. นั่งอยู่ริมหน้าต่างใจชั่งโปร่ง ยังอยู่โยงจับตาหน้าจอฝัน เคยลำบากยากเพียงใดใจฝ่าฟัน ฤๅยอมให้ขวัญนั้นเสียหายใต้มือเรา เมื่อทำใจไม่ได้ต้องให้จบ อาจไม่พบกันใหม่ในวันเหงา ในบางวันที่ที่นี่ไม่มีเรา หวังเพียงเอาใจดวงนี้เพื่อพลีพลัน โปรดจงได้เข้าใจตามไปด้วย และจงช่วยเอาใจใส่ในไฟฝัน กลางหัวใจไหวว่างยังเงียบงัน น้ำตาจันทร์คงแสนโศกวิโยคใจ ทั้งเขียนสานสรรค์สร้างอย่างงานศิลป์ อ่านงานรินร่ายระบายดอกไม้ไหว ไม่โกรธเกลียดใครบ้างเพียงบางใคร เพียงหัวใจคนกุลาไม่กล้าทน ผลทนอยู่หากผู้อื่นฝืนลำบาก สู้ระเหเล่จากสู่ฟากหน แต่หากไปอย่างเงียบเชียบและเยียบยน แบบนั้นคนกุลาไม่กล้าทำ รักที่นี่หลงที่นี่เหมือนที่บ้าน รักทุกคนรักทุกงานสุดหวานล้ำ รักทุกใจที่เปิดเอ่ยเฉลยคำ จะขอจำจนตายไม่ลืมกัน มาที่นี่มีฝันอันสดใส อ่านงานใจเขียนงานจิตนิมิตฝัน เขียนอารมณ์พรมระบายใต้นวลจันทร์ กลางตาวันก็ยังร่ายได้บางคราว ลาแล้วหนอขอลาจากพรากแล้วขวัญ แล้วจะได้พบกันกี่วันหนาว ที่กลางทางช้างเผือกในเทือกดาว หรืออาจราวราวฟ้านั้นฉันจะรอ . ......... ขอบคุณทุกท่าน สำหรับ ทุกๆอย่าง ครับ คนกุลา
คนกุลา 3 มิ.ย. 2552 21:29 น. - ID 126453 
1693
43
0
3 มิถุนายน 2552 21:36 น. - comment id 994357
จะไปไหนค่ะ..ไหนบอก ...รักที่นี่หลงที่นี่เหมือนที่บ้าน รักทุกคนรักทุกงานสุดหวานล้ำ รักทุกใจที่เปิดเอ่ยเฉลยคำ จะขอจำจนตายไม่ลืมกัน ............... ไม่ยอมให้ไปหรอก.. ไม่ได้เข้าบ้านเลย..ไฉนจะมาลากัน.. ไม่ยอมหรอก..
3 มิถุนายน 2552 21:46 น. - comment id 994370
กับคำลาบอกกล่าวเล่าความคิด จะสถิตย์คำกลอนอาวรณ์ถึง จะจากไปที่ใดให้คำนึง กาลครั้งหนึ่งเคียงข้างดังร่างเงา ร่วมสร้างสรรค์บทกลอนทอดถอนจิต เนรมิตสื่อสัมพันธ์ในวันเหงา มิตรภาพจากอักษรด้วยกลอนเรา จนนานเนาว์ในจิตนิจนิรันดร์...
