แม้ไม่เคยจะลึกซึ้ง
ละอองน้ำ
อาจจะดูไม่คำนึง-คิดถึงบ่อย
เหมือนน้ำค่อยระเหยหายเมื่อคลายฝน
เมื่อดินซับ เมื่อแดดจับก็อับจน
ไม่อาจทนให้ค่า...เวลาใคร
ไม่อาจคบ แค่อาจคิด คงผิดแล้ว
เพียงแผ่ว ๆ ว่าคำนึง จะซึ้งไหม
แต่ใช่เพื่อดึงรั้งให้พลั้งใจ
น้ำตาเธอที่เสียไป .... ใช่ถูกการณ์
เขียนเถิดเพลงเศร้า...หากหายเศร้า
แต่อย่าคิดเอาเองเปล่า -- ฉันมองผ่าน
บนเส้นทางสายเก่าทอดยาวนาน
อย่าคิดมาก...จนร้าวราน เพราะวันนี้
อาจจะดูไม่คำนึงคิดถึงบ่อย
และไม่คอยเสนอหน้า...มาถี่ถี่
แค่ไปบ้า ไปบอ เหมือนทุกที
รับรองหาย ไม่เกินปี ... เดี๋ยวก็มา