ภาพแม่อุ้มลูกวางตรงกลางเบาะ เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากจากปากน้อย เท้าทารกเหยียดดันก็พลันลอย สองเท้าซอยถี่ถี่เหมือนดีใจ แม่หัวเราะเอื้อมมือถือข้อเท้า แล้วเลื่อนเอาวงหน้าเข้ามาใกล้ บรรจงจูบเท้าเจ้าผู้เยาว์วัย จมูกไล้เท้าลูกรักผูกพัน รอยจูบบนฝ่าเท้าช่างร้าวลึก ความรู้สึกเกิดแด่แม้ในฝัน เป็นความรักจากในใจอนันต์ เพราะเจ้านั้นมีค่ากว่าดวงแด มาบัดนี้สองเท้าเจ้าใหญ่ยิ่ง เหยียบทุกสิ่งเหยียบได้แม้ใจแม่ ที่ถนอมกล่อมเจ้าเฝ้าดูแล ยอมแม้แต่ชีวิตแทบปลิดปลง เท้าของเจ้าพาไปในทางชั่ว สิ่งเมามัวไร้ค่ามันพาหลง เจ้าวางเท้าบนพื้นยืนทะนง ช่างยิ่งยงยิ่งใหญ่กว่าใครเทียม กับรอยจูบรอยนั้นมันคงลบ เจ้าบรรจบพบชีวิตคิดว่าเยี่ยม เจ้าทอดทิ้งหัวใจแม่ไหม้เกรียม แต่ใจแม่ยังเปี่ยมเตรียม อภัย ------------ (ไร้อันดับ)
28 มิถุนายน 2552 18:12 น. - comment id 1007109
ที่ 1 ทันป่ะคะ
28 มิถุนายน 2552 18:25 น. - comment id 1007111
เยี่ยมครับ เป็นรอยจูบ ที่คนจูบไม่เคยลืมเลยนะคุณ
28 มิถุนายน 2552 18:39 น. - comment id 1007121
แม่ชองเค้าแหละ ชอบว่าเค้า หาว่า รอยเท้านี้ จูบมาตั้งแต่ทีนมังเท่าฝาหอย เดี๋ยวนี้ทีนมังเท่าฝาไห มังยังเถียงเก่ง พูดไร ก็หาว่า ฉางน้อยเถียงคำไม่ตกฟาก ....... เค้าเถียงเก่งที่ไหนเนอะ พี่ชายเนอะ แค่อธิบายให้ฟัง หาว่าเราเถียง
28 มิถุนายน 2552 18:43 น. - comment id 1007126
ฉางน้อย มาที่ 1 จนได้นะ เขาจะว่าเรา รู้กันไหมเนี้ย
28 มิถุนายน 2552 18:45 น. - comment id 1007129
คุณอรุโณทัย รอยจูบรอยนี้จะติดตัว และหัวใจเราไปชั่วชีวิต ก่อนจะคิดย่างก้าวไปทางชั่ว อยากให้คิดกันสักนิดครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ขอให้มีความสุขครับ
28 มิถุนายน 2552 18:48 น. - comment id 1007131
4..... ไม่มีใครกล้าว่าน้องจอมซนของพี่จอมซ่าหรอก เชื่อดิๆ อิอิ
28 มิถุนายน 2552 18:49 น. - comment id 1007132
ฉางน้อย นั่นซิ ว่าแต่ลองเอาฝาไห มาวัดดูบ้างหรือยัง บางทีการปรับความเข้าใจกัน ก็คงต้องใช้การเจรจาเป็นหล้ก จริงป่ะ แต่ยังไงแม่ก็รักเราอยู่ดีนะ
28 มิถุนายน 2552 18:51 น. - comment id 1007135
ฉางน้อย น่านดิ (น่านเป็น จว. หนึ่งทางภาคเหนือ) ใครจะว่าเรา เขากัวเราทั้งนั้น แม้แต่พี่ตะเอง
28 มิถุนายน 2552 18:51 น. - comment id 1007136
...ไพเราะด้วยอักษรา มากค่าด้วยความหมาย หนึ่งความประทับใจ น้ำตาไหลมาซึมซึม..... "มาบัดนี้สองเท้าเจ้าใหญ่ยิ่ง เหยียบทุกสิ่งเหยียบได้แม้ใจแม่"
28 มิถุนายน 2552 18:53 น. - comment id 1007138
