เงียบสงัดค่ำเช้า วังเวง ไทรใบยาวครางเพลง กล่อมเศร้า ลมโชยผ่านบรรเลง เสียดร่อง ไม้เอย ฟังเมื่อใดบอกเค้า ด่ายดิ้นวิญญาณ ฮูกมาครวญช่วยให้ หลับนาน นอนร่างกายกลับพาน ไม่ฟื้น ผงดินฝุ่นรอนราน กลบร่าง สิ้นแฮ พงษ์เผ่าญาติสะอื้น ร่ำไห้อาดูร เราทุกคนไม่พ้น ความตาย ดวงชีพพังทลาย กล่ำเศร้า เงินทองมีมากมาย หาช่วย ได้เอย ถึงพร่ำบอกวอนเว้า ไม่ฟื้นคืนมา
กวีเดินดิน 4 พ.ค. 2552 15:22 น. - ID 125620 
1379
1
0
4 พฤษภาคม 2552 22:43 น. - comment id 980662
เขียนได้เห็นภาพวังเวงจริงค่ะ เงียบสงัดค่ำเช้า วังเวง ไทรใบยาวครางเพลง กล่อมเศร้า .................... ฮูกมาครวญช่วยให้ หลับนาน นอนร่างกายกลับพาน ไม่ฟื้น ยอดเยี่ยมค่ะน้องรัก สอนสัจจธรรมอันยากหลีกหนีพ้นค่ะ
พี่พุด
5 พฤษภาคม 2552 13:59 น. - comment id 980829
นี่แหละค่ะสัจธรรมที่แท้จริง แสดงให้เห็นความเสมอภาคของชีวิต ทุกชีวิตจะต้องตายทุกสรรพสิ่งต้องดับสลายเมื่อถึงเวลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
