เมื่อจุดเริ่มต้น ของชีวิต ฟ้าลิขิต ให้เป็นไป แบบนี้ สู้อดทน ทำทุกอย่าง ให้ได้ดี แต่กลับถูก คนย่ำยี ให้ปวดใจ หลายครั้งที่ หัวใจ รู้สึกท้อ อยากเพียงพอ กับทุกอย่าง ที่หวังได้ อยากหยุด ทุกสิ่งไว้ ที่ลมหายใจ อยากทิ้งไป คงเหลือไว้ แค่วิญญาณ น้ำตาหลั่ง รินรด ตกทุกเมื่อ สิ่งที่เหลือ ต้องอดทน คนถากถาง สายตาดู ถูกเหยียดหยาม ย้ำประณาม คอยประจาน สาดซัด ให้อับจน มีหลายครั้ง ขมขื่น ฝืนใจยิ้ม ด้วยโลมลิ้น คนป้ายสี มีหลายหน ปากต่อปาก ซ้ำเติม คนหนอคน เมื่อใหร่หนอ จะพ้น ทนสู้ไป จากสลึง พึงบรรจบ ให้ครบบาท คำกลอนกาพท์ ยังซึ้ง ตรึงใจหมาย สักวันหนึ่ง คงมีบ้าง ไม่กลับกลาย เป็นเพียงหวัง เหือดแห้งไป ตามสายลม
5 มิถุนายน 2552 20:33 น. - comment id 995565
สวัสดีค่ะ คุณม่านหมอกสีดำ แวะมาให้กำลังใจค่ะ สู้ สู้ นะคะ ต้องบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร พร้อมกับมองคนอื่นๆรอบข้างนะคะ แล้วจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น สู้ สู้ ค่ะ
6 มิถุนายน 2552 11:51 น. - comment id 995814
ชีวิตคนเป้นแบบนี้ก้อมากมาย อย่าเพิ่งหนีหน่ายคุณค่าชีวิตเลยนะคะ ยังมีสิ่งดีดีรอเราอยู่ทุกวันหันไปมองดูดีสิ เนาะ
6 มิถุนายน 2552 17:33 น. - comment id 995994
ขอมอบกำลังใจให้ครับ ^ ^ เมื่อชีวิตต้องสู้ เราก้ต้องสู้กับชีวิตครับ