๏ "..เพราะต่างอ้างความคิดสิทธิ์จำเพาะ ความพอเหมาะจึงสูญเสื่อมสลาย คราวเพียรค้นคำตอบคนรอบกาย เหมือนเปล่าดายเพราะจิตคิดต่างกัน.." บรรยากาศอึมครึมครึ้มเมฆฝน พลอยทำให้บางคนอับจนฝัน จินตนาการมืดตื๋อตีบตื้อตัน เฉกเรานั้น.."นักกลอนผู้อ่อนใจ" ณ สถานการณ์พาลท้อกันทั้งเมือง เศรษฐกิจฝืดเคืองปมเขื่องใหญ่ คนบ้านกลอนก็แปลกแตกแยกไป ทั้งเก่าใหม่แบ่งฟากเขียนถากกัน ที่ที่ซึ่งควรสบายกลับกลายเครียด ต่างฝ่ายเฉียดขึ้งขรมเกินข่มกลั้น เราประจักษ์อักษรร่อนโจษจัน บ่งบอกนั่นเขตสนามสงครามกลอน มาตรแม้นเราเข้าห้ามก่อนลามทั่ว เขาอาจมั่วยกอ้างว่ากร่างสอน มาตรแม้นเราสงบท่าอนาทร เขาอาจย้อนนินทาตามอารมณ์ ด้วยหน้าที่ภาระที่กระทำ จึงเก็บงำกล้ำกลืนความขื่นขม ต้องเสแสร้งแสดงตลกคราอกตรม จำใจข่มเขียนกลอนเพื่อผ่อนคลาย "..เพราะต่างอ้างความคิดสิทธิ์จำเพาะ ความพอเหมาะจึงสูญเสื่อมสลาย คราวเพียรค้นคำตอบคนรอบกาย เหมือนเปล่าดายเพราะจิตคิดต่างกัน.." ๚ะ๛
อัลมิตรา 14 พ.ค. 2552 22:38 น. - ID 125897 
1742
13
0
14 พฤษภาคม 2552 22:50 น. - comment id 984875
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้าเก่าไปใหม่มา นานาจิตตัง ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ดับไป ใดๆล้วนอนิจจัง แต่กลอนดีมากเจ้าได้มาเป็นมิตรสหายในบ้านอันอบอวลด้วยศีลป์กวีที่แสนอบอุ่น ก็ดีใจแล้วเจ้า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ขอเป็นกำลังใจ ให้เจ้า ราตรีสวัสดิ์งามๆเจ้า
14 พฤษภาคม 2552 23:01 น. - comment id 984888
นานๆ มาลงกลอนใกล้กัน ขอทักทายหน่อยนะครับ แต่คงไม่วิจารณ์เรื่อง นักกลอนผู้อ่อนใจครับ กลัวแต่คุณอัลมิตรา จะอ่อนใจเสียก่อน ดูแลสุขภาพด้วยครับ
14 พฤษภาคม 2552 23:04 น. - comment id 984891
ธรรมดาโลก โศกสลด มิอาจกำหนดได้ สันติที่หมายปอง เหมือนของสูงเอื้อมไม่ถึง ได้แต่นั่งรำพึง ไยเขาถึงต้องฆ่ากัน
15 พฤษภาคม 2552 00:09 น. - comment id 984915
15 พฤษภาคม 2552 00:57 น. - comment id 984934
มาเป็นกำลังใจ ครับ คุณอัล ครับ
15 พฤษภาคม 2552 06:18 น. - comment id 984960
มาแนวบ่นนิดๆ แต่ก็เตือนจิตสะกิดใจ...55
15 พฤษภาคม 2552 10:26 น. - comment id 985019
