น
ทุกสิ่งเตรียมนำพา            ฝันสู่  นางเอย
เสียดายจันทร์หนีพ้น         หลีกลี้หนีหาย ฯ
๏  ฝันอิมกุ้งซ่านพลิ้ว        ลอยลม
เปรียบดั่งนางฟ้าสม          เฉกสล้าง
จิบไวท์คู่อภิรมย์               สันต์สู่  ปวงแฮ
แม้นมาดปราศเลิกร้าง     จากฟ้าสรรค์สนอง ฯ
  ๏  มลเจ้างามผ่องสล้าง   เวหาส
ผุดผ่องแสนพิลาส             หยดย้อย
หวังเคียงคู่มิขาด              รวมสี่  แนบเฮย
คิดเพ่งดุจมณีน้อย            เจิดฟ้าแมนสรวง ฯ
๏  ยิ่งคิดฝันมากพริ้ง        แดนไกล  งามเอย
หากพลาดคงคลั่งไคล้       ผ่านฟ้า
คอยรำลึกวันไซร้              ใจฝาก  สมรแฮ
จะกล่อมเพลงผ่านหล้า      มอบไว้นางนวล ฯ
๏  มณีน้อยหวังฝากฟ้า      คนึงครวญ  นวลแม่
เมฆเด่นใต้ดาวควร          หลีกร้าง
แสงสาดส่องยั่วยวน           ใสสด  วาวเฮย
ฝันคิดนางคงสล้าง             กลิ่นเย้าอวลสนอง ฯ 
๏  สามนางช่างหยดย้อย     คู่เคียง  สวรรค์เอย
บุญก่อกำเนิดเพียง             ไขว่คว้า
มิอาจเทียบจำเรียง             สรรค์ก่อ  แน่เอย
เพียงสู่มิอ่อนล้า                  ฝากไว้จากสรวง  ๚ะ๛
            ***   แก้วประเสริฐ.   ***