คุณกิตติกานต์ กลอนบทนี้ ตั้งใจจะให้ ลูกที่จะทำอะไรไม่ดี ก่อนที่จะก้าวย่างไปใน ทางสายนั้น ให้นึกถึงฝ่าเท้า ที่แม่เราเคยจูบบ้างครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
28 มิถุนายน 2552 18:54 น. - comment id 1007139
7..... ไม่อยากวัดแระ ใหญ่กว่าฝาไห อิอิ
28 มิถุนายน 2552 18:56 น. - comment id 1007140
ยัยน้องตัวแสบ ทำไมไม่ลองวัด กับฝาบ้านดูล่ะ
28 มิถุนายน 2552 19:01 น. - comment id 1007144
เมื่อครั้งเยาวัยใครขับกล่อมเจ้า บรรจงจูบเบาๆ ตรงฝ่าเท้าน้อยๆ เฝ้าเลี้ยงดูแล ตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย เทใจเฝ้าคอย วันที่เจ้าเติบโต เจ้าเป็นอย่างไรเมื่อเจ้าเติบใหญ่ขึ้นมา ดีชั่วเก่งกล้า มีการศึกษา สวยโก้ลืมตัวโบยบินเมื่อมั่งมีใหญ่โต โอหังยโส คุยโวโอ้อวดดี จะเป็นอย่างไรใครก็ไม่อาจห้ามเจ้า พอเพื่อนหนุ่มสาวผู้ได้ฟังเพลงนี้ ก้มลงมองตรงฝ่าเท้าก่อนคิดจะทำชั่วดี สองตีนของเจ้านี้ แหละที่พ่อแม่เคยจูบมัน * ยังจำได้ไหมใครเคยพร่ำสอน ยามเจ้าจะนอนใครกล่อมให้หลับฝัน ใครคอยห่วงใยเจ้าได้ทุกวี่วันใ .ครทนเร้ารานเมื่อเจ้านั้นเสียน้ำตา** เจ้าเป็นเด็กดีพ่อแม่ก็ภูมิใจ ถ้าเจ้าเป็นผู้ร้ายคงไม่มีใครปรารถนาร รอยจูบบนฝ่าเท้าก็พ่อเจ้าเกินกว่าฟ้า แล้วสิ่งใดเล่าหนาเจ้าจะหามาตอบแทน(*,**) ( เพลง ของ หลง ลงลาย รอยจูบบนฝ่าเท้า ) ฟังแล้วเศร้ามากเนอะ
28 มิถุนายน 2552 19:02 น. - comment id 1007145
12..... ฝาบ้าน คงต้องเอาสองฝามาต่อกันแระ อิอิ
28 มิถุนายน 2552 19:13 น. - comment id 1007151
คห 13 14 ฉางน้อย ขอบคุณที่เอาเนื้อเพลงมาฝาก รู้ไหม ทุกครั้งที่ฟังเพลงนี้ จะรู้สึกชาชาที่ฝ่าเท้า ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร อาจเพราะเรายังไม่เป็น ลูกที่ดีพอก็ได้ จริงไหม
28 มิถุนายน 2552 19:14 น. - comment id 1007152
ความรักของแม่ยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ...
28 มิถุนายน 2552 19:20 น. - comment id 1007157
15..... ห๋าๆๆๆ ชาๆๆที่ฝ่าเท้าเหรอคะ สงสัยต้องกินแคลเซี่ยมเพิ่มแระ อิอิ เกี่ยวไรกันหว่า แหะ.. แหะ...
28 มิถุนายน 2552 19:26 น. - comment id 1007159
คุณwhite rose ความรักของแม่ยิ่งใหญ่จริงๆ เพียงแต่จะมีลูกสักกี่คน ที่ได้รับรู้ หรือบางคนที่ ลืมเลือนไป จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
28 มิถุนายน 2552 19:26 น. - comment id 1007160
กลอนมีความหมายครับ.. เพลง รอยจูบบนฝ่าเท้า ของหลง ฯ เพราะมากครับ
28 มิถุนายน 2552 19:27 น. - comment id 1007161
สวัสดีค่ะ อ่านไป น้ำตาก็ไหลไป หนูคิดถึงแม่......
