ชมนกเมืองสุพรรณ (3)
นกตะวัน
วุธทันใดขับรถไปในไม่ช้า
ขับเรื่อยมาตามถนนพ้นแดนถิ่น
ห่างออกไปจากตำบลมดแดงสิ้น
แล้วเข้าถิ่นตำบลใหม่ในทันที
แล่นเรื่อยไปเลียบคลองชลประทาน
ชื่อกล่าวขานคลองมีเห็นเป็นสักขี
แต่นกนั้นเห็นไม่บ่อยน้อยเต็มที
ต่างเห็นดีรีบรี่ไปดีใจจริง
ในไม่ช้าออกมาถึงซึ่งทางหลวง
วุธทะลวงขับรถไปได้ดียิ่ง
ด้วยถนนสายนี้ใหญ่ดีจริง
คงปล่อยทิ้งให้ควายเดินจนเพลินใจ
ต้องขอบคุณผู้ใหญ่ในเมืองนี้
แสนใจดีสร้างถนนจนยิ่งใหญ่
ผิวถนนราดยางดีมีน้ำใจ
จนใครใครในสุพรรณต่างพรรณนา
แล้วมองหาเหล่านกที่ผกผิน
มองไปสิ้นข้างถนนบนพฤกษา
ทั้งในทุ่งที่กว้างใหญ่ไกลสุดตา
ต่างมองหาต่างสนุกแสนสุขใจ
นกปากห่างก้าวย่างกลางหนองน้ำ
ต่างเดินย่ำย่องสิ้นถิ่นไหนไหน
แล้วใช้ปากยาวใหญ่ทิ่มลงไป
คาบมาได้หอยเชอรี่ช่างดีจริง
ส่วนยางกรอกซอกซอนหลบซ่อนอยู่
แค่สักครู่คาบได้ปลาน่าสุขยิ่ง
แต่สีสันนกเช่นนี้ไม่ดีจริง
ไม่งามพริ้งอย่างนกอื่นให้ชื่นใจ
กลางทุ่งนาสาริกามาเป็นหมู่
บ้างเดินคู่ชิดเคียงส่งเสียงใส
ต่างพากันหากินถิ่นใกล้ไกล
ก่อนบินไปไกลจากนาที่พาเพลิน
แล้ววุธนั้นพลันหยุดรถเที่ยวจดจ้อง
เพราะว่ามองเห็นบางสิ่งวิ่งเผินเผิน
เหมือนดั่งเป็นพังพอนเล็กที่เพลิดเพลิน
ไม่เคอะเขินข้ามถนนจนพ้นไป
เราจึงหยุดดูอยู่สักครู่หนึ่ง
มันทะลึ่งอยู่ใกล้ใกล้ไม่ไปไหน
เพราะว่ามีสองตัวพันพัวไป
พากันไล่วิ่งไปไม่ไกลกัน
ได้เวลามื้อกลางวันพลันหิวข้าว
ต้องจ้ำอ้าวรีบไปไม่เหหัน
ด้วยตอนนี้เป็นเวลากว่าเที่ยงวัน
อาหารนั้นอาจจะหมดต้องอดกิน
เพราะว่าบอยจะพาไปไม่ไกลนัก
ร้านน่ารักคนสุพรรณรู้กันสิ้น
ชื่อน้องแตนแสนดีมีของกิน
ล้วนถูกลิ้นถูกปากจนอยากไป
พอถึงร้านแลเห็นรถเกือบหมดหวัง
แม้ที่นั่งเกือบไม่มีที่ตรงไหน
มิหนำซ้ำมีคนย้ำอยู่ไม่ไกล
เสียงใสใสพูดใกล้ใกล้ว่าไม่มี
ผมตกใจเอ๊ะมีใครมาแซวเล่น
หรือว่าเป็นเจ้าของร้านพาลหน่ายหนี
แต่บอยนั้นบอกใบ้ดูให้ดี
ข้างหลังพี่นั่นไงคือใครกัน