เสียงกรีดร้องแว่วมาทุกคราค่ำ เดือนคล้อยต่ำใกล้อับเกือบดับแสง เงาไม้ครึ้มทอดร่างต่างแสดง เหมือนแอบแฝงสิ่งใดอยู่ในที บ้านพุพังหลังหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ ต้นก้ามปูที่เห็นเป็นสักขี ตรงทางเข้าเฝ้าบ้านมานานปี ณ ตรงนี้ที่โจษขานตำนานกัน สองผัวเมียอาศัยอยู่ในบ้าน เคยรักหวานพานขมตรมมหันต์ ชายทอดทิ้งหญิงเจ้าคราวมีครรภ์ เหมือนใครบั่นดวงจิตปลิดชีวา ทุกทุกเย็นถ้าผ่านตรงบ้านนี้ ตรงทางที่ต้นก้ามปูดูอ่อนล้า จะเห็นสาวอุ้มท้องเมียงมองมา ชะเง้อหาสามีที่เธอรอ จนคืนหนึ่งจันทร์ลับเหมือนดับฟ้า เหล่านกกาเงียบเสียงสำเนียงพ้อ ร่างหญิงสาวแกว่งไกวที่ใต้คอ ผูกเชือกต่อติดกิ่งทิ้งตัวลง เสียงร้องกรีดเยือกเย็นเช่นทุกค่ำ เดือนคล้อยต่ำใกล้อับดับความหลง เงาไม้ครึ้มทอดร่างต่างยืนยง แอบแฝงดงแกว่งไกวรอใครมา... -------------- (ไร้อันดับ)
14 พฤษภาคม 2552 22:36 น. - comment id 984867
ไร้อันดับ..........กลับ...มา....ก่อน....อิ อิ อิ อย่าทิ้ง..........ฉาน......ปาย............. บรื๋อ....น่ากัวจริงๆ
14 พฤษภาคม 2552 22:37 น. - comment id 984868
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า คืนนี้ผู้ ส.ว. ขอมาเป็นที่ 1 บ้างนะเจ้า ละอ่อนคงหลับกันหมดแล้ว ม่านงั้นอ่านกลอนนี้แล้วคงไม่กล้านอนคนเดียว อิอิ แต่ ส.ว บ่กลัวจ้า ปลงได้แล้ว เด๋วเราก็ละสังขารเป็นวิญญานเหมือนกันแหละเจ้า อิอิ ดีจังเข้ามาอ่านก่อนสวดมนต์ จะได้นำไปปลงต่อเนาะ ราตรีสวัสดิ์งามๆ เจ้า
14 พฤษภาคม 2552 22:39 น. - comment id 984870
อ้าวบ่ทัน กันนาเทวี เสียแล้ว
15 พฤษภาคม 2552 00:13 น. - comment id 984916
แต่งได้น่ากลัวจริงๆด้วย มองเห็นภาพหมดเลย บรื้อออออ ฝันดีนะไร้อันดับ เอี๊ยกๆๆๆๆๆ
15 พฤษภาคม 2552 00:20 น. - comment id 984919
โบร๋วส์ บรื๋อวส์ มาแบบชีวิตหลังความตายกันเลยทีเดียว น่ากลัวครับ เผ่นตามเพื่อนๆก่อนนะ -
15 พฤษภาคม 2552 01:33 น. - comment id 984947
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทุกคนรอเวลาวันนั้น ทุกคนต้องไปกลัวทำใมกัน อยู่ที่มันไปอย่างไรให้เลือกเอา . มาเยี่ยมเยียน ครับ
15 พฤษภาคม 2552 10:05 น. - comment id 985014
ฝ่าคลื่นอารมณ์สุดขมขื่น สะอื้นโหยหาน้ำตาไหล ครารักจำพรากจากอาลัย อยู่ไปก็ใร้ใครใยดี....กรี๊ดดดดด ลาก่อนค่ะ.... พี่สืบขา.... .