28 มิถุนายน 2552 19:28 น. - comment id 1007163
ฉางน้อย ลองนึกดูถึงคนที่รักเราทั่สุด กำลังเอาจมูกมาจูบที่ฝ่าเท้าเราซิ ไม่รู้สึกอย่างไร ก็แปลกไปแล้ว จริงไหม
28 มิถุนายน 2552 19:30 น. - comment id 1007165
คุณลิลิต กลอนนี้ตั้งใจจะให้ลูกๆ อ่าน และคิดก่อนที่จะทำอะไรครับ อย่างน้อยอาจเป็นการกระตุ้น จิตสำนึกกันบ้าง ขอบคุณที่มาทักทายครับ
28 มิถุนายน 2552 19:33 น. - comment id 1007169
คุณแมงกุ๊ดจี่ ภาพอย่างนี้เราเห็นได้ไม่ยาก แต่บางครั้งเราก็ลืมไป เลยอยากเขียนให้ ใครที่คิดจะทำอะไรไม่ดี คิดก่อนจะทำครับ อย่างน้อยแม่จะได้ไม่เสีย ใจเพราะเรา จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
28 มิถุนายน 2552 19:48 น. - comment id 1007185
19..... ว๊ายๆๆ พี่ลิลิต ให้กุหลาบพี่นักสืบด้วย อะแฮ่มๆๆ ยังไงกันน๊า
28 มิถุนายน 2552 20:21 น. - comment id 1007207
ตั้งตารอลูกเราเจ้าคืนบ้าน แม้จะนานเพียงใดใจยังฝัน จะรักษาลมหายใจให้ถึงวัน รอวันนั้นลูกแม่แลดูใจ ไม่ขุ่นเคืองแค้นใดในอดีต ถึงลูกผิดแม่ไม่โกรธยกโทษให้ ทั้งที่ดินไร่นามาเสียไป ลูกหลอกให้แม่เซ็นชื่อเจ้าถือครอง ถึงวันนี้ผืนดินหมดสิ้นแล้ว ไร้วี่แววจะคืนแม่แปรเจ้าของ เพียงวันนี้ลูกมารับกลับมามอง แม่นั้นต้องอาศัยทานข้างบ้านนอน รักแม่มากๆจ้า
28 มิถุนายน 2552 20:24 น. - comment id 1007212
วันที่เท้า ก้าวเจ้าใหญ่ ก้าวพลาดไปแม่ยังรอ อภัยเสมอ จริงๆ ครับ....ขอบคุณ กลอนงามๆและเนื้อหาดี.มากครับ
28 มิถุนายน 2552 21:03 น. - comment id 1007240
พี่ชายคะ รอยจูบแม่กับรอยจุบจ๋าวๆ เหมียนกันบ่คะ อิอิ
28 มิถุนายน 2552 21:07 น. - comment id 1007241
ฉางน้อย มาดูกระทั่งการให้ดอกกุหลาบ ตกลงเป็นห่วงพี่คนไหนกันแน่ คิดไรหรือเปล่า
28 มิถุนายน 2552 21:13 น. - comment id 1007242
28.....คิดจิ ห่วงพี่บ่าวทั้งสองคนเลย ไม่ได้คิดไรสักหน่อยน๊า อิอิ
28 มิถุนายน 2552 21:16 น. - comment id 1007246
คุณใจปลายทาง ถึงวันนี้ผืนดินจะสิ้นแล้ว แต่ดวงแก้วของแม่ที่แลหา ย่อมสำคัญกว่าพื้นพสุธา ทั้งชีวาให้เจ้าจงเข้าใจ... ขอบคุณสำหรักกลอนดีดี ที่นำมาฝากครับ ขอให้มีความสุขครับ
28 มิถุนายน 2552 21:18 น. - comment id 1007250
คุณคนกุลา กลอนนี้เขียนให้ลูกทุกคน แม้บางคนจะลืมความเป็นลูก หรือความรักที่แม่ให้ครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันครับ
28 มิถุนายน 2552 21:20 น. - comment id 1007252
คุณแบม ถ้าให้เลือกจูบ แล้วเลือกความจริงใจในจูบนั้น ผมเลือกจูบของแม่ครับ ความต่างอยู่ที่ความหมาย และความจริงใจครับ
28 มิถุนายน 2552 21:22 น. - comment id 1007253
ฉางน้อย มีอะไรร้องท้องหรือป่าวจ๊ะ หรือว่าปูนเอ่ย
28 มิถุนายน 2552 21:28 น. - comment id 1007256