3 มิถุนายน 2552 21:52 น. - comment id 994378
จะไปไหนคะ
3 มิถุนายน 2552 22:02 น. - comment id 994387
ไงมาบอกลากันง่ายๆ ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ งานกลอนมากความหมาย ล้วนแล้วแต่สร้างสีสรรให้กับบ้านกลอน อยู่ที่นี่ชายคาบ้านกลอนอย่าไปเลย
3 มิถุนายน 2552 22:29 น. - comment id 994408
มาให้กำลังใจ...คิดอีกทีครับ
3 มิถุนายน 2552 22:53 น. - comment id 994415
อ้าว จะลาแล้วหรือคะ บทกลอนเหมือนน้อยใจเลย น่า ผ่านร้อนหนาว มาแยะแล้ว เป็นกำลังใจให้นะคะ
3 มิถุนายน 2552 23:23 น. - comment id 994428
อ้าว... จะไปไหนหรือครับลาไปแล้วก็... รีบ ๆ กลับมาเด้อนครับ
3 มิถุนายน 2552 23:24 น. - comment id 994431
เพิ่งดูหนังเรื่อง *FAITH like POTOTOES ที่ใดมีรัก ....ย่อมมีความหวัง ชาวไร่ผู้หนึ่ง ที่พาครอบครัวของเขา ย้ายไปตั้งรกรากที่แอฟริกาใต้ ต้องเผชิญกับความสูญเสีย และ ความยากลำบาก ที่ดูเหมือนไม่มีวันจบสิ้น แต่ด้วยมิตรภาพที่ไม่คาดฝัน และ การได้รับแรงใจจากพระผู้เป็นเจ้า ทำให้ชาวไร่ผู้นี้ ได้ค้นพบเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต และ... ช่วยให้ความเชื่อมั่น ต่อพลังแห่งศรัทธาของเขา หนักแน่นยิ่งกว่าที่เคย นี่คือเรื่องราว การเดินทางของชีวิตคนผู้หนึ่ง ซึ่ง... เหมือนกับมันฝรั่งที่เขาปลูก ที่เพียรรดน้ำ ด้วยความศรัทธา แต่... จะเห็นผลต่อเมื่อฤดูเก็บเกี่ยวมาถึง...! เกิดอะไรกันขึ้นค่ะ พุดไม่ค่อยตามทันเลย จะไปไหน ทำไม เขียนงานดีมากเลยค่ะ พุดชื่นชมนะ ด้วยศรัทธา คารวะค่ะ บางทีพุดกำลังจะบอกว่า เวลาเรารจนาเรื่องอะไร คนไม่เข้าใจว่าคิดอะไร ก็ตีความกันไปเลยเถิดค่ะ ต้องอภัยเมตตา และ อย่าถือสา จงอย่าคิดเอง เออเอง และเดาไปเอง งานพุด พุดเขียนบางที จากภาพฝันบันดาลใจ เพียงนั้น
3 มิถุนายน 2552 23:30 น. - comment id 994435
กลางสายลมถล่มฟ้าคะนองฝน ยังฝืนทนจนยืนได้ไม่ไปไหน เคยฝึกฝืนตื่นระวังดังนกไพร ฤามีใครที่ไหนเล่าจับเข้ากรง? มาลงทะเบียนเรียนวิชาเพลงกานท์ พุดลาภาไว้หมดใจแล้ว จะปิดคอสหนีไปดื้อๆได้ไงคะ
4 มิถุนายน 2552 00:25 น. - comment id 994458
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า คุณ คนกุลา
4 มิถุนายน 2552 04:08 น. - comment id 994479
เอ้า...ไหงเป็นอย่างนี้หล่ะคะ ภาสุรีย์งงมากๆเลย เขียนเป็นกลอนไม่ออกเลย คราวนี้คุณพี่คนกุลาจะลาจริงๆหรือคะ แล้วภาสุรีย์จะไปเขียนกลอนเพี้ยนๆ กลอนพระมเหลเถไถบ้านใครได้ มีเพียงบ้านคุณพี่เท่านั้นที่ภาสุรีย์จะออกลิงออกค่างได้ โอย...งงมากมาย
4 มิถุนายน 2552 04:22 น. - comment id 994481
