***พ่อเคยบอกว่า เกิดมาต้องได้ปริญญาสองใบ ใบที่ หนึ่ง คือปริญญาวิชาชีพ ส่วนใบที่สอง คือ ปริญญาชีวิต ซึ่งทุกคนต้องเรียนจนกว่าจะถึงวันสุดท้าย*** ปริญญาชีวิต ปริญญา..ชีวิต..ลิขิตไว้ เรียนเท่าไร..ไม่รู้จบ..พบจุดหมาย ไม่มีครู..อาจารย์..ท่านบรรยาย มียากง่าย..มีสุขทุกข์..คลุกเคล้ากัน เริ่มจากเกิด..เรียนรู้..อยู่อ้อมอก เป็นทารก..มือไขว่คว้า..จ้าละหวั่น สู่วัยเด็ก..เร่งศึกษา..ทุกคืนวัน สิ่งสำคัญ..ทุกคนเห็น..เป็นคนดี บทวัยหนุ่ม..วัยสาว..ผ่านหนาวร้อน อีกช่วงตอน..ควรคำนึง..ถึงศักดิ์ศรี ควรหลีกเลี่ยง..สิ่งเสพติด..คิดให้ดี สร้างชีวี..มีหลักฐาน..งานมั่นคง บทต่อไป..เรื่องหัวใจ..ใครพบรัก หมั่นฟูมฟัก..เพียงรักเดียว..ไม่เลี้ยวหลง มอบดวงใจ..ให้ดูแล..และซื่อตรง รักยืนยง..มุ่งมั่น..ฉันกับเธอ บทสุดท้าย..ยามแก่เฒ่า..อยู่เฝ้าบ้าน ดูแลหลาน..อบรม..บ่มเสมอ ให้เติบใหญ่..สมบูรณ์ครบ..ใครพบเจอ ชมเปราะเออ..น่ารัก..นักยอดชาย ปริญญา..ชีวิต..ลิขิตไว้ จบเมื่อไร..ใครช่วยตอบ..ขอบคุณหลาย วันสิ้นสุด..การเรียนนั้น..คือวันตาย เป็นคำตอบ..สุดท้าย..ที่ปลายทาง
3 กรกฎาคม 2552 16:35 น. - comment id 1009514
เก่งจังคะ .....
3 กรกฎาคม 2552 18:19 น. - comment id 1009561
เยี่ยมครับ
3 กรกฎาคม 2552 19:21 น. - comment id 1009578
เรียนรู้ไปเรื่อยๆค่ะ ยังไม่ถึงปลายทางอ่ะค่ะ
4 กรกฎาคม 2552 10:16 น. - comment id 1009806
ปริญญาวิชาชีพ ปริญาวิชาชีพ แลปริญญารัก ชอบอันไหนเลือกเอานะครับ อิอิ มาให้กำลังใจนะครับ คุณน้า
5 กรกฎาคม 2552 06:48 น. - comment id 1010061
แด่ คุณไร่ผาสุก ชอบตรงที่ว่า หมั่นฟูมฟัก..เพียงรักเดียว..ไม่เลี้ยวหลง มอบดวงใจ..ให้ดูแล..และซื่อตรง แวะมาทักทายค่ะ
5 กรกฎาคม 2552 11:51 น. - comment id 1010137
ชีวิตเหมือนแสงเทียนค่ะ มีสว่างโชติช่วงเจริญก้าวหน้า ลมพัดมาก็ดับอับแสงสว่างใส ต้องจุดขึ้นมารใหม่ให้สว่างดังเดิม แต่สุดท้ายเมื่อเทียนสั้นลง ๆ แล้วก็ดับไป