15 พฤษภาคม 2552 11:06 น. - comment id 985048
สวัสดีค่ะ อ่านไปอ่านมาก็น่ากลัวเหมือนกันค่ะ ความรักความผูกพัน พันธนาการไว้จนถึงยามที่สิ้นลมหายใจไปแล้ว ก็ไม่อาจหลุดพ้นได้เลยค่ะ น่าสงสารจัง
15 พฤษภาคม 2552 12:03 น. - comment id 985074
บรื๋อออออ...อ่านแล้วนึกเห็นภาพเลยค่ะพี่ชาย ที่คอนโด มีคนเข้ามาอยู่ใหม่ เขาไปเที่ยวกลับมา กำลังจะเดินขึ้นตึก เขาเห็นหญิงอุ้มท้องยืนอยู่ตรงประตูเหล็กทางเข้าคอนโดประมาณตีสาม เขาก็ถามไปว่า จะไปไหนครับ ให้ไปส่งมั้ยเพราะดึกแล้ว หญิงคนนั้นไม่ตอบ เขาก็เลยเดินขึ้นตึก ต่อมาตอนเช้า เขามาเล่าให้ลุงยามฟัง บอกลักษณะของหญิงคนนั้น ลุงยามบอกว่า เขาอยู่ชั้นสอง เพิ่งตายไปเมื่อไม่นานค่ะ กลัวมั้ยคะ ..บรื๋อออออ แบมอยู่ชั้นสาม 55555
15 พฤษภาคม 2552 12:21 น. - comment id 985080
ระวังผีหลอก..เน้อ..
15 พฤษภาคม 2552 13:37 น. - comment id 985094
ชอบสไตล์ขนลุกครับ...สนุกดีครับ
15 พฤษภาคม 2552 13:56 น. - comment id 985110
โอม.... เรพรีเคตหพะเสยอรฟหาฟงดวสยรฟ้ เพี้ยง.... เสกคาถาลงหม้อได้แล้วเจ้าวิญญาน อย่ามาหลอกหลอนสหายเรา อิอิ ไปเที่ยวมาแล้วเจอผีเหรอจ๊ะ
15 พฤษภาคม 2552 14:05 น. - comment id 985113
ครูกันนา ว่าจะหลอกผีเพื่อนๆ เล่น เรื่องแบบนี้ เป็นสไตร์คลาสสิค ของผีไทยอยู่แล้วครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:07 น. - comment id 985114
คุณม่านดอย นั่นซิครับสังขารเป็นของนอกกายครับ เมื่อละสังขารเมื่อไหร่ จิตวิญญาณคงล่องลอย กลัวแต่ยังมีห่วงอยู่น่ะครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:10 น. - comment id 985115
คุณแจ้น ผมพยายามเขียนให้น่ากลัว ไม่งั้นคงไม่ใช่เรื่อง ผี ใช่ไหมครับ จริงๆ กะว่าจะเขียนตอนหลอกคนด้วย แต่เอาเพียงหอมปากหอมคอพอแล้วครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:12 น. - comment id 985119
คุณแมวเหลือง ผมมาแบบเรื่องหลังความตาย คุณมาแบบแนวพุทธ ผีจะสู้พระได้ยังไง จริงไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:20 น. - comment id 985124
คุณคนกุลา วิญญาณร้ายล่องลอยคอยคนรัก คงนานนักที่พบสบดังหมาย จะทนรอต่อไปใจเดียวดาย ชีพมลายเพื่อรักขอภักดิ์ดี ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:23 น. - comment id 985128
ริมธาร เสียงโหยหวนครวญมาเวลาค่ำ มองฟ้าต่ำถึงดินทุกถิ่นที่ ความมืดมิดติดมาในราตรี เสียงเรียกที่โหยหวนรัญจวนใจ แหม เก่งกลอนแล้วนะเราน่ะ ไม่เขียนยาวๆ ให้อ่านหน่อยล่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
15 พฤษภาคม 2552 14:26 น. - comment id 985132
คุณsomebody นั่นซิครับ ภาพผู้หญิงอยู่บนกิ่งไม้ แล้วทิ้งตัวลงมา ติดตามผมเลย วิญญาณที่ยังห่วง จะหลุดพ้นต่อเมื่อ ถอดห่วงนั้นได้ ว่าไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:29 น. - comment id 985134
คุณแบม เสียดายเมื่อคืน ไม่ได้ตะครุบ อ่านกลอนผมตอนดึกๆ ไม่งั้นอาจมีนอนไม่หลับ กันบ้างครับ วิญญาณที่รอคอย ยังมีให้เราเห็นอีกเรื่อยๆ ถ้าไม่อยากเป็นอย่างนั้น คงต้องทำในสิ่งที่เราอยากทำ จะได้ไม่ต้องห่วงใครหรืออะไร หลังความตายครับ ขอให้มีความสุขครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:32 น. - comment id 985136
คุณกุ้งหญิง ผมไม่กลัวผีหลอกครับ ขนาดคนยังหลอกผมไม่ได้ง่ายๆ แม้ยังมีทั้งสังขารและวิญญาณ ตอนนี้เหลือแค่วิญญาณจากัวทำไม จิงป่ะ ดูแลสุขภาพด้วยครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:34 น. - comment id 985141
คุณอินสวน ผมก็ชอบสไตร์นี้ครับ แบบสะใจดี ตอนวิ่งครับ ว่างๆ เรามาวิ่งด้วยกัน แต่ขอผมวิ่งนำหน้านะครับ ขอให้มีความสุขครับ
15 พฤษภาคม 2552 14:39 น. - comment id 985150
รอเหมือนกันค่ะ...... ........พี่มากกกกกกกกกกกกกกกกก จ้า......