33......เค้าไม่ใช่ ตุ๊ก แกสักหน่อย อิอิ
28 มิถุนายน 2552 21:29 น. - comment id 1007258
ภาพนี้พี่ท่านได้แต่ใดมา อิอิ เอามาจาก คุณช้างน้อยหรอครับ งิงิ (ทำเป็นรู้นะลาว) คุณ อา นักสือบ โคนัน นี่คิดเก่ง แต่งเก่งจังครับ อ่านทีไร นึกชมในใจทุกที ขอบคุณที่ถ่ายทอดสิ่งดีๆ ให้กับทุกๆ คนครับ
28 มิถุนายน 2552 21:29 น. - comment id 1007259
พี่ชายคะ ตอนนี้แบมกำลังให้ความจริงใจนอ้งวา วิ่งไล่จุ๊บๆ นอกบ้านอยู่ อิอิ
28 มิถุนายน 2552 21:32 น. - comment id 1007260
35......คุณนักสืบ กวีอ่ะ เค้าชื่อ ฉางน้อย ย่ะ ไม่ใช่ ช้างน้อยน๊า เดี๋ยวโดนๆๆ อิอิ
28 มิถุนายน 2552 21:33 น. - comment id 1007262
36.......หนีๆๆ หนีเจ้แบม กำลังไล่จุ๊บเค้าอ่ะพี่นักสืบ พลีสสสสสส ช่วยด้วย
28 มิถุนายน 2552 21:41 น. - comment id 1007266
ฉางน้อย รู้ว่าไม่ใช่ตุ๊กแก แต่ชอบกินตุ๊กแก ใช่ป่ะ
28 มิถุนายน 2552 21:45 น. - comment id 1007268
คุณกวีน้อย พวกเรามารวมกันอยู่ที่นี่ นอกจากจะอนุรักษ์ภาษา แล้วเรายังมีโอกาสสร้างสรรค์ สังคมด้วยนะครับ อีกหน่อย คงต้องฝากคนอย่างพวกคุณแล้วครับ ภาพนี้ฉางน้อยหาให้ครับ เขาเก่งนะ ขอได้ทุกเรื่อง ยกเว้น ว่าขออย่าซน ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ
28 มิถุนายน 2552 21:47 น. - comment id 1007270
คุณแบม ไม่รู้อะไรซะแล้ว ถ้าไปติดความซน ยัยตัวแสบแล้ว รักษายากนะครับ
28 มิถุนายน 2552 21:50 น. - comment id 1007274
คห. 37 38 ฉางน้อย ไปห้ามแล้ว บอกว่าระวังติด เชื้อความซน อีกหน่อยคงไม่กล้า ทำอีกแล้ว
28 มิถุนายน 2552 22:01 น. - comment id 1007280
งดงามทั้งความหมายและถ้อยคำครับ
28 มิถุนายน 2552 22:02 น. - comment id 1007283
เค้าไม่กลัวหรอก ฉีดยากันไว้ก่อนแระ 5555
28 มิถุนายน 2552 22:06 น. - comment id 1007285
44......เสียใจนะเจ้แบม ยาที่ฉีดให้เจ้น่ะ หมดอายุแระ 55555
28 มิถุนายน 2552 22:13 น. - comment id 1007294
คุณวฤก คนเราบางทีทำอะไร ไม่ค่อยคิดว่ามีคนห่วงใย และตั้งความหวังกับเราอยู่ ถ้าเราได้คิด เราคงไม่ทำให้ คนที่ห่วงใย ต้องผิดหวังใน การกระทำของเรา ใช่ไหมครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ขอบคุณมากครับ
28 มิถุนายน 2552 22:16 น. - comment id 1007297
คุณแบม แหม ไม่กลัวความซน ของยัยน้องตัวแสบติด เยี่ยมจริงๆ ครับ ยาป้องกันเอาไม่อยู่หรอกครับ
28 มิถุนายน 2552 22:17 น. - comment id 1007299
ยัยน้อนตัวแสบ แนะๆ มีขู่ด้วยนะเรา แหมๆ
28 มิถุนายน 2552 22:52 น. - comment id 1007323
ซึ้งครับ...พรุ่งนี้เช้าจะหอมแก้มแม่ครับ
29 มิถุนายน 2552 00:08 น. - comment id 1007367
""" กลอนได้ความหมายดีมากครับ น่าเป็นบทเรียนให้ลูกได้คิดก่อน จะตัดสินใจทำสิ่งใดลงไป
