เงียบหาย...ใช่ว่าไม่ห่วงใย แต่จะให้ทำอย่างไร...ก็ติดงาน บางครั้งก็...รู้สึกทรมาน อยากซมซาน..ไปหาเธอ วันนี้..เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส แต่ไม่อาจขัด..หน้าที่รับผิดชอบ ทุกทุกสิ่งนั้น...ก็คือคำตอบ แม้จะรักและชอบ..ต้องอดทน พรุ่งนี้..คือวันที่รอคอยให้มาถึง จะตะบึง..ถ่อสังขารรีบไปหา เวลา..ที่รอคอยช่างนานแสน สาวแดนเวียงพิงค์...รอได้ไหม
21 พฤษภาคม 2552 07:15 น. - comment id 988008
บอกให้สาวเวียงพิงค์รอ แต่สาวอุบลฯเข้ามาอ่าน อิอิ
21 พฤษภาคม 2552 08:46 น. - comment id 988042
21 พฤษภาคม 2552 21:34 น. - comment id 988325
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ 1.แก้วประภัสสร สาวอุบลเข้ามาอ่านและทักทายกันผมก็ดีใจมากนะครับ คุณแบม ผมมีความหลังที่อุบลราชธานีนะครับ..ประทับใจมากผมร้องเพลงไม่เป็นครับ...เนวาดาอุบลผมไปฝึกร้องคาราโอเกะเป็นครั้งแรกครับด้วยเพลงโรงเรียนของหนู 2.โคลอน ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ...น้ำไม่ท่วมใช่ไหมครับ
22 พฤษภาคม 2552 16:37 น. - comment id 988606
สวัสดีค่ะ น่าชื่นใจแทนสาวเวียงพิงค์คนนั้นจริงๆเลยค่ะ