ความเหงาเป็นทนายหัวใจเป็นจำเลย ยากอ้างเอ่ยออกปากใครให้ช่วยเหลือ เพราะใจเจ็บเหน็บระทมขมเป็นเฟือ มิรู้เบื่อใยเหงาหงอยคอยกร่อนใจ หากเหงาคลายย้ายใจไปเป็นโจทก์ คงลิ่วโลดโดดถลาท้าหวั่นไหว พลิ้วระรื่นตื่นสุขทุกยามไป อิ่มสดใสสายใจไม่เว้นวัน.
28 เมษายน 2552 21:33 น. - comment id 978515
..ขากพยาน อะหนูนางฟ้า... ว่าแต่ขยันเขียนกลอนจังอะ.. กิ่งโศกเป็นเดือนแล้วมั้ง นี่อิอิ
29 เมษายน 2552 20:21 น. - comment id 979019
ใจของคนเราก็ทั้งเหงา และสนุกสนาน แต่ได้อ่านกลอนนี้แล้วรู้สึดี
3 พฤษภาคม 2552 18:25 น. - comment id 980273
ค่ะคุณกิ่งโศก
3 พฤษภาคม 2552 18:25 น. - comment id 980274
ขอบคุณค่ะคุณกวีเดินดิน