29 มิถุนายน 2552 07:06 น. - comment id 1007418
.....กลอนเฮียสืบ ขึ้นหน้า 1แระ อิอิ
29 มิถุนายน 2552 08:47 น. - comment id 1007446
คุณอินสวน กลอนนี้เขียนเพื่อลูกๆ ทุกคน จะได้คิดก่อนที่จะทำอะไร เพื่อไม่ให้แม่เสียใจครับ ดีจังนะครับที่คุณแม่ยังมีแม่ให้หอม ผมอยากทำบ้างคงทำไม่ได้ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
29 มิถุนายน 2552 08:52 น. - comment id 1007447
คุณฝากฝัน กลอนนี้ตั้งใจให้ลูกๆ รู้ว่า พ่อแม่รักเราเพียงไหน ตอนนี้เราเติบใหญ่แล้ว เราไม่ควรทำให้ท่านเสียใจ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กัน ครับ
29 มิถุนายน 2552 08:53 น. - comment id 1007448
ฉางน้อย ขอบคุณนะ
29 มิถุนายน 2552 10:24 น. - comment id 1007459
ขอบคุณมากนะคะ.. กลอนบทนี้..ขออนุญาตก็บไปให้นักรียนอ่าน ในกิจกรรมหน้าเสาธงนะคะ..
29 มิถุนายน 2552 10:43 น. - comment id 1007464
คุณครูพิม ยินดีครับ และเป็นความสุขอย่างยิ่ง ที่กลอนบทนี้จะเป็นประโยชน์ กับใครบ้างครับ ขอบคุณมากครับ
29 มิถุนายน 2552 15:22 น. - comment id 1007604
อ่านแล้ว ซึ้งเลยครับ เขียนได้ดีมากครับคุณนักสืบ
29 มิถุนายน 2552 16:06 น. - comment id 1007621
อ่านแล้วซึ้งค่ะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ......
29 มิถุนายน 2552 16:27 น. - comment id 1007644
แวะมาทักทายค่ะพี่นักสืบ กลอนซึ้งมากเลยค่ะ ความรักของพ่อกับแม่ยิ่งใหญ่ ในหัวใจลูกเสมอ คิดถึงบ้านจัง แต่ไม่เป็นไร สัปดาห์หน้า มหาลัยปิดหลายวัน จะได้หลบบ้านแล้ว ขอให้มีความสุขนะค่ะ
29 มิถุนายน 2552 16:51 น. - comment id 1007674
ลึกซั้งค่ะ
29 มิถุนายน 2552 20:57 น. - comment id 1007817
คุณเอื้องคำ ผมพยายามดึงเอามุมเล็กๆ ที่ใครบางคนลืมนึกถึง ออกมาให้ได้รับรู้และคิด ก่อนที่จะทำ ครับ ขอบคุณสำหรักกำลังใจ ที่ให้กันครับ
29 มิถุนายน 2552 21:00 น. - comment id 1007819
คุณ whitelily สำหรับคนที่พึ่งผ่านวันเกิดมา ไม่นาน คงเป็นธรรดา ที่เราอดนึกถึงแม่ไม่ได้ อย่าลืมทำให้ท่านภูมิใจ ในตัวเราด้วยนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
29 มิถุนายน 2552 21:02 น. - comment id 1007821
คุณประทีปดาว ไม่มีรักใคร ที่อบอุ่นและ จริงใจเท่ารักของบุพการีครับ กลับไปบ้านอย่าลืมกอด แม่ให้นานที่สุดนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
29 มิถุนายน 2552 21:06 น. - comment id 1007824
คุณกชมนวรรณ กลอนที่เขียน ตั้งใจจะให้ลูกๆ อ่านและนึกถึงความรักของพ่อแม่ ที่ท่านให้เรา อย่างน้อย ก่อนที่จะทำสิ่งไม่ดี จะได้ นึกถึงท่านบ้างครับ กลับมาเที่ยวนี้แล้วอย่า ไปไหนนานๆ อีกนะครับ
29 มิถุนายน 2552 21:55 น. - comment id 1007864
..อ่านแล้ว รู้สึกดีมากๆๆเลยครับพี่ไร้ฯ..
