ฉันคิดว่า.. การที่ได้..รักเธอคือรู้จัก การที่ได้..ทายทักคือเสนอ การที่ได้..คิดถึงคือละเมอ การที่ได้..พบเจอคือเพลงพรหม แต่กลับเป็น..ภารกิจน่าผิดหวัง แต่กลับเป็น..ความชังที่สั่งสม แต่กลับเป็น..อุบายที่งายงม แต่กลับเป็น..ความขมที่บ่มไว้ ฉันมองโลก..ผิดไปไม่เหมือนก่อน ฉันมองโลก..บางตอนโศกซ่อนใส่ ฉันมองโลก..ผิวเผินดีเกินไป ฉันมองโลก..ร่ำไรเพียงลำพัง ผลตอบแทน..ความรักอันหนักอึ้ง ผลตอบแทน..เข้าถึงหนึ่งความหลัง ผลตอบแทน..ทุ่มเทประเดประดัง ผลตอบแทน..รอยพลั้งช่างยากเลือน และพบว่า..ยังเขลาเข้าใจผิด และพบว่า..ดุลพินิจช่างคลาดเคลื่อน และพบว่า..ใจสลายคล้ายมาเยือน และพบว่า..ดาวเดือนไม่เกลื่อนฟ้า.. ..
17 มิถุนายน 2552 18:35 น. - comment id 1001495
เกินคะเน จิตใจในมนุษย์ เกินคะเน รักบริสุทธิ์จะหยุดยั้ง เกินคะเน ทุกอย่างความชิงชัง เกินคะเน เลยนั่งน้ำตานอง... มาทักทาย คนเข็มขัดสั้นครับ (คาดไม่ถึง)
17 มิถุนายน 2552 20:48 น. - comment id 1001532
มาอ่านงาน กานท์กลอนอันอ่อนหวาน มาอ่านงาน หวานล้ำมากความหมาย มาอ่านงาน จินตนาค่ามากมาย มาอ่านงาน ร่ายเพลินเกินคะเน มาเยี่ยมและอ่านกลอนงาม ครับคุณกุ้ง(หญิง) ครับ
17 มิถุนายน 2552 21:03 น. - comment id 1001535
การที่ได้ รู้จักและรักมั่น การที่ได้ สัญญากันไม่หน่ายหนี การที่ได้ ที่พักพึ่งชีวี การที่ได้ คิดดีย่อมงดงาม ........................... กลอนเพราะมากค่ะพีกุ้งฯ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
17 มิถุนายน 2552 21:47 น. - comment id 1001559
อืมม เคยเป็นแบบนั้นมาช่วงหนึ่ง ล่ะ
17 มิถุนายน 2552 22:02 น. - comment id 1001572
สวัสดีค่ะ พี่กุ้งฯ ใครทำเจ็บช้ำมา.. มีคนเคยบอกมะกรูดว่า "อย่าคาดหวังอะไรกับคน เพราะเขาไม่อาจเป็นทุกอย่างที่เราหวังได้" คิดถึงพี่กุ้งฯ ค่ะ
18 มิถุนายน 2552 08:02 น. - comment id 1001612
อรุณสวัสดิ์งามๆเจ้า คุณ กุ้งหนามแดง สวัสดีและยินดีที่ได้รุ้จักเจ้า เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆ และมีคามหมายลึกซึ้งเจ้า ขอให้มีความสุขกับการทำงานตลอดวันนี้นะเจ้า
18 มิถุนายน 2552 08:17 น. - comment id 1001621
นึกไม่ถึงเหมือนกันค่ะว่าตัวเองจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
18 มิถุนายน 2552 09:31 น. - comment id 1001634
ความผิดหวัง...ยังให้หัวใจเจ็บ ความผิดหวัง...ยังเก็บเหน็บใจไว้ ความผิดหวัง...ครั้งเก่าเจ้าจากไป ความผิดหวัง...ครั้งใหม่มาเยี่ยมเยือน
18 มิถุนายน 2552 10:12 น. - comment id 1001646
โลกใบนี้...หลายครั้งเกินหยั่งคาด โลกใบนี้...พิลาสเกินคาดถึง โลกใบนี้...ชอกช้ำสุดคำนึง โลกใบนี้...ลึกซึ้งเกินคะเน เป็นธรรมดาโลกน่ะครับ ยากแท้หยั่งถึงในหลายๆสิ่ง
18 มิถุนายน 2552 10:32 น. - comment id 1001653
สวัสดีจ้า... เกินคะเน จริง ๆ จ้ะ แม้กระทั่งใจเราบางทีก็ยังทำสิ่งที่คาดไม่ถึงเลย แล้วเราจะไปคาดหวังกันคนอื่นได้อย่างไรเน้อ คาดไว้มากก็เจ็บมาก ฉะนั้นคาดแค่นิด ๆ ก็แค่เซ ๆ เจ้าค่ะ...
