ณ กาลเวลา

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

บนม้านั่งตัวเก่าเราเคียงคู่
ฉันยังอยู่ทบทวนหวนความหลัง
เราพบเจอทักทายเปิดใจฟัง
ฤดียังคำนึงคิดถึงเธอ
ณ ถนนสายนี้ที่เคยคุ้น
มอบไออุ่นจากจิตชิดเสมอ
ชอบมาที่นี่ใช่ไหม ไถ่ถามเจอ
น้ำตาเอ่อสุขใจในเวลา
ร้านอาหารแห่งแรกแรกนัดพบ
ร่มรื่นสงบถ่ายภาพอาบยิ้มร่า
อีกอาหารมื้อนั้นมั่นติดตา
เราพูดจาหยอกเย้าอย่างเข้าใจ
แค่อยากรู้ถามย้ำจำหรือเปล่า
ระหว่างเราเฝ้าจำทำหวั่นไหว
พบกันเพียงสั้นสั้นพลันห่างไกล
จำได้ไหมความเก่าเราคุ้นเคย
วันนี้มีเพียงฉันนั่งหวั่นเพ้อ
คิดถึงเธอลำพังต่างเอื้อนเอ่ย
ถามไถ่จิตคิดต่อขอภิเปรย
กาลล่วงเลยเปลี่ยนไปฤาใจแปร
ทุกครั้งฉันผ่านมามรรคานี้
ยังคิดถึงคนดีที่เผื่อแผ่
พลางสะอื้นกลืนกล้ำช้ำดวงแด
เหลือเพียงแค่ความฝัน ณ กาลเวลา
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๗  เมษายน  ๒๕๕๒				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    28 เมษายน 2552 08:55 น. - comment id 978180

    คนโตน้อยพ้อคนบ่จ้า คนโตใหญ่จำได้บางอย่างค่ะ อิอิ
    
    คือมาใช้สีแสบตาแท้ล่ะคะ อ่านยากหลาย ^_^
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif29.gif1.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    28 เมษายน 2552 10:56 น. - comment id 978248

    สวัสดีค่ะ
    
    
    คนโตใหย๋   มาสบทบ...65.gif
    
    
    สบายดีนะค่ะ   รักษาสุขภาพนะค่ะ
  • ม่านดอย

    28 เมษายน 2552 15:21 น. - comment id 978391

    สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า 
    
    ขะเจ้าคนบนดอยมาคอยเป็นเพื่อนนะเจ้า อารมณ์เดียวกันเลยเจ้า36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน