จำได้ไหมในคำที่ถามเอ่ย เหมือนคุ้นเคยอยู่นะถ้าจะถาม แต่ห่างกันนานปีมิติดตาม อาจถึงยามลืมบ้างในบางที คนแก่แล้วแก่ต่อก็คงรู้ จะยังอยู่อย่างไรมิใช่ที่ อยากจะอยู่อย่างเก่าเท่าที่มี แต่เวลานาทีสิพาไป อยากจะหยุดเวลาปลายฟ้ากว้าง อยู่ระหว่างความฝันอันสดใส ยังเข้มแข็งแกร่งกล้ากายาใจ มิทันไรเปลี่ยนผันตามวันคืน แม้ความจำกำหนดบทวิถี ก็ยังมีเลือนลางยั้งยื้อฝืน แต่มิอาจรั้งไว้ให้หยัดยืน ทุกเช้าตื่นเติมแต่แก่ชรา ขอโทษทีที่เลือนเพื่อนไปบ้าง บนก้าวย่างต่างกันฝันใฝ่หา เนิ่นนานนับเดือนปีที่จากลา กว่าจะมาพบกันจนฉันลืม! บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๗ พฤษภาคม ๒๕๕๒
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 7 พ.ค. 2552 16:27 น. - ID 125701 
816
2
0
7 พฤษภาคม 2552 16:58 น. - comment id 981523
ส่วนใหญ่ครูจะจำนักเรียนไม่ได้ค่ะ เพราะนักเรียนมีเยอะหลายรุ่น จากที่เคยเห็นนะคะ ได้สวัสดีท่านยามพบกันก็พอแล้วค่ะ
7 พฤษภาคม 2552 19:04 น. - comment id 981551
อืม เห็นด้วยในฐานะครูเก่าที่แก่เช่นกัน 555
7 พฤษภาคม 2552 19:31 น. - comment id 981556
เริ่มเป็นอัลไซเมอร์แล้วเหมือนกันSpicecomments.com - Thursday Comments
7 พฤษภาคม 2552 21:44 น. - comment id 981576
งานของน้องงดงามมีสาระเสมอมานะคะ พี่พุดเคยรับราชการเป็นอาจารย์ อายุพี่พุดกับลูกศิษย์ห่างกันไม่กี่ปี วันหนึ่งไปซื้อตั่วที่สนามบิน ลูกศิษย์มาทัก ถามจำหนูได้ไหม โอ๊ะโอ๋ ลูกศิษย์ที่สอนปีนึงหลายร้อย รวมห้าปีที่พี่พุดรับราชการ พี่พุดจำไม่ได้ค่ะ แต่ยังมีบางคนที่พี่พุดตราไว้ในดวงจิต เพราะมีวีรกรรมวีรเวรแบบพิลึกพิลั่น ให้อาจารย์ประจำชั้นอย่างพี่พุดขวัญหายค่ะ รักนะคะ
8 พฤษภาคม 2552 21:21 น. - comment id 981699
ที่บริษัท เมื่อก่อนจะให้นักศึกษาเข้ามาฝึกงานได้ พอเขาออกไป หลายคนที่เข้ามายกมือไหว้ แบมจำไม่ได้ค่ะ อิอิ เป็นคนชอบลืมเรื่องชื่อคนมากๆ แต่หากเป็นเบอร์โทรศัพย์ จะจำแม่นค่ะ
9 พฤษภาคม 2552 10:27 น. - comment id 981816
เรื่องการจำหน้าคนนี่ เป็นอะไรที่ยากสำหรับรีมาก ๆ ค่ะ ส่วนคุณครูก็ยกมือไหว้ท่านเมื่อมีโอกาศพบเท่านั้นค่ะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
