๏ ฉันเดินทางเดียวดายหลายหมื่นลี้ เนิ่นนานปีอ้างว้างบนทางฝัน หลากทุกข์ สุข - โศกเศร้าคละเคล้ากัน ผ่านคืนวันแห่งวัฎระบัดไกว หวังพักพิงเรือนใจบางใครบ้าง ช่างเลือนรางมืดมนแม้นหนไหน อยากอิงอุ่นหนุนตักบอกรักใคร ก็หวั่นในเพรงกรรมเข้าซ้ำรอย ด้วยเคยเจ็บแพ้พ่ายมาหลายครั้ง ดวงใจยังโศกเศร้าและเหงาหงอย หวังวันหนึ่งก้าวผ่านการรอคอย ลบเลือนรอยทรงจำไร้ตำนาน ฉันเดินทางเดียวดายหลายหมื่นลี้ หลากวลี - เรื่องราวให้กล่าวขาน หลากพจน์พากย์มากบทร่ำจดจาร หลายเรื่องราวปล่อยผ่าน...บนลานเวลา๚ะ๛ ............................................................... ฉันเดินทางเดียวดายหลายหมื่นลี้ ดวงฤดีสับสนการค้นหา- ในนิยาม " ความรัก " / "การจากลา " เป็นมายาระหว่างใจของใครกัน
9 มิถุนายน 2552 09:26 น. - comment id 997021
เลิกเดียวดายสับสนบนทางฝัน ยังมีจันทร์นำทางสว่างไสว แม้นต้องรอตราบดินฟ้างดงามใจ อย่าหวั่นไหวจงภาคภูมิรักนิรันดร์ ................ จันทร์ยังคงงามพร่างสว่างณกลางใจ ตลอดไปมิใช่ดอกหรือ อย่าเดียวดายเลย ด้วยเข้าใจ
9 มิถุนายน 2552 09:54 น. - comment id 997038
คุณไม่ได้เดินทางอย่างเดียวดายหรอกค่ะ ยังมีอีกหลายคนที่ร่วมเดินทางด้วย กวีสู่กวี
9 มิถุนายน 2552 11:43 น. - comment id 997141
จำสิ่งที่ควรจำลืมสิ่งที่ควรลืม แต่ถ้าอยากลืมกลับจำ....ก็คงเป็นเพราะเราไม่ได้อยากลืมจริงๆ แล้วทำไมต้องฝืนใจล่ะคะ
9 มิถุนายน 2552 11:59 น. - comment id 997156
ฉันเดินทางเดียวดาวหลายหมื่นลี้ สู้ชีวีที่มุ่งหวังดังใจฝัน หลายครั้งพลาดอนาจหนอต่อชีวัน ทุกข์โศกศัลย์มันร้าวรวดแสนปวดใจ แต่อย่างน้อยพลอยยินดีมีชีวิต เอกสิทธิ์อย่าริดรอนเมื่ออ่อนไหว หากท้อแท้อ่อนแอดิ้นสิ้นทางไป ให้กละบไปเตินไฟสู้อยู่บ้านเรา สู้ ๆๆๆๆ
10 มิถุนายน 2552 14:07 น. - comment id 997644
พี่ตู่ สู้ๆๆค่า.. อิอิ
10 มิถุนายน 2552 18:32 น. - comment id 997822
หากเดินทาง เดียวดาย หลายหมื่นลี้ ขอน้องพี่ คลายทุกข์ ให้สุขสันต์ กำลังใจ มอบไว้ ให้แก่กัน ชนะพลัน แม้ห่างไกล ด้วยใจเรา....ฯ มาเป็นกำลังใจ..ให้เพื่อนเก่า..นะคะ...หายไปนาน...สบายดีมั้ยคะ...แวะมาเยี่ยมค่ะ..
10 มิถุนายน 2552 21:18 น. - comment id 997891
เจ้าเวนไตยไกลรักชักหมองเศร้า ทรวงเพียรเฝ้าลำปางเคว้งคว้างหา บินหมื่นลี้เดียวดายใยไม่มา แสนเสน่หาอาวรณ์ทอดถอนใจ. อย่าคิดมากคนรูปหล่อ ฮ่าๆๆๆๆ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
10 มิถุนายน 2552 22:01 น. - comment id 997907
เวลาเป็นขบวนรถปราศจากเที่ยวกลับ บินไปลับลิบลิ่วในทิวเถาว์ งามรายทางงามเมฆฟ้ามาบรรเทา ใต้ร่มเงาวัฏฏสังสาร...แท้นานนิจ แวะมาทักท้ายมิ่งมิตรเก่าก่อนคุ้นเคยนามกันครับ
26 มิถุนายน 2552 14:49 น. - comment id 1005603