สำหรับยานะ หากสิ่งที่เราทำนั้นเป็นความสุข และไม่เดือดร้อนใคร ยาก็จะทำ เพราะยาคิดว่า ความสุขในชีวิตคน มันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ อาจมีบางครั้งที่รู้สึกท้อ แต่มักจะบอกตัวเองว่า เอาน่า..ถอยไปสักนิด ขอคิดอีกหน่อย แล้วก็จะกลับมายืนอยู่ที่ๆเคยอยู่ คิดในใจ.. ไม่มีใครหรอกวะที่มันแฮ๊บปี้24ชม แต่อย่างน้อย ไม่มีใครไม่มีปัญหา ไม่มีใครสมบูรณ์ทุกอย่าง แต่ มันอยู่ที่ว่า เราจะจัดการกับภาวะที่เกิดขึ้นอย่างไรตะหาก เพราะในที่สุด เราเท่านั้นที่จะเผชิญกับทุกสิ่ง อย่างน้อยที่แห่งนี้.. ก็เป็นที่ๆเรามีความสุขเมื่อเห็น แล้วความสุขในชีวิตเรา มันหาได้ง่ายๆเสียที่ไหนหล่ะ? ว่ามะ
4 มิถุนายน 2552 06:44 น. - comment id 994485
อัลมิตรา มายืนยันว่า ใบลาออก เป็นโมฆะ ค่ะ :) น้อยอกน้อยใจใครหรือนั่น ไม่เอาน่า ... เผลอแป๊บเดียวก็จะมาทิ้งกัน .. เดี๋ยวแช่งให้ลงพุงนะ
4 มิถุนายน 2552 07:40 น. - comment id 994502
ลากิจชั่วคราวใช่ไหมครับ เมื่อไหร่จะกลับครับ คิดถึงนะครับ
4 มิถุนายน 2552 08:03 น. - comment id 994518
"พบทำไม" กับ "ใย..ต้องลา" ภาสุรีย์ไม่คิดว่ากลอน 2 บทนี้จะเป็นจริง ขอให้เป็นอย่างที่คุณหมออินสวนบอกคือ ลากิจ นะคะ คุณพี่คนกุลา ..
4 มิถุนายน 2552 08:03 น. - comment id 994519
เมื่อวานยังถามอยู่เลยว่า **ไย..ต้องลา** วันนี้มาลาไปเสียเอง คงไม่ถามว่าทำไม แต่ยังคงเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
4 มิถุนายน 2552 08:09 น. - comment id 994523
เข้ามาดึงผ้าขะม้าดูจิ๊จะกล้าลาไปไหนอีกเปล่า
ปล.เป็นอะไรเหรอคะ คนกุลา.... ระวังหัวล้านน๊า
เหมือนที่ผ่านมาจะใช้ชื่อกลอน "ลา" หลายบท....โคลอนว่า มันอาจเป็นอาถรรพ์ ทำให้อยากลา มั่ง...แฮ่....แซวเล่น...แต่ช้าแต่ กลับบ้านเราเถอะ
4 มิถุนายน 2552 08:18 น. - comment id 994530
บางทีบทกวีกับชีวิตจริงก็สอดคล้องกันอย่างแยกไม่ออก...หุหุ ...คิดถึงนะครับ....อย่าไปนานนะครับ...เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับคุณคนกุลา...บทกลอนของคุณมีคุณค่าเสมอครับ
4 มิถุนายน 2552 09:26 น. - comment id 994556
ตามรายทางช้างเผือกจงเลือกฝัน นิทราใต้เงาจันทร์ย่อมทำได้ อักษราวลีมีหวั่นไหว ทอถักใยมิตรแท้แม้ไมตรี สวัสดีค่ะ พี่ คนกุลา มิตรแท้ อยู่ที่ใจเราค่ะ
4 มิถุนายน 2552 10:00 น. - comment id 994571
4 มิถุนายน 2552 10:12 น. - comment id 994573
*๕๕๕ ผู้ชายพุงป่อง หัวล้าน นุ่งผ้าขาวม้า ภาพในมโน เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ด้วยค่ะ .. ถ้าบอกว่าหนวกเคราดกขนหน้าอกเพียบ ยิ่งเหมือนขุนช้างเข้าไปใหญ่ ถ้าไม่มานะ ก็จะล้ออย่างนี้ไปเรื่อย ๆ แหล่ะ นอนสะดุ้งจนเรือนไหว ทนได้ ก็ทนไป สิเอ๊า
