*** นกไร้รัง ***

แก้วประเสริฐ

           ***   นกไร้รัง   ***  
ตะลึงแลนกพริ้ง            พรรณราย
ขนสดสวยมากมาย        ยิ่งแท้
ไซร้ซอนสิ่งกรีดกราย     เล็นซ่อน   หนีแฮ
วนวกค้นหาแม้              ปีกน้อยเฉิดไสว
เสร็จสรรพขยับปีกลี้      ล่องลอย
เหิรสู่ฟ้าเพื่อคอย          คู่สล้าง
พลิ้วพลิกปีกอ่อนช้อย    เริงร่า   นภาเฮย
แวววับวนค้นคว้าง        กู่ร้องสราญรมย์
แก้วเอ๋ยงามนกแท้               สดสวยแม้ละลิ่วโฉม
กิ่งไผ่คล้ายประโคม              ดนตรีโลมหฤทัย
สอดคล้องแนวไพรพฤกษ์      ใบไม้ผนึกสำราญหา
ซาบซึ้งผ่านนัยน์ตา                สีหลากมาเพริศภิรมย์
ส่งเสียงเรียกร้องหวาน           ช่างซาบซ่านหวังรอเชย
เวียนวนพฤกษาเสบย             มุ่งหมายเฉลยสิ่งผ่านใจ
ถลาร่อนเข้าพงพนา               เพื่อใคร่หาสิ่งมาครอง
มิพานพบนวลปอง                  แววเรืองรองยังซึ้งทรวง
โบกบินลอยละล่อง                   ฟากฟ้าผ่องมองหายล
พลิกผันหมั่นวกวน                   ฤานฤมลท่องเที่ยวไกล
ครวญคิดเคยอิงแอบ                หวังสิ่งแนบทุกทิศทาง
หมายมุ่งสบอนงค์นาง               ฝันสรรค์สร้างรังเชยชม
เพลิดเพลินนกบินไหว              ล่องลอยไกลวกเวียนวน
เหิรร่อนเข้าพนาสณฑ์              ร้องเรียกจนสิ้นเสียงคอย
เหนื่อยแสนสุดละห้อย              จับคอนน้อยกิ่งไม้หา
เอียงมองจวบแสงลา                งามเสน่หายากสร้างรัง
โอ้นกแสนเศร้าสร้อย               ดุจสาวน้อยเคยฝากฉัน
มากมายรักผูกพัน                   เป็นกำนัลพลันหนีจร
อกเอ๋ยเจ้านกน้อย                   ช่างหลงคอยจนปัญญา
แสนรักกลับโรยลา                   สิ้นวาสนาคู่เคียงครอง
ฤามีใครหนอเฉลา                   มุ่งปลอบเฝ้าสุดห่วงหา
เปรียบนกหมกกายา                ไร้เสน่หามากลับกลาย
ฝากไว้เหมือนทรงจำ                ต้องครวญร่ำนกเจ้าเอ๋ย
ข้าเองหมายทรามเชย              ถูกละเลยหมดหนทาง.             
                    ***   แก้วประเสริฐ.   ***