ความคิดเห็นที่ 38 : หมายเลข 993571 คุณใจปลายทาง จินตนาการได้แต่ต้องสร้างสรร เราว่านะ งานคุณน่ะเพ้อเจ้อ ไร้การสร้างสรรสิ้นเชิง คุณน่ะคิดบวกเป็นไหม เห็นทุกงานมีแต่คิดลบตลอด โธ่...อุตส่าคิดมาท้าให้เราลองแต่ง คงคิดว่าเราแต่งไม่เป็นสิท่า...หากแต่งห่วยๆๆแบบคุณนะ...เก็บสมองไว้คิดอย่างอื่นที่มีประโยชน์ดีกว้า... คนบ้านนอก 06 พ.ค. 52 - 08:13 IP 222.123.214.214 เจอแบบนี้บ่อยๆๆก็ไม่ค่อยดี หมดกำลังใจเหมือนกันค่ะ
15 พฤษภาคม 2552 11:03 น. - comment id 985046
สวัสดีค่ะไม่เข้าใจเหมือนกันนะคะ อยากบอกว่าหาก somebody เขียนอะไรที่ไม่ดีงามออกไป สามารถตักเตือนได้เลยนะคะ โดยส่วนตัวแล้วมาอ่านและมาเขียนแล้วก็ไปค่ะ ไม่ค่อยได้สังเกตุอะไร รู้แค่ว่าที่นี่เป็นบ้านที่อบอุ่น และสามารถให้ในสิ่งที่ต้องการได้ค่ะ ขอบคุณที่มีบ้านกลอนแห่งนี้ และจะเป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะคะ
15 พฤษภาคม 2552 11:26 น. - comment id 985062
อ่อนใจ..ใช่ใจอ่อน.. ผมม่ายรู้..ผมมาว..ว สุขอย่าได้สร่าง
15 พฤษภาคม 2552 11:36 น. - comment id 985066
ไม่เห็นนาน.. เลยตามมาด้วยความคิดถึงค่ะกลับมาอ่านกลอนเก่าๆ ของคุณอิม เอาไว้จุดประกาย วันนี้อยากเขียนกลอนสักบท.. ไม่รู้จะได้ไหม
15 พฤษภาคม 2552 12:11 น. - comment id 985077
ก็มีบ้าง...บางวัน.. แต่พอฟื้นฟูแล้วก็กลับมาเหมือนเดิมได้..
15 พฤษภาคม 2552 12:20 น. - comment id 985079
คงต้องยอมรับความแตกต่างและไม่แตกต่าง ในความคิดเห็นทั้งในบ้านและนอกบ้านกันเจ้าค่ะ
15 พฤษภาคม 2552 12:40 น. - comment id 985084
บ่นคนเดียวเปลี่ยวใจในวันกลุ้ม "..คนต่างมุมต่างมองต่างข้องเกี่ยว สรรหาคำเคียดขึ้งถึงนั้นเชียว !" แสนห่อเหี่ยวอ่านไปเบื้อใบ้กิน ใคร่เขียนเตือนสักครั้งเผื่อยั้งคิด แสดงสิทธิ์ดูแลแค่ในถิ่น เปล่าจาบจ้วงทวงใครแม้นไม่ยิน อาศัยศิลป์นิดหน่อยมาร้อยเรียง ใช้ภาษาพร่ำบ่นคล้ายคนแก่ วัยทองแท้แซวได้เราไม่เกี่ยง เกิดนานแล้วหนังเหนียวเหี่ยวพอเพียง อยู่จนเหนียงยืดยาวคราวย่ายาย สังขารอาจสู้ไหวได้เล่นเน็ต กวาด-ถู-เช็ด เรี่ยวแรงยังเหลือหลาย แต่ทะเลาะเบาะแว้งไม่แกร่งกาย กลัวเสียหายเพราะว่าด่าไม่ทัน จนกลายเป็น"นักกลอนผู้อ่อนใจ" เหมือนป่วยไข้สาหัสเกินสกัดกั้น เบื่อจะห้ามปรามใครในแต่ละวัน ถ้าคนนั้น..ปิดใจ..ไม่คิดเอง
15 พฤษภาคม 2552 12:48 น. - comment id 985085
15 พฤษภาคม 2552 14:21 น. - comment id 985125