15 พฤษภาคม 2552 14:40 น. - comment id 985151
หมอผีประจำบ้านกลอน รู้ได้ไงว่าไปเจอมา ก็ไปพักที่หาดใหญ่ โรงแรมที่คนตายในลิฟ ตอนน้ำท่วมใหญ่ปี 43 ตายกันตั้ง 6-7 ศพ ตอนเปิดลิฟออกมาศพเต็มลิฟเลย เขาเล่าให้ฟัง คาถาไร ของสหายน่ะ แต่ก็ยังดีที่ช่วยไล่วิญญาณให้ อ้อๆ ยังมีข้างหลังสหายยาอีกตัว ผมยาว นั่งก้มหน้าอยู่ข้างๆ ง่ะ หันไปดูดิ แหม มี จ๊ะ จ๋า นะวันนี้มาแปลกๆ น่ะ
15 พฤษภาคม 2552 14:42 น. - comment id 985155
คุณไวท์ลิลลี่ เรียกพี่มากน่ะผิดคนแล้ว บ้านผมอยู่พระโขนงนะ ผมรู้ดี ว่างๆ จะพาไปไหว้ศาล ด้วยกันนะ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
15 พฤษภาคม 2552 15:05 น. - comment id 985183
ดีนะที่มาอ่านช่วงบ่ายๆ ถ้าอ่านช่วงค่ำๆมีหวังงานเข้า อาจเปิดไฟนอนทั้งคืน อิอิ เป็นไงบ้างคะ ไปเจอของจริงมาเหรอ หรือจินตนาการ แต่อ่านแล้ว ขนลุกเลยอ่ะ
15 พฤษภาคม 2552 15:10 น. - comment id 985189
คุณเฌอ รอดกลับมาได้เพราะ คำอวยพรของใครบางคนมั้งครับ ทั้งลมทั้งฝน โดยเฉพาะโรงแรมที่หาดใหญ่ เขาว่ามีคนตายในลิฟด้วย ห้องที่อยู่มีเสียงน้ำ เสียงโน่นนี่ ให้ฟังเพลินๆ เกือบทั้งคืน สบายดีนะครับ พอลลี่เป็นไงบ้าง เรียกพี่เฌอ ได้ยัง อิอิ
15 พฤษภาคม 2552 15:46 น. - comment id 985226
ดีใจด้วยนะคะที่รอดกลับมาเขียนกลอนให้ได้อ่านกันอีก เมื่อวันที่ 13 พค.ที่ผ่านมาพอลลี่เพิ่งเป่าเค้กวันคล้ายวันเกิดค่ะ กำลังซน วิ่งจับไม่ทันก็ยายแก่แล้วนี่เนาะ ปล.เคยไปพักโรงแรมแถวเดชอุดม มีโรงแรมเดียวด้วยมั้ง เพราะไปถึงดึกมากแล้ว เลยเลือกจะเข้าพักเลย แต่พอเข้าไปในห้อง รู้สึกหลอนมากๆ กลิ่นแบบอับๆด้วย ไปกัน4 คนพี่น้อง ขอนอนรวมกันห้องเดียว เขาไม่ยอมค่ะ ต้องนอนห้องละ2 คน บังเอิญพี่สาวเฌอก็ตาขาว เฌอก็ตาตื่น อยู่รวมกันด้วยความสยองทั้งคืน เปิดไฟทิ้งไว้และ เปิดทีวีทิ้งไว้ให้ดังทั้งคืน กลบเสียงเหมือนมีใครเดินตลอดเวลา และเสียงเหมือนของอะไรตก โครมครามด้วย คืนนั้นนอนไม่มีฟามสุขเลยน่ะ
15 พฤษภาคม 2552 16:18 น. - comment id 985248
คุณเฌอ โห อยากเห็นรูปพอลลี่เป่าเค้กจัง คงน่ารักน่าดู ยายยังสาวมีรึจะวิ่งตามหลานไม่ทัน วันก่อนเห็นไปโดดไปโดดมาบนหาดทราย ไม่ใช่หรือ อิอิ ปล. ที่เขียนยาวจัง สยองอีกต่างหาก แต่ม่ายกัว
15 พฤษภาคม 2552 19:44 น. - comment id 985331