4 มิถุนายน 2552 10:26 น. - comment id 994587
ภาสุรีย์ แช่งให้จู๊ด จู๊ด กลางวันนี้แหละ วิ่งเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำก็เต็มหมด อิอิ
4 มิถุนายน 2552 10:29 น. - comment id 994588
จะไปไหนล่ะคะเนี่ย คนเขาแตกตื่นกันทั้งบ้านกลอนแล้วนะคะ อย่าทำให้ทุกคนตกใจสิคะพี่ ปกตินกไฟของพี่เป็นนกที่มุ่งไปข้างหน้าด้วยความหวังและกำลังใจที่ดีไม่ใช่เหรอคะ แล้วมันมีเรื่องอะไรที่ทำให้พี่จะหายจากบ้านกลอนไปแบบนี้ ไม่เอานะคะกลับมาๆ พี่อัลมิตราเขาบอกแล้วว่า ใบลาออกไม่อนุมัตินะคะ ถ้าแค่ลาพักร้อนก็แวะเข้ามาบอกกันให้โล่งใจหน่อย ห่วงนะคะเนี่ย หนูก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นอ่ะนะคะ แต่หนูก็เป็นกำลีงใจให้พี่เสมอนะคะ ชอบกลอนน้องนกของพี่มากเลยอ่ะ ถ้าพี่ไปแล้วใครจะแต่งกลอนน้องนกให้หนูฟังล่ะ หนูมารอพี่ที่บ้านกลอนนะคะ ไม่ใช่ทางช้างเผือก
4 มิถุนายน 2552 10:35 น. - comment id 994590
หวัดดีพี่น้องทุกท่านในบ้านกลอน "คน" "กุ" "ลา" ชื่อก็บอกอยู่แล้ว ว่า "กุ" เรื่องขึ้นว่าจะ "ลา" เพราะเขาชื่อ "คนกุลา" ขอให้ กุ ว่าจะลาก็แล้วกัน คงไม่ลาจริงใช่ไหมครับ
4 มิถุนายน 2552 11:14 น. - comment id 994611
ถ้าลุงไปพิมจะตาม
4 มิถุนายน 2552 11:25 น. - comment id 994617
ไม่อยากได้ยินคำนี้เลย อย่าท้อนะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอ...
4 มิถุนายน 2552 14:30 น. - comment id 994687
เกิดอะไรขึ้นหรือครับคุณคนกุลา ระบายให้ผมฟังได้เสมอนะครับ ถ้าจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น ไม่ว่าปัญหานั้นจะเล็กใหญ่เพียงใด darkness_heroคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ Phoenix เป้นนก อมตะไม่มีวันตายนะครับ ขอให้คุณกลับขึ้นมาดังนกอมตะตั้งนั้นนะครับ
4 มิถุนายน 2552 16:28 น. - comment id 994732
ไม่ให้ไป ก็ไม่ไปครับ ครูพิม เพราะความรู้สึกแบบในกลอนบทนั้น อย่างนั้น จริงๆ ครับ ครูพิม ขอบคุณ ครับ ที่ให้กำลังใจ และน้ำใจ ครับ
4 มิถุนายน 2552 16:30 น. - comment id 994733
ครับ คุณไร้อันดับ ครับ
4 มิถุนายน 2552 16:31 น. - comment id 994734
ไม่ไปแล้ว ครับ คุณ เฌอ ครับ
4 มิถุนายน 2552 17:24 น. - comment id 994770
ไม่ไป ก็ได้ ครับ คุณแจ้นเอง ครับ คราวนี้ อยู่เป็นปู่ไปเล้ยยยย ครับ
4 มิถุนายน 2552 17:25 น. - comment id 994771
ขอบคุ ครับ คุณลิลิต
4 มิถุนายน 2552 17:27 น. - comment id 994773
หายและกลับมาแล้ว ครับ คุณ bitter ครับ ขอบคุณในน้ำใจครับ
4 มิถุนายน 2552 17:29 น. - comment id 994775