คุณม่านดอย .. ทิวาสวัสดิ์ค่ะ :) ยินดีต้อนรับเข้าสู่เวปไซด์งานกลอนค่ะ ที่นี่มีหลากหลายให้เลือกอ่าน คนเขียนมีหลายคน แต่ละคนก็มีสไตล์ของตัวเอง ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ คุณไร้อันดับ .. :) บ้านใกล้เรือนเคียง กระโดดข้ามรั้วมาทักทายกัน ทำให้อัลมิตรานึกถึงละครตอนเย็นนะ ช่อง 7 น่ารักดีนะ เคยดูมั๊ย คุณกันนา .. ต่างคนก็ต่างมีข้อมูลและเชื่อมั่นในสิ่งที่ตนเองไตร่ตรองค่ะ อัลมิตราเชื่อว่าการยอมรับในสิ่งตรงข้าม มันอาจเป็นได้บ้าง ก็แค่บางส่วน เพราะที่จริงแล้ว ในฐานข้อมูลลึกของแต่ละคน ก็มีข้อมูลเดิมรองรับไว้แล้ว เหมือนเชือกขมวดทบหลายชั้นที่บางที ต้นสายที่แท้จริงอาจลึกไปกว่าที่เห็นค่ะ คุณแจ้น .. อัลมิตราเชียร์บอลบ้าง แต่ก็ตื่นเต้นดีใจเหมือนกันนะ หากทีมตรงข้ามฟาดลูกเจ๋ง ๆ ได้ ตรงนี้ยินดีกับฝีเท้าเขาจริง ๆ ( ถึงแม้ว่าลิเวอร์พูลจะไม่ได้แชมป์พรีเมียร์ลีค แต่ก็ชนะแมนยู 4 :0 มาแล้ว ) แต่อัลมิตราไม่ชอบเชียร์มวย บอกไม่ถูก ต่อให้เป็นมวยระดับโอลิมปิคก็ตาม .. คงเป็นที่นิสัย อัลมิตรามั๊ง คุณคนกุลา .. :) รีบเอาเข่งมารับกำลังใจเลยค่ะ แบบว่ากำลังร่อยหรอสุด ๆ คุณบนข. บ่นจริง ค่ะ บ่นออกมาเป็นคำกลอน เรื่อยเปื่อยหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกันเนี่ย คุณใจปลายทาง .. ในสิ่งที่คุณเจอ ซึ่งทำให้คุณรู้สึกระคายใจ หมดกำลังใจ คิดว่าหลายต่อหลายคนที่อยู่บ้านกลอนไทย ก็อาจจะมีประสบการณ์เช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่า อาจมีความแตกต่างก็ตรงที่สาเหตุของเรื่องราว ภายใต้การแบ่งขั้วทางการเมือง ที่จริงแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีก็มีทางออกนะคะ เพียงแต่ว่าตอนนั้นต้องพิสูจน์อะไรหลาย ๆ อย่าง ค่ะ คุณ somebody.. :) อัลมิตราก็บ่นไปเรื่อยเปื่อยค่ะ ตามประสาคนแก่เลี้ยววววว คุณคอนพูทน .. อ่อนใจน่ะ เป็นบ่อยค่ะ แต่ใจอ่อน ก็นาน ๆ ทีนะ ..ฮา คุณสีน้ำฟ้า .. ได้จิ บทนั้นเตะใจ กระซิบได้นะคะ คุณกุ้งน้ำแดง .. อัลมิตราถนัดกับคำว่า refresh วันก่อนไปที่เครื่องอื่น และไปโปรแกรม excel คลิ๊กขวาแล้วมันขึ้นคำว่า ฟื้นฟูข้อมูล .. ขำก๊ากเลย คำว่า ฟื้นฟูนี่ ใช้แทน refresh มันตลกอ่ะ เนี่ย .. รุ่นเรา ฟื้นฟู แล้วมันอาจเสื่อมสภาพก็ได้น๊า .. คุณแก้วประภัสสร .. :) ถูกต้องคร๊าบบบบบ คุณครูพิม .. อ้าว ครูพิมบอกสู้ งั้นอัลมิตราก็ต้องบอกว่า ไอ้เสือถอยยยยยยยยย
15 พฤษภาคม 2552 14:44 น. - comment id 985157
ถ้าไม่พบปัญหา ก็คงจะไม่ใช่สังคมโดยแท้กระมั้งค่ะ....
