รำพันครวญ

มารแมงมุม

น้องเขียน "รำพึงรักข้างวงเหล้า"
ตัวเองไม่ชอบเมา
เลยเขียนรำพันครวญข้างขวดเป๊ปซี่
เป๊ปซี่ตั้งร่ำร้อง... ชวนเชิญ
โดดเดี่ยวก็ยังเพลิน... เพื่อนแท้
ดื่มและดื่มจงเจริญ เอ้าดื่ม
พรวดพุ่งเกินจะแก้ แย่แล้วน้ำตาลสูง
ครึ่งลิตรดื่มเพื่อแก้ กระหาย
ลิตรหนึ่งแพร้วแพรวพราย... สุขล้ำ
สองลิตรเพิ่มแทบวาย นะแม่
จึงลดด้วยชอกช้ำ เลิกแล้วนะสหาย
ตระกองกอดขวดเป๊ปซี่เพื่อชีวิต
เติมโลหิตเติมพลังคลังสมอง
คีย์บอร์ดเริ่มจารจรดบทวรรคทอง
ให้เราท่องดงอักษรมิอ่อนแรง
อันหัวใจเหมือนไยแพรมิแพ้พ่าย
ยิ้มเธอคล้ายละอองโสมส่องแสง
เป็นความหวังพลังใจได้แสดง
ฉันก็แจ้งนับจากนั้นถึงวันนี้
ให้เธอเป็นดวงจันทร์ฝันเช้าค่ำ
ยังดื่มด่ำเงียบงันไม่หันหนี
แต่รุ่งเช้าจันทร์ไม่ฉายไม่ไยดี
ที่ยังมีคือตะวันฝันรอนรอน
จากวันนั้นจวบวันนี้หลายปีนัก
ยังตระหนักปักใจไม่ถอดถอน
แกล้มรักด้วยเป๊ปซี่ดีทุกตอน
แม้ก่อนนอนดื่มเป๊ปซี่พร้อมมีเธอ
แต่วันนี้เป๊ปซี่ลาน้ำตาริน
ใจฉันสิ้นรักจางห่างละเหนอ
สิ้นดวงจันทร์ไม่ถวิลสิ้นละเมอ
ฉันพบเจอทางใหม่แม้มัวมน
จะคว่ำแก้วกรวดน้ำค่ำคืนนี้
ร่ำราตรีดื่มดาวแกล้มคาวฝน
เคยงดงามความรักจักเตือนตน
กระซิบบ่นตะกายฝาค่อนราตรี