18 มิถุนายน 2552 11:48 น. - comment id 1001671
เป็นอีกบททดสอบหนึ่งในชีวิตเราเนาะ ไม่ต้องคิดมากสอบซ่อมก็ได้...อิอิ
18 มิถุนายน 2552 13:18 น. - comment id 1001712
เลยต้องพยามยามมองโลกอย่างเข้าใจ ว่านี่คือส่วนหนึ่งของความเป็นไป.. ในชีวิต..
18 มิถุนายน 2552 13:30 น. - comment id 1001715
คำนวณคำเธอเพลิน เกินคณิต จึงพลาดผิด เกินคะนึง ถึงแทบบ้า ความรักขมจริงนะ เกินคะน้า มีหัวใจไร้ค่า เกินคะเน อุตส่าห์เร่ง เกินคะแนน แฟนเก่าเก่า เพราะรักเขา เกินคณา จนตาเหล่ เกินคะนอง แล้วดาวถึงคราวเซ เขาไม่ยอมโอเคกลอนจึง เกินคะ.....
18 มิถุนายน 2552 15:21 น. - comment id 1001780
แวะมาอ่านค่ะ...คิดถึงจังค่ะ...
18 มิถุนายน 2552 16:00 น. - comment id 1001808
นายนักสืบ TT ไม่รู้เป็นไงวันนี้อยากจะร้องไห้ซะจริงๆ ................................................................... คุณคนกุลา ขอบคุณค่ะ .................................................................... คุณแก้วประภัสสร ตื่นมาพบความจริงอีกวันแล้ว.. .................................................................... คุณอัลมิตรา เราว่าต้องเจออีกหลายแบบแน่ แต่ยังไม่เขียนถึงเท่านั้นเอง..ไว้รอรื้นฟื้นหน่อยน่ะ.. .................................................................... เจ้ามะกรูด..แมงกุ๊ดจี่ มีบางครั้ง กับบางคนน่ะ แต่พอลุกไหว... .................................................................... คุณม่านดอย ภารกิจเรื่องงาน..เป็นอีกวันหนึ่งที่เดินทั้งวัน.. .................................................................... เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว เรามัวแต่โทษคนอื่น ไม่เคยประเมินตนเองเลย ว่าเราก็แย่... .................................................................... เจ้าเอื้องคำ รอบนี้เจ็บด้วยสิ... .................................................................... นายกุ้งชาย :) อืม...เป็นจริงอย่างที่สุด... .................................................................... คุณรี อืม พอจะพยุงตัวเองได้แล้ว... .................................................................... คุณโคลอน :) เด็กโข่งก็แบบนี้แหละ... .................................................................... คุณผู้หญิงช่างฝัน บางทีเราก็ไม่อยากโตหรอก... .................................................................... นายม้าลาย ไว้จะตอบแทนให้น่ะบทนี้ ตอนนี้ยังขาดๆ เกินๆ อยู่... .................................................................... คุณ white Rose เช่นกันค่ะ คำนี้ไม่เคยเป็นคำเฉพาะกิจเลย.. ....................................................................
18 มิถุนายน 2552 17:09 น. - comment id 1001850
เอากำลังใจมาฝากคร่า หายเศร้ารึยังคะ
18 มิถุนายน 2552 20:49 น. - comment id 1001947
อยากร้องไห้ก็ร้องซิ ร้องให้เยอะๆ เลย คนเรามีชีวิตจิตใจ ก็ต้องมีน้ำตา คนมีน้ำตาคือ คนที่มีความรู้สึก ไม่ผิดอะไร ร้องได้แต่อย่าท้อแท้นะ เราต้องเดินต่อไป ใช่ป่ะ
19 มิถุนายน 2552 10:54 น. - comment id 1002064
น้องเฌอ.. หายแล้วล่ะ..กินพาราสองเม็ด.. .................................................................... นายนักสืบ อืม...ความรู้สึกแพ้นี่มันแย่จริง ๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ... ....................................................................