พระจันทร์ยิ้ม.อาทิตย์เยาะ. ดาวหัวเราะทะเลเมฆเสกผันผวน ฟ้าครางครืนโครมครามถามแปรปรวน สายลมหวนลมบนโบกโยกแกว่งไกว สายฝนหลั่งไหลซู่ซ่าล่าลมร้อน แดดโรยอ่อนยามบ่ายหน่ายหวั่นไหว อยากจะยิ้มแย้มใจรับซับพลังใจ สักเสี้ยวใหม่ในเวลานาทีวัน.
23 เมษายน 2552 21:25 น. - comment id 976209
สวัสดีงามยามๆราตรีเจ้า นางฟ้าตัวน้อย กลอนบทนี้เขียนได้สละสลวยเจ้าชวนให้น่าอ่านเจ้า
24 เมษายน 2552 10:57 น. - comment id 976430
สวัสดีค่ะ คนเราเมื่อตกอยู่ในภวังค์แห่งความเศร้าโศก หรือเสียใจ มักจะรู้สึกหดหู่และมองดูสิ่งรอบข้างว่าห่อเหี่ยว หรือหดหู่อยู่เสมอๆเลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลอนเพราะและมีความหมายดีมากค่ะ
24 เมษายน 2552 13:07 น. - comment id 976501
มายิ้มทักทายค่ะ ไม่ได้ยิ้มเยาะนะคะ ^_^
24 เมษายน 2552 15:16 น. - comment id 976567
ขอบคุณค่ะคุณม่านดอย...อากาศมันปรวนแปรมากๆ...แต่ที่แน่ๆกว่าสิ่งใดคือหนูนางฟ้าต้องดูแลสุขภาพมากขึ้นกว่าเดิม..เลยเซ็งในอารมณ์นะคะ....
24 เมษายน 2552 15:18 น. - comment id 976570
ขอบคุณค่ะคุณ somebody ..ใช่เลยค่ะเดาใจหนูนางฟ้าถูกก็งอนกันค่ะ...เพราะว่าบางครั้งสื่อสารกันไม่เข้าใจ..เลยเซ็งๆๆๆ.......
24 เมษายน 2552 15:19 น. - comment id 976572
ขอบคุณค่ะคุณเพียงพลิ้ว...