อันที่จริงนะคะอ่านตั้งแต่เมื่อคืน พออ่านจบนอนเลย๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ไม่ได้กลัวนะคะอิอิง่วง
15 พฤษภาคม 2552 20:11 น. - comment id 985358
คุณครูพิม จำได้ว่ากลอนแนวนี้ ที่ผมเคยทำไว้แกล้งฉางน้อย แต่ครูพิม เข้ามาดูคนแรก ครูพิม คงเริ่มชิน กับกลอนแนวนี้แล้วมั้งครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
15 พฤษภาคม 2552 20:40 น. - comment id 985377
มีอยู่คืนหนึ่งประมาณสามทุ่ม ถูกปลุกให้ไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยทางน้ำ งมกันหลาย ชม. ไม่กลัวนะ แต่อยากเจอ เขาไวๆ จะได้งีบต่อ อิอิ อีกรายประสบภัยทางถนน เก็บชิ้นส่วนใส่ถุง ไม่กลัวแต่สงสารมากกว่า พี่สืบ เจอในโรงแรมก็ดีนี่ อย่างน้อยก็มีเขามาเป็นเพื่อน ดีกว่าอยู่คนเดียว จิงมะ
15 พฤษภาคม 2552 21:25 น. - comment id 985419
ริมธาร เก่งจังเลยนะ ช่วยคนด้วยความสงสาร สักวันสิ่งดีดีที่ทำ คงกลับมาส่งผลให้บ้าง จริงไหม ผมไปเจอก็แค่เรื่องเล่า กับเสียงแปลกๆ แต่คิดว่า คงไม่ใช่หรอก ถ้าเลือกให้มาได้ อยากจะเลือก ให้ใครสักคนที่ไม่อยู่แล้ว กลับมาให้ได้พบอีกสักครั้ง จริงๆ นะ
15 พฤษภาคม 2552 22:17 น. - comment id 985456
..เด๋ว ไปเอาพระมาแขวนคอก่อน ...พี่ไร้สบายดีนะครับ หายไปนานเลย
15 พฤษภาคม 2552 22:28 น. - comment id 985473
คุณกิ่งโศก ผมไปต่างจังหวัดมาหลายวันครับ ไปนอนโรงแรมที่มีคนตาย ในลิฟด้วย (เขาว่ากัน) ก็เลยอยากเขียนอะไรเกี่ยว กับวิญญาณ มาหลอกเพื่อนๆ ในบ้านกลอนบ้างครับ สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
16 พฤษภาคม 2552 00:27 น. - comment id 985508
อ่านแล้ว.. ยังไม่น่ากลัวพอค่ะ... พี่ไร้อันดับต้องเขียนอีก.... ให้น่ากลัวกว่านี้... เอ...ดึกแล้ว ได้ยินเสียงหมาหอน... ทำไมหมาจึงหอนคะ... เขาว่ามีตำนาน ทำไมหมาจึงหอน... เล่าให้ฟังหน่อยสิคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ....
16 พฤษภาคม 2552 08:16 น. - comment id 985617
ง่า... บรรยากาศยิ่งอึมครึมๆอยู่นาเนี่ย นักสืบฯ แค่วิญญาณ.....โฮะๆ ไม่กลัวหรอก แต่อย่ามาให้เห็น...แฮ่ สบายดีนะคะ...หลอกชาวบ้านได้นี่ก็คงจะไม่เป็นอะไร ฝากความคิดถึงให้ ฉางน้อย กับ มัสลินด้วยน๊า....