30 มิถุนายน 2552 08:42 น. - comment id 1007964
คุณกิ่งโศก เป็นกลอนที่ตั้งใจเขียน ถึงความรู้สึกของแม่ เพื่อให้เราลูกๆ ได้คิดครับ ขอบคุณมากครับ
30 มิถุนายน 2552 17:48 น. - comment id 1008164
สุดยอดเลยค่ะ...ลึกซึ้งมากเลย เก็บค่ะเก็บ
30 มิถุนายน 2552 19:24 น. - comment id 1008240
คุณโคลอน ถ้าลูกรู้ว่าพ่อแม่รักมากแค่ไหน แม้กระทั่งฝ่าเท้าของลูก ท่านก็เคยจูบมาแล้ว แล้วลูกล่ะ ถ้าจะใช้ เท้าคู่นั้นไปทำสิ่งที่ไม่ดี ทำให้ท่านต้องเจ็บช้ำ จะไม่ละอายใจบ้างหรือ จริงไหมครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ ที่ให้กันครับ
30 มิถุนายน 2552 20:33 น. - comment id 1008273
คุณนักสืบติดอันดับ.......1 เก่งมากเลยค่ะ เขียนกลอนบทนี้ทำให้คุณตั๊กมองเห็นภาพที่เกิดขึ้นทุกบรรทัด ยิ่งอ่านยิ่งแจ่มชัดในบทกลอน และอยากให้ใครหลายๆคนได้ซึมซับกับความคิด มาช้าดีกว่าไม่มาเน๊อะ
30 มิถุนายน 2552 21:05 น. - comment id 1008295
คุณมัส ดีใจจังที่มาครับ พึ่งถามหาคุณกับฉางน้อย เมื่อวานนี้เอง คิดว่า อยู่ต่างแดนอีกแล้ว จริงๆ ช่วงหลังผมก็ว่าจะหยุด เขียนเหมือนกัน แต่ได้ไปอ่าน หนังสือกลอนเล่มหนึ่ง ทำให้ผมมีความคิดที่จะสร้างสรรค์ งานกลอนเกี่ยวกับความรักของครอบครัว อย่างน้อยถ้าครอบครัวเต็มไปด้วย ความรัก ความเข้าใจ คงส่งผลถึง สังคมส่วมรวมด้วย กลอนนี้เป็นความตั้งใจ ที่ให้ลูกๆ นึกถึงภาพความรักของแม่ ก่อนที่ลูกจะใช้เท้าคู่ที่พ่อแม่เคยจูบ ไปทำในสิ่งที่ไม่ดีครับ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ให้กันเสมอมา ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
30 มิถุนายน 2552 21:43 น. - comment id 1008322
ซึ้งมากครับ
30 มิถุนายน 2552 21:56 น. - comment id 1008333
คุณก่องกิก เป็นภาพความรักของพ่อแม่ ที่ลูกบางคนอาจจะลืมไปแล้ว อยากให้นึกถึงพระคุณท่านครับ ขอบคุณที่ทักทายครับ
1 กรกฎาคม 2552 12:43 น. - comment id 1008522
คำที่รินจากใจ ตอกย้ำความรู้สึกได้มากมายจริงๆ เวลาสอนแล้วลูกดื้อได้แต่กล้ำกลืน บทนี้สุดยอดจริงๆค่ะ รำลึกถึงแม่เสมอ ขอบคุณที่เขียนกลอนดีๆให้อ่านค่ะ
1 กรกฎาคม 2552 19:27 น. - comment id 1008722
คุณแจ้น ลูกยังไงก็เป็นลูกวันยังค่ำสำหรับพ่อแม่ แต่ลูกล่ะ เมื่อมีทั้งความรู้ ฐานะ ตำแหน่ง ยังจะยอมรับฟังคำพูด ของพ่อแม่หรือเปล่า บางทีอาจจะลืมรอยจูบรอยนั้นไปแล้ว ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา ขอให้มีความสุขครับ
1 กรกฎาคม 2552 22:35 น. - comment id 1008789
