ใครเล่า...เฝ้าหวังดีเป็นที่สุด ไม่เคยหยุดรักเจ้าเฝ้าถนอม ไม่เคยบ่นทุกข์ยากหรือตรมตรอม เพียงแต่ยอมเสียใจในบางคราว ใครหนอ...พะนอเจ้าเฝ้าเป็นห่วง ใจทั้งดวงเปี่ยมรักคอยโน้มน้าว เฝ้าอบรมสั่งสอนผ่อนสั้นยาว บางครั้งร้าวใจนักเพราะรักจริง ใครบ้าง...รักเจ้าเท่าชีวิต ยอมอุทิศชีพตนเหนือทุกสิ่ง ให้เจ้าสุขสมหวังไม่ทอดทิ้ง คอยท้วงติงเมื่อเจ้าผิดคิดอภัย ใครหรือ...ไม่ถือโทษโกรธตลอด คอยสวมกอดโอบเอื้อทุกสมัย ยามเจ้าผิดพลาดพลั้งทุกช่วงวัย จะปลอบใจอาลัยรักเสมอมา ใครหนอ...พะนอเจ้าเป็นที่สุด ไม่เคยหยุดรักเจ้าเฝ้าปรารถนา ให้เจ้าสุขสมหวังดั่งพระยา ด้วยน้ำตาเปี่ยมสุขตื้นตันใจ ใครเล่า...เฝ้าเอ็นดูอยู่ห่างห่าง คอยปูทางชีวิตเอาไว้ให้ ส่งเจ้าเรียนยามเจ้ายังเยาว์วัย เป็นกำลังใจเมื่อเจ้าท้อแท้ ใครเล่า...เฝ้าถนอมกล่อมให้นอน เมื่อเจ้าอ่อนวัยนักคอยดูแล ให้ความรักความอบอุ่นไม่เปลี่ยนแปร มีรักแท้อยู่เสมอในดวงใจ ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่เสมอ แต่ใครเล่าเห็นคุณค่าของความรักจากแม่ เอื้ออารมณ์ ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒
2 กรกฎาคม 2552 05:08 น. - comment id 1008804
2 กรกฎาคม 2552 11:18 น. - comment id 1008846
พ่อก็รักเราไม่น้อยกว่าแม่หรอกจ้า
2 กรกฎาคม 2552 11:51 น. - comment id 1008852
อ่านบทกลอนเกี่ยวกับ แม่ และ พ่อช่วงนี้ ทำให้คิดถึงบ้านจัง
2 กรกฎาคม 2552 17:02 น. - comment id 1009035
รักแท้คือแม่ พ่อค่ะ