15 พฤษภาคม 2552 15:27 น. - comment id 985214
กำลังอ่อนใจ จนใจอ่อนแล้วค่ะ มากคน มากความ คำนี้ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้ว
15 พฤษภาคม 2552 17:05 น. - comment id 985268
ก๊ากๆๆๆ เหี่ยวพอเพียง...คิดได้เนอะ ไม่รู้เป็นไงพักนี้ เพื่อนนักกลอนช่างสรรหาคำมาให้ฮาได้....แก้เครียดชมัด.. วันก่อนนี้คุณรีใช้คำว่า.. หน่วยความเศร้า.. วันนี้ คุณอัลมิตรา...กับคำว่า...เหี่ยวพอเพียง.. ยังได้อีก.....
15 พฤษภาคม 2552 17:36 น. - comment id 985285
อืม...อันนี้น่าเห็นใจครับ คุณอัลฯ ขอให้บ้านกลอนสงบสุขครับ *---*
15 พฤษภาคม 2552 21:41 น. - comment id 985432
อ่อนใจอย่าอ่อนแอ อ่อนดวงแดอย่าอึดอัด อ่อนหทัยอย่าปัด อ่อนขจัดอย่าอ่อนใจ
15 พฤษภาคม 2552 22:15 น. - comment id 985455
..เป็นธรรมดานะแระครับคุณอัลฯ..เมื่อคิดต่มี..ย่อมมีความเชื่อที่ต่าง...ยากที่จะจูน..ให้มาหากันได้... ...วอนนักกลอนอย่าท้อ....ถดถอย .ย่อท้อ ..จรดหมั่นอักษรน้อย......มากไซร้ ..เรายลยิ่งชมรอย......หมึกเบ่ง...แจ่มนา ..ใครใคร่ติ่..หาใช่....สิ่งแสร้ง ควรจำ
16 พฤษภาคม 2552 00:07 น. - comment id 985501
16 พฤษภาคม 2552 03:07 น. - comment id 985549
สั จ จ ธ ร ร ม มีค้ำอยู่ ฟังดูเรียนรุ้ สิ่งเก่าใหม่ ดีชั่วมากเห็นจะเป้นไร ประชาธิปไตยจะได้บาน
16 พฤษภาคม 2552 08:11 น. - comment id 985614
ลูก(บ้าน)เยอะก็งี้แหละน่า....เอายาทัมใจมาฝาก
ถ้าอาการหนักจนต้องฉีดยาเข้าเส้นแล้วล่ะก็ฝาก วฤก คุณหมอ พยาบาล ที่อยู่ในบ้านช่วยกันลงสักเข็มสองเข็มนะคะ
ไปแว๊วววว
(กลัวโดนลูกหลง)
16 พฤษภาคม 2552 11:51 น. - comment id 985715
..ที่ที่ซึ่งควรสบายกลับกลายเครียด.. โดนจังค่ะ สู้ต่อไปค่ะนักกลอน 555
16 พฤษภาคม 2552 16:10 น. - comment id 985832
ไม่มีเรี่ยวแรงจะพล๊อตเรื่อง ไม่มีสมองจะเขียนเป็นอักษร ไม่มีไฟเที่ยวอ่านกลอน ไม่มีกะใจจะแซวชาวบ้านเขาแล้ว ว่าแต่ว่าจะได้เกี่ยวก้อยจริงหรือ
16 พฤษภาคม 2552 16:24 น. - comment id 985838
แก้วประเสริฐ.
