บนม้านั่งตัวเก่าเราเคียงคู่ ฉันยังอยู่ทบทวนหวนความหลัง เราพบเจอทักทายเปิดใจฟัง ฤดียังคำนึงคิดถึงเธอ ณ ถนนสายนี้ที่เคยคุ้น มอบไออุ่นจากจิตชิดเสมอ ชอบมาที่นี่ใช่ไหม ไถ่ถามเจอ น้ำตาเอ่อสุขใจในเวลา ร้านอาหารแห่งแรกแรกนัดพบ ร่มรื่นสงบถ่ายภาพอาบยิ้มร่า อีกอาหารมื้อนั้นมั่นติดตา เราพูดจาหยอกเย้าอย่างเข้าใจ แค่อยากรู้ถามย้ำจำหรือเปล่า ระหว่างเราเฝ้าจำทำหวั่นไหว พบกันเพียงสั้นสั้นพลันห่างไกล จำได้ไหมความเก่าเราคุ้นเคย วันนี้มีเพียงฉันนั่งหวั่นเพ้อ คิดถึงเธอลำพังต่างเอื้อนเอ่ย ถามไถ่จิตคิดต่อขอภิเปรย กาลล่วงเลยเปลี่ยนไปฤาใจแปร ทุกครั้งฉันผ่านมามรรคานี้ ยังคิดถึงคนดีที่เผื่อแผ่ พลางสะอื้นกลืนกล้ำช้ำดวงแด เหลือเพียงแค่ความฝัน ณ กาลเวลา บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๗ เมษายน ๒๕๕๒
28 เมษายน 2552 08:55 น. - comment id 978180
คนโตน้อยพ้อคนบ่จ้า คนโตใหญ่จำได้บางอย่างค่ะ อิอิ คือมาใช้สีแสบตาแท้ล่ะคะ อ่านยากหลาย ^_^
28 เมษายน 2552 10:56 น. - comment id 978248
สวัสดีค่ะ คนโตใหย๋ มาสบทบ... สบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
28 เมษายน 2552 15:21 น. - comment id 978391
สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า ขะเจ้าคนบนดอยมาคอยเป็นเพื่อนนะเจ้า อารมณ์เดียวกันเลยเจ้า