ทุกคราเวลาว่าง มักอ้างว้างระหว่างจิต ใจยังย้อนหลังคิด รักสนิทติดในทรวง แม้รู้เป็นเพียงฝัน แต่ใจนั้นยังห่วงหวง ยอมใจให้เธอลวง รักสุดห้วงดวงฤทัย เข้านอนถอนใจเพ้อ ตื่นเช้าเก้อเพียงฝันใฝ่ จะอยู่แห่งหนใด โอ้หัวใจฝักใฝ่เธอ อดีตกรีดรู้สึก แนบแน่นลึกและล้นเอ่อ หลับไหลไห้ละเมอ ปากบ่นเพ้อเสมอจินตน์ นี่ล่ะอนาถรัก สุดห้ามหักมักถวิล จะมองฟ้าหรือว่าดิน ยังได้ยินเสียงเธอจา อารมณ์สุดข่มห้าม แม้ยิ่งปรามยิ่งดิ้นหา ยากนักหนักอุรา อนิจจารักระทม! บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๘ เมษายน ๒๕๕๒
30 เมษายน 2552 08:43 น. - comment id 979160
เป็นปานนั้นบ่จ้า ^_^ เบิ่งทรงเป็นตาหลูโตนแท้จ้า
30 เมษายน 2552 12:27 น. - comment id 979249
แวะมาอ่านกลอนเศร้าๆ ซึ้งๆ แอบรักใครก็บอกไปเลย บ่อต้องหย้านเสียใจ๋ ใจเสียก็ซ่อมใหม่อิอิ
30 เมษายน 2552 14:22 น. - comment id 979300
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วเจ็บ ๆ ร้าว ๆ ในอก...
30 เมษายน 2552 15:04 น. - comment id 979329
รักเถิดเพื่อเกิดผล อย่าหมองหม่นระคนทุกข์ ยามใดไม่มีสุข ได้ปรับทุกชข์กันสองคน ลืมรักในอดีต หวนใกล้ชิดกันอีกหน ม่วนชื่นระรื่นตน ไม่สับสนเพราะรักเรา ขอแจมด้วยคนค่ะ
30 เมษายน 2552 17:23 น. - comment id 979394
อืมมม.........อ่านแล้วเหมือนผู้เขียนเอาใจมาวางไว้จริงๆค่ะ
30 เมษายน 2552 18:27 น. - comment id 979411
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า ความรักก็มักเป็นเช่นนี้แหละเจ้า สมหวังบ้างผิดหวังบ้าง ดังพุทธพจน์ของพระองค์ทีตรัสไว้ว่า อนิจังสิ่งใดไนโลกไม่เที่ยง เจ้า