ตามมาอ่านที่มารอยต่างๆ โห สหาย กลอนนี้คมจริงๆ สุดยอด นานๆชมทีอย่าเขินนะ เอ้าๆลอยไปถึงไหนแระเนี่ย ลงมาซะ.. นี่สหาย ไปเล่นตั้งชื่อหมีแพนด้าที่บ้าน ธันวันตรีในเรื่องสั้นด้วยจิ แล้วมาแบ่งรางวัลกัลลล คิก คิก เฌอมังมาวอยู่ข้างๆเนี่ย อิอิ แวะมาทักทายสหายก่องเมา อิอิ
1 กรกฎาคม 2552 23:17 น. - comment id 1008800
เฌอแก้ปวด กลอนนี้ตั้งใจเขียนฝาก ความรักของแม่ไว้ ให้ลูกๆ ได้คิดน่ะ ดีจังเนอะ ที่ยากับเฌอ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน อย่างน้อยการมีเพื่อน ที่ปรึกษากันได้คุยกันได้ ได้เล่าเรื่องทุกข์เรื่องสุข ให้กันฟัง เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ เราควรถนอมมิตรภาพ ของเราไว้ให้นานที่สุด จริงไหม แต่ของอย่างนี้ ไม่ใช่คนคนเดียวที่จะ ทำได้ แม้จะพยายามแค่ ไหนก็ตาม ฝากดูแลกันและกันด้วยนะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ให้ กันเสมอมา
2 กรกฎาคม 2552 12:32 น. - comment id 1008877
วันนี้แยกร่างกับเฌอแก้ปวดแระ อยู่ใกล้กันมากไม่ดี มีแต่มาว อิอิ ว่าจะงดเหล้า+เศร้าเข้าพรรษาแระ ดีไหม รอยจูบบนฝ่าเท้า เป็นเพลงที่ชอบมากๆเลย เคยคิดจะแต่งเป็นกลอน แต่ว่าแต่งไม่ออกอ่ะ ฝีมือไม่ถึง ชอบมากเลยท่อนนี้น่ะ "..มาบัดนี้สองเท้าเจ้าใหญ่ยิ่ง เหยียบทุกสิ่งเหยียบได้แม้ใจแม่.." เป็นกลอนที่เตือนใจดีมากๆเลย
2 กรกฎาคม 2552 13:48 น. - comment id 1008898
เฌอ รวมบ้างแยกบ้างแล้วแต่สถานการณ์ ก็แล้วกัน มาถามว่าจะงดเหล้า + เศร้า เข้าพรรษาจะดีไหม ถ้าคิดว่าทำแล้ว ตัวเองไม่เป็นทุกข์คนอื่นไม่เป็นทุกข์ ก็ไม่เป็นไร จริงไหมครับ (โดยเฉพาะสหายยาจะให้ลดเลย สามเดือนคงทรมานน่าดู หรือ เฌอ ด้วย) กลอนที่เขียน ถ้ามีประโยชน์ กับใครบ้างผมก็ดีใจ อีกอย่างถ้า เฌอ จะเขียนกลอน แนวนี้ เฌอ เขียนได้แน่นอน ผมเชื่อฝีมือครับ ปล. ช่วงนี้ล้าๆ ยังไงไม่รู้ ได้ยินคำทักว่าเหนื่อยไหม อยากบอกว่าไม่เหนื่อยจริงๆ
2 กรกฎาคม 2552 14:44 น. - comment id 1008915
เฌอ ขอบคุณสำหรับ กำลังใจที่ให้กัน ขอบคุณมากครับ
7 กรกฎาคม 2552 21:00 น. - comment id 1011212
ซาบซึ้งในรักที่บริสุทธิ์ ทำให้ได้รู้ว่า รักที่เรามีให้ท่านไม่มากพอถ้าเทียบกับรักที่ท่านมีให้เรา อยากกลับไปกราบเท้าผู้ให้กำเนิด อยากมีเวลาอยู่ดูแลท่านให้นานนาน ท่านจะทุกข์ใจแค่ไหนนะ ถ้าโลกนี้ไม่มีเรา.. ขอบคุณงานเขียนที่งดงาม ขอเก็บไว้เตือนสติ และ ไว้นึกถึง..สืบ...ด้วยเนอะ
7 กรกฎาคม 2552 21:49 น. - comment id 1011241
ริมธาร "อยากกลับไปกราบเท้าผู้ให้กำเนิด อยากมีเวลาอยู่ดูแลท่านให้นานนาน ท่านจะทุกข์ใจแค่ไหนนะ ถ้าโลกนี้ไม่มีเรา.." เป็นคำพูดที่ดีที่สุดเลยรู้ไหม อยากให้หลายๆ คนคิดเหมือนคุณจัง ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้ สำหรับคนเขียนกลอนครับ