16 พฤษภาคม 2552 08:17 น. - comment id 985618
วุ้นเส้น งั้นคราวหน้าต้องเขียนให้ น่ากลัวกว่านี้ แต่จะเมื่อไหร่ ก็ไม่รู้ เรื่อง ผี มีแรงบันดาลใจ เป็นพักๆ รอก่อนนะ เรื่องหมาหอนเห็นเพื่อน เล่าว่า มันโหนเพราะเห็น หลวงตาขึ้นไปตีระฆัง มันบังเอิญนอนอยู่ใต้ หอระฆัง เลยเห็น.... ตำนานนี้จะผิดถูกยก ความดีให้เพื่อนล่ะกัน ขอให้มีความสุขครับ
16 พฤษภาคม 2552 08:32 น. - comment id 985620
คุณโคลอน กลัวผีด้วยเหรอ แหมๆ ว่าแต่นั่งอยู่คนเดียว ถ้าอยู่รู้สึกเย็นวาบหรือ มีลมเย็นมารดต้นคนน่ะ ให้คิดว่า คงมีอะไรมา นั่งเป็นเพื่อนแล้วล่ะ บอกครั้งฝึกโดนผีหลอกบ้าง เวลาโดนคนหลอก คงทำใจได้ เลยเขียนเพื่อ สร้างภูมิ ให้เพื่อนๆ ในนี้ครับ รับฝากความคิดถึง แล้วครับ จะเก็บเอาไว้ครึ่งหนึ่ง ให้สองคนนั้นครึ่งหนึ่งครับ
16 พฤษภาคม 2552 16:16 น. - comment id 985834
เขียนได้ดีครับเห็นภาพชีวิตเลยล่ะ หลากหลายรส จริงๆนะพ่อคนนี้ ฮ่าๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
16 พฤษภาคม 2552 17:02 น. - comment id 985880
คุณลุงแก้วฯ คนเราเมื่อวิญญาณออกจากร่าง ถ้ายังห่วงพะวง คงยังไม่ไปไหน อาจจะวนเวียน รออะไรหรือใครสักคน ถ้าเราปลดห่วงได้ ชีวิตหลังความตาย เราคงไม่ต้องวนเวียนทนทุกข์อยู่ ใช่ไหมครับ ขอบคุณสำหรับคำชมครับ รู้ไหมครับ คำชมของคุณลุง ทำให้ผมดีใจกว่าคำชมของใครๆ มากมายนัก ด้วยความเคารพและนับถือ ดูแลสุขภาพด้วยครับ
16 พฤษภาคม 2552 20:12 น. - comment id 985968
......หมาหอนเพราะเห็นผี เอ๊ะ หรือเห็นของดีของหลวงพ่อ อิอิ ..... ก็หลวงพ่อปีนบันไดไปตีระฆังนี่น๊า หมาแหงนมอง เห็นก็เลยหอน ก๊ากกกกก
16 พฤษภาคม 2552 20:33 น. - comment id 985978
ฉางน้อย ตะเองไม่เคยเห็นของดี ของหลวงตาหรอก ว่างๆ ไปแอบซุ่มใต้หอระฆังดิ แล้วจะเห็น ในสิ่งที่ไม่เคยเห็น เอาพระเอาเจ้ามาเล่น แบ่งบาปด้วยกันนะ
17 พฤษภาคม 2552 01:16 น. - comment id 986085
เคยได้ยินมาเหมือนกันค่ะ เรื่องนี้ สงสารผู้หญิงค่ะ ผู้ชายคิดยังไงกันนะถึงทำได้ คิดยังไง ตัดสินนใจจากอะไร อยากรู้ เค้าแค่รักคุณ ไม่ใช่คนที่คุณรัก ไม่ใช่คนที่มีผลประโยชน์ มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรีให้คุณหรือ
17 พฤษภาคม 2552 08:26 น. - comment id 986146
คุณพิมแก้ว จิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง การที่คนสองคนอยู่ด้วยกัน ได้ตลอดต้องมีความรัก และความซื่อสัตย์ เป็นสิ่งสำคัญครับ แต่ก็นั่นแหละคนเรา มักจะเปลี่ยนแปลงไป ตามกาลเวลา หรือนิสัย ที่แท้จริง ขอบคุณสำหรับความรู้สึก ที่ถ่ายทอดให้กันฟังครับ