ครับ คุณหมอ วฤก ขอบคุณ มาก ครับ
4 มิถุนายน 2552 17:39 น. - comment id 994779
4 มิถุนายน 2552 17:45 น. - comment id 994781
คุณ รอยทราย ครับ ผมไม่ทราบว่า คุณ เป็นใคร แต่จากที่เขียน กลอน มาระยะนี้ บทนั้น สะท้อน ตัวตนในปัจจุบัน ของผมในปัจจุบัน ชัดเจนที่สุด และเพลงกานท์ พุดลาภา คือ งานสร้างที่ผมจะต้องพยายามพัฒนา ต่อๆไป ครับ ไม่รู้หรอกกว่าคนดีอยู่ที่ไหน เพียงรู้ว่าบางใครอยู่ที่นั่น เพียงรู้ว่ารออ่านผลงานกัน เพียงรู้ว่าใจบางฝันนั้นยังรอ ครับ แล้วมาเรียน ต่อ นะครับ ภาพและถ้อย คำนั้นส่งผล (Inspired) ต่อจิตใจ ผมมาก เลย ครับ
4 มิถุนายน 2552 18:29 น. - comment id 994801
ผมก็เห็น เช่นนั้น เหมือนกัน ครับ คุณ ม่าน ดอย ผมเขียนกลอนบทนั้นสมัย ที่ยังเป็นนิสิต ทำงานชมรม ชาวเขา และก็ริ่มหัดเขียนกลอนตั้งแต่ตอนนั้นมา แต่ตอนหลังก็ห่างหายไป เพิ่งจะมาเขียนจริงๆจังๆ ก็ สอง สาม ปีหลัง นี้แหละ ครับ ขอบคุณ ในกำลังใจ และน้ำใจ ครับ ไม่ไปไหน แล้ว ครับ
4 มิถุนายน 2552 18:32 น. - comment id 994802
หายงง แล้ว นะ น้องภา ขอโทษ นะ คนดี ที่ทำให้ไม่สบาย ใจ ครับ แต่น้องภา คือน้อง ที่แสนดี และมีน้ำใจไมตรี กับ พี่ เสมอ มา นะน้องน้อย คนดี ครับ ยื่น มือ ให้ ตี แล้ว หลับ ตา ด้วย ครับ...
4 มิถุนายน 2552 18:38 น. - comment id 994804
จริง ครับ คุณ ยา ขอบคุณ สำหรับแง่ คิด ดีๆ คนเราบางครั้ง ก็ถึงเวลา ที่ต้องหยุด และถอยออกไป เพื่อจะดู ว่าเรากำลังทำอะไร และคิดอะไร อยู่ เพื่อบางที่จะได้ เลือกที่ยืนที่เหมมาะสม ซึ่งอาจจะเป็นการกลับมายืนในที่เดิม ได้อย่างชัดเจน และหนักแน่น มากขึ้น จริงๆ ครับ คุณ ยา
4 มิถุนายน 2552 18:41 น. - comment id 994806
หายแล้ว ครับ คุณ อัลมิตรา น้อยใจตนเอง กับมั๊ง ครับ หายแล้ว ครับ ขอบคุณ ที่ช่วยเหลือ และทุกๆอย่างที่นี่ นะครับ
4 มิถุนายน 2552 18:42 น. - comment id 994810
ฉีก ใบลา ทิ้งไปแล้ว ครับ คุณหมออินสวน ครับ
4 มิถุนายน 2552 18:45 น. - comment id 994813
ครับ น้อง ภา คนดี
4 มิถุนายน 2552 18:46 น. - comment id 994814
ขอบคุณ ครับ คุณ เพียงพลิ้ว ครับ ในน้ำใจ อย่างสม่ำเสมอ ๆๆๆๆครับ
4 มิถุนายน 2552 18:59 น. - comment id 994819
อย่า ดึง อย่างนั้น ซี คุณ โคลอน เดี๋ยว อายเขา นะครับ ไม่ไป แล้ว หายหมดแล้ว กลับบ้านเรา แล้ว ครับ
4 มิถุนายน 2552 19:00 น. - comment id 994820
มันมักจะเป็นเช่นนั้น ครับ คุณ จอมปราชญ์ ครับ ขอบคุณ ในไมตรี ครับ
4 มิถุนายน 2552 19:03 น. - comment id 994821
จริงๆ ครับ น้องดอกบัว ทุกอย่างเกิด ที่ใจ และ ก็จะดับที่ใจ เช่นกัน ครับ บางครั้ง ก็ไม่ทันใจ ก็เพียงให้รู้ เขียนมันออกมา ก็สามารถจับมันมานั่งดูได้เหมือนกันนะ ไอ้เจ้าอารมณ์ นี่ ครับ ขอบคุณ สำหรับ ข้อคิดและกำลัง ใจ ครับ
