-๑- ท่ามกลางความสับสนบนโลกกว้าง กลับกระจ่างหนึ่งความจริงอันยิ่งใหญ่ อุดมการณ์ที่เหลือดั่งเชื้อไฟ ยิ่งมอดไหม้เร่งร้อน...ยิ่งอ่อนแรง ลมหายใจ เข้า-ออก คล้ายบอกว่า ความอ่อนล้าคือเทียนน้อยคอยหรี่แสง หากยิ่งโหมลมเร้าเข้าแทรกแซง เท่ากับแกล้งเทียนให้ลับดับแสงไป -๒- ท่ามกลางความสับสนบนทางฝัน ปากกาเดิมเริ่มสั่นเพราะหวั่นไหว อุดมการณ์เริ่มลดเพราะหมดไฟ ขาดแรงใจผลักดันสร้างสรรค์งาน กี่หัวโขนโยนมา...มิกล้าสวม เพื่อส่วนรวมจึงจำยอมพร้อมประสาน กัดฟันสู้รู้อดทนไม่บ่นงาน ต้องไม่พาลเหวี่ยงใส่ใครทั้งนั้น เพราะยอมเป็นเสาเอกเฉกเสาหลัก เมื่อถูกปักตรึงไว้ต้องไม่หวั่น น้ำหนักบ้านที่มี...จะกี่ชั้น ต้องมุ่งมั่นแบกรับประคับประคอง แม้บางคราวทนฝืนยืนแทบล้ม ความขื่นขมเค้นคนทำหม่นหมอง จะยิ้มอย่างใจเย็นเน้นไตร่ตรอง ที่ไม่ร้องไห้ร่ำ-เปลืองน้ำตา เพราะมีฝัน มีไฟ จึงใฝ่ฝัน แม้บางวันกล้ำกลืนฝืนเริงร่า เพื่อสิ่งหนึ่งซึ่งรักและศรัทธา กี่พายุโหมมา...จะฝ่าไป !
มัทนา 15 มิ.ย. 2552 23:06 น. - ID 126807 
2201
2
0
16 มิถุนายน 2552 09:41 น. - comment id 1000627
เป็นกำลังใจให้นะคะ
16 มิถุนายน 2552 09:44 น. - comment id 1000629
เหล็กดัดได้งดงามเพราะความร้อนของไฟค่ะ แวะมาชื่นชมงานงดงาม และแฝงความหมายค่ะ
17 มิถุนายน 2552 15:56 น. - comment id 1001394
เยี่ยมยอดที่สุด
20 มิถุนายน 2552 23:14 น. - comment id 1003047
ถึงคุณมันทนา..ผมเพิ่งเข้ามาอ่านกลอนของคุณ ยอมรับว่าเขียนได้ดัีระดับหนึ่งนะ เข้าใจเปรียบเทียบดี อยากรู้จักคุณนะ หากไม่รังเกลียดจะดีใจมากนะครับ หรือจะติดต่อได้ที่..lam_juan@hotmail.comจะรอนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
