รากรักรั้งจิตต์ให้คิดถึง ห้วงจินต์รำพึงคะนึงไหว ตราบสิ้นดินฟ้าลาเลือนไป ยากยั้งหัวใจให้กลับคืน ลืมใจไว้ในอกที่ปกปิด เนรมิตคิดวาดหวังยังขัดขืน สาปฟ้าสั่ง-ส่งรัก..ยากหักกลืน จึงพังครืนฝืดฝืนยืนไม่ตรง กระแสสินธุ์สิ้นหลากกรากเชี่ยวโกรก วิปโยคโศกสร้อยละห้อยหลง ผนึกรักลงลึกตรองตรึกปลง พร้อมสาปส่งเสียสิ้น..จากวิญญา
2 มิถุนายน 2552 09:57 น. - comment id 993610
ตามยี่สิบ จิ 555 มันน่าสาปส่งจริงๆนั่นแหละนะ กลอนเพราะค่ะ แวะทักทายค่ะ
2 มิถุนายน 2552 15:03 น. - comment id 993785
ขอบคุณคร๊าบ..คุณแจ้นเอง.. ว่างๆมาช่วยกันสาปส่งนะค๊าบ แล้วเสกคนสวยให้ล้นฟ้าเลย..อิอิ..ล้อเล่นอ่ะ
2 มิถุนายน 2552 20:58 น. - comment id 993966
จะสาปส่งหัวใจใครกันหนอ โปรดรอรอยับยั้งเดี๋ยวพลั้งเผลอ หากจะสาปไปยังหัวใจเธอ ขอเสนอว่าคิดก่อน...ช่วยถอนคำ.... ...อิอิ..มาช่วยผู้หญิงด้วยกัน..อิอิ นะๆๆ..