4 มิถุนายน 2552 19:25 น. - comment id 994825
คุณ พุด เข้ามา ดูตอนนี้ เหมือนอีก บุคลิก หนึ่ง นะ รู้สึกอบอุ่น จนต้องรีบออกมาแสดง ตัว เหมือนเด็กผู้ชาย ซนๆ แสนงอน ถูกจับได้ ไล่ทัน เลย ต้องเผย ตัวออกมา นะ ครับ คนดี
4 มิถุนายน 2552 19:38 น. - comment id 994826
ขอบคุณในทุกกำลังใจ ที่มีให้กันเสมอมา ครับ คุณ ติตรากร ครับ
4 มิถุนายน 2552 19:28 น. - comment id 994829
ยอม แล้ว ครับ คุณอัลมิตรา ครับ เลิกแซว นะครับ เนาะ
4 มิถุนายน 2552 19:30 น. - comment id 994830
มาเชียว น้อง ภา หุหุ
4 มิถุนายน 2552 19:33 น. - comment id 994832
สุดท้าย ก็ต้องคืนรัง เพราะอบอุ่นขนาดนี้ หนีไปได้ ก็ใจดำ แล้ว เนาะ นิลเทวี เนาะ ขอบคุณ ในน้ำใจ นะครับ รักษาสุขภาพ นะครับ
4 มิถุนายน 2552 19:35 น. - comment id 994835
ขอบคุณ ครับคุณ บพิตร ที่มาเยี่ยม ครับ และให้น้ำใจ ครับ
4 มิถุนายน 2552 19:36 น. - comment id 994838
ไปตามที่โอเค ละซี หนูพิม 555
4 มิถุนายน 2552 19:39 น. - comment id 994840
ขอบคุณ ครับ คุณ DH ตอนนี้หายหมดแล้ว ครับ ต้องขอบคุณในน้ำใจ เสมอ ครับ ขอบคุณ ทุกกำลังใจ ครับ
4 มิถุนายน 2552 20:38 น. - comment id 994913
....,มาเป็น..แรงใจ...กำลังใจ...และส่งความจริงใจ...มามอบให้...ทุกเวลา........กลับบ้านเรา...รักรออยู่นะคะ...อิอิ..
4 มิถุนายน 2552 20:43 น. - comment id 994916
ตอนแรกๆก็ใจหายค่ะแต่หลังๆมาดีใจสุดๆเลยที่คุณยังอยู่กับพวกเรา
5 มิถุนายน 2552 08:48 น. - comment id 995176
รู้ดีอีก..ลุงฉานน
5 มิถุนายน 2552 09:54 น. - comment id 995213
6 มิถุนายน 2552 08:34 น. - comment id 995742
ครับ คุณ ราชิกา เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ผมเข้าใจ ตัวเอง และสถานการณ์ ในบ้านกลอน มากขึ้นอีกพอสมควร ขอบคุณ เสมอสำหรับ ทุก กำลังใจ ครับ
6 มิถุนายน 2552 09:08 น. - comment id 995754
ถ้า คุณ นรศิริ บอกว่าใจหาย นี้ เรื่องใหญ่ ครับ เพราะผมเชื่อว่า ระดับจิตใจของคุณ ค่อนข้างนิ่ง สงบแล้ว รู้ใจตนเองเกือบทุกขณะได้แล้ว ต่อไปคงจะไม่สร้าง ความวุ่นวายแบบนี้อีก ครับ ขอบคุณที่มีน้ำใจ ให้กันเสมอมา ตั้งแต่ต้น ครับ
6 มิถุนายน 2552 09:10 น. - comment id 995755
ไม่งั้น จะเป็น ลุง พิม ได้เรอะ คุย อีก เนาะ
6 มิถุนายน 2552 09:14 น. - comment id 995758
อย่า พูด อย่าง นั้นซี ครับ เดี๋ยวเขาหา ว่าเรา สว. ล้อเล่น นะครับ ขอบคุณ ที่มาเยี่ยม หลบบ้านมั๊งไหม้ ครับ หลวง ฝากฝัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
