ไปแจมกลอน แม้อาลัยจำใจต้องตัด ของ ใจปลายทาง มานะครับ กรุณาไปอ่านอันนั้นก่อน เพราะเป็นseries ตัดไปเลยน้องจ๋าถ้าอยากตัด พี่ก็เบื่อมันชะมัด อยากตัดทิ้ง แขวนเอาไว้เนิ่นนานรำคาญจริง มันไม่นิ่ง แกว่งไปมาไม่น่าชม เก็บเฉยๆไม่ได้ใช้อะไรด้วย ขอน้องช่วยตัดไปใช้ให้เหมาะสม อาจไปแขวนเป็นโมบายล์เล่นสายลม หรืออาจบ่มดองไว้ในโหลดอง แต่อย่าให้เป็ดเลยหนาแก้วตาเอ๋ย นะทรามเชยจะเสียหายเสียดายของ ของอย่างนี้มีค่าถ้าได้ครอง เธอจะต้องใช้ให้ดี พี่ขอวอน ถ้าใช้ไม่เป็นก็ ขอให้บอก ไม่ยากหรอกยาหยีพี่จะสอน ก่อนนอน ให้วางไว้ใกล้หัวนอน เพื่อบังอรตื่นเมื่อไหร่ก็ใกล้ตา หรือใช้วางในห้องน้องรับแขก คงไม่แปลกเผื่อใครนึกอยากศึกษา ก็ให้เขา จับ ลูบ คลำ ตามตำรา นึกเสียว่ามอบวิทยาทาน ถ้ากลัวเก่าก็เก็บใส่ไว้ในกล่อง หรือเจ้าปองไว้กินเล่นเช่นอาหาร ขนาดก็เหมาะจริงหนอ พอดีจาน เชิญสำราญ "ลวกจิ้ม" อิ่มท้องเธอ คนเดียว-อันเดียว ที่พี่มี พี่นั้นพร้อมยอมพลีได้เสมอ ได้ทุกเมื่อ ทุกเวลาถ้าน้องเจอ ใจเพ้อเพ้อ ตัดไปซะจะได้ตาย อยู่ในอกรักใครเขาไม่รัก เก็บเอาไว้ให้อกหนัก ไร้ความหมาย ให้โลกรู้ชื่นชมว่า ..สมชาย ควักไปได้ ตัดไปเลย ไม่เคยกลัว !
22 เมษายน 2552 08:21 น. - comment id 975429
หวัดดีครับ... จะตัดใจ...ให้เลย...ของเคยรัก เพราะนานนัก...ชักยังไง...ก็ไม่แข็ง เฝ้าปั่นปลุก...ทุกวัน...ดันอ่อนแรง คอทองแดง...เคยแข็งขัน...ดันอ่อนไป.... แวะมาแจมครับ....
22 เมษายน 2552 19:25 น. - comment id 975759
อ่ะน่ะ แต่งแก้มาได้ใจจริงๆๆ ซูฮกให้เลยค่ะ ใจปลายทางมาทักทายค่ะ