เกือบสี่ทุ่ม ณ มุมหนึ่งที่เหงาจิต ฉันนั่งคิดทบทวนหวนความหลัง เด็้กคนหนึ่งนั่งเศร้าอยู่ลำพัง ใจเขานั้นคิดอะไรอยากรู้จริง ตัดสินใจให้รู้ดูกระจ่าง พร้อมก้าวเท้ามานั่งพูดสุงสิง ใบหน้าเขาน้ำตาอาบไหลริน พร้อมกับนิ่งก้มหน้าปากสั่นรัว เป็นอะไรบอกครูอยากรู้แจ้ง อย่าแอบแฝงความทุกข์บอกรู้ทั่ว ครูยินดีพร้อมช่วยอย่าได้กลัว บอกถ้วนทั่วความจริงยิ่งสำคัญ เด็กคนนั้นเงยหน้าผวากอด พร้อมกับบอกแม่ตายกระทันหัน อยากกลับบ้านกราบเท้าแม่เร็วพลัด ให้ได้ทันปิดตาแม่ลงโลง ใจฉันร้าวดุจราวแก้วกระทบ ดึงเด็กมาแนบซบใจกรวงโบ๋ บอกอย่าห่วงเตรียมตัวอีกขั่วโมง ทำใจโปร่งอย่าร้องต้องได้ไป ความสูญเสียยิ่งใหญ่ใจของเด็ก เหมือนถูกเด็ดดวงใจให้สั่นไหว ลุงแทนเคยประสบแทบขาดใจ น้ำตาไหลอาบแก้มไม่รู้ตัว
ลุงเอง 2 ก.ค. 2552 22:14 น. - ID 127306 
1284
3
0
3 กรกฎาคม 2552 05:44 น. - comment id 1009118
ครับ เศร้าสะเทือนใจ ยิ่งนัก น่าสงสารเด็กนะครับ
3 กรกฎาคม 2552 07:18 น. - comment id 1009131
สี่ทุ่มก็ยังไม่ได้นอนค่ะ หลับฝันดีค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 11:41 น. - comment id 1009252
ความรู้สึกของเด็กที่สูญเสียแม่ไป...คงยากจะกลั่นออกมาเป็นคำพูดได้นะคะ
3 กรกฎาคม 2552 12:41 น. - comment id 1009291
ผ่านมาแล้วเข้าใจในรู้สึก เป็นตะกอนตกผลึกนึกหวั่นไหว พ่อเคยอยู่เห็นหน้าไม่ทันใด มาจากไปลาลับไม่กลับมา หลานเหม่อลอยตกใจในสิ่งพบ ไม่อาจทบความหลังยังโหยหา เข้าใจดีวันนี้ต้องมีมา ตามชะตาฟ้าลิขิตขีดเส้นกัน เมื่อคิดได้ใคร่ครวนจนถ้วนถี่ พ่อรับรู้ชีวิมิสุขสันต์ จึงกลั้นใจลบภาพอาบใจพลัน สตินั้นก็กลับโบกโศกลับลา
3 กรกฎาคม 2552 19:24 น. - comment id 1009580
สวัสดี "กวีน้อยเจ้าสำราญ" ลุงแทนขอบใจมากที่มาให้กำลังเด็กคนนั้น ลุงแทนพร้อมเป็นทั้งเพื่อนและพีที่พร้อมให้ความช่วยเหลือ ในทุกอย่างที่ลุงแทนมาสารถช่วยเขาได้
3 กรกฎาคม 2552 19:26 น. - comment id 1009584
3 กรกฎาคม 2552 19:29 น. - comment id 1009589
ที่น่าสะเทือนใจยิ่งขึ้นเมื่อได้รู้พ่อเขาก็พิการ เฮ้อ........นี่แหละชีวิตที่ไม่สามารถเลือกได้ แต่สามารถลิขิตชีวิตของตนได้
3 กรกฎาคม 2552 19:32 น. - comment id 1009590
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