16 พฤษภาคม 2552 19:15 น. - comment id 985945
คุณลิลลี่ขาว .. ถูกแล้วค่ะ เพราะว่าเราไม่ได้อยู่ลำพัง ดังนั้นการอยู่ร่วมกับคนอื่น ก็ต้องมีบ้างที่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน แต่การอยู่ร่วมกับคนอื่นก็ต้องมีกติกามารยาทพอสมควรเพื่อไม่ให้วุ่นวาย ตรงนี้ สำคัญจริง ๆ ค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. :) มากคนก็มากความ แต่บางทีอยู่คนเดียว คิดเองก็ได้มาเรื่องเหมือนกันนะคะ คุณกุ้งหนามแดง .. แก้เครียดไง ผ่อนคลายดีด้วย หรือแบบว่าร้อนนัก ก็ดูภาพหวิว ๆ ไป ก็ได้นะ ฮา .. คุณเอื้องคำ .. ก็คงต้องรอให้กระแสตกไปก่อนค่ะ ไม่ว่าที่ไหน ๆ ก็เป็นแบบนี้ ขนาดในวงข้าว (ในข่าว) พี่น้องยังวางมวยกันเลย เพราะเชียร์คนละฟาก คุณอรุโณทัย .. อ่อนใจอย่างเดียวค่ะ แต่ไม่อ่อนแอ อ่อนแอไม่ได้ กลัวจะต้องหาหมอ เป็นโรงกลัวเข็มฉีดยาที่สุดเลยนะเนี่ย คุณกิ่งโศก .. ใช่ว่าอัลมิตราต้องอดทนคนเดียว หลาย ๆ คนก็ต้องอดทนด้วย ทั้งคนเขียน คนแวะมาอ่าน เจ้าของเวป ... เหมาว่า คงไม่มีใครอยากให้เป็นเช่นนี้ แต่เมื่อมันเป็นไป ยากที่จะปราม บางที การถอยหลังคนละก้าว อาจจะไม่ยุติปัญหา ทว่า ก็คงดีกว่ายังคงเดินหน้าห้ำหั่นกันต่อไปค่ะ งานนี้ผู้แพ้ อาจไม่ใช่ผู้ถอยนะคะ คุณชมพูภูคา .. ทองแท้ขายได้ราคาดีกว่าทองรูปพรรณค่ะ แน่นอนเลย ฮา .. คุณจุด .. แล้วอีกกี่ฟ้าใหม่กันหนอ...ที่ดอกประชาธิปไตยจะผลิบาน อัลมิตราคงแก่เหี่ยวเกินที่จะชื่นชมดอกไม้แน่ ๆ เลย อ่ะ คุณโคลอน .. ๕๕๕ บ้านนี้หมอแยะ เป็นอะไรก็จับส่งโรงยาด้วย แต่ที่บ้านนี้ พระก็แยะนะ ดีนะ ที่ไม่บอกว่า เป็นอะไรก็จับส่งวัดอ่ะ คุณเพียงแพรว .. คุณกุ้งหนามแดงชอบ ใน คห .13 ประโยคที่เขียนว่า เกิดนานแล้วหนังเหนียวเหี่ยวพอเพียง ส่วนคุณชอบชอบ ..ที่ที่ซึ่งควรสบายกลับกลายเครียด .. ดีใจจังวุ๊ย ที่ป้ำเป๋ออย่างอัลมิตราก็ยังผลิตคำได้โดนใจอ่ะ คุณฤกษ์ .. ต้องกล้า ๆ หน่อยค่ะ .. ขืนเหนียมอย่างนี้ อย่างดีก็ได้แต่มองเงา น่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. แหมมม กลัวติดคุกตอนแก่ .. ๕๕๕ เปลืองข้าวเขาน่า
16 พฤษภาคม 2552 19:46 น. - comment id 985955
คุณอัลมิตรา ครับ เอากลอนตอบที่บ้านมาฝากนะครับ . หลับให้สนิทในนิทรา เถิดอัลมิตราอย่าห่วง รู้ว่าเหนื่อยหนักทรวง เรื่องล่วงผ่านไปในบ้านกลอน มีคนหนึ่งคอยกล่อม อีกคนยอมพัดวีว่อน กล่อมขวัญให้อัลฯนอน หลับเถิดอรชรให้ฝันดี เป็นกำลังใจให้เสมอ ครับ ผู้ดูแลระบบ . จากคนไม่ค่อยมีระบบ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
