แกว่งไกวตัวเองดั่งสายป่านนำว่าวให้ลอยสูง เหมือนความรักที่ผูกยูงเธอฉันเอาไว้ ใช้ใจและกายเพื่อผลักดันให้มันยาวไกล แต่ทำไมถึงเหนื่อยอ่อนล้าอ่อนแรงเหลือกำลัง ได้แต่มองว่าวตัวน้อยที่ลอยอยู่บนฟ้า ดูมันเหนื่อยล้าเหมือนเช่นสายป่านนั้นไร้พลัง เหมือนตัวฉันที่มันอ่อนแรงและสิ้นหวัง แต่ก็ยังฝืนยืนแกว่งไกวต้านทานแรงลม หวังจะยื้อและครอบครองความรัก และแล้วก็ถึงจุดแตกหักเมื่อรักไม่สุขสม ว่าวตัวน้อยหลุดลอยหายไปในกระแสลม รักก็ขื่นขมเมื่อสายป่ายขาดให้เจ็บเจียนตาย สายป่านขาดดั่งสายใจเยื่อใยที่มีก็จบสิ้น ฉันแทบแดดิ้นสิ้นลมเพราะใจสลาย สิ่งที่ยื้อไว้ยึดไว้กลับห่างหายวับไป น้ำตาก็รินไหลเมื่อเธอจากไปไม่หวนกลับมา
winterstar 19 พ.ค. 2552 10:25 น. - ID 126019 
2139
1
0
19 พฤษภาคม 2552 16:33 น. - comment id 987280
สวัสดีค่ะบางครั้งการที่เราจริงจัง จริงใจและทุ่มเทมากไป มันก็ทำให้เรารู้สึกแย่และ เป็นการทำร้ายตัวเองได้เหมือนกันค่ะ บางสิ่งบางเรื่องหากพยายามมากไป มันก็ไม่เป็นผลดีกับเราเท่าไหร่เลยค่ะ ต้องมีสตินะคะ ทำในสิ่งที่สบายใจดีกว่าคะ การไขว่คว้าหรือวิ่งไล่ตาม มันเหนื่อยเหลือเกิน แต่ครั้นจะนิ่งเฉยเกินไป ก็ทำไม่ได้อีก ต้องเรียนรู้และปรับตัวกันไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
