คบกันมาเนิ่นนานจนวันนี้ เคยหลบลี้หนีความจริงเพราะหวั่นไหว เก็บกักไว้ความรู้สึกภายในใจ ไม่เคยเอ่ยเผยออกไปให้รู้ตัว เก็บเอาไว้ในใจไม่ได้แล้ว ไม่ให้แคล้วให้คลาดให้ปวดหัว ผลออกมาเป็นอย่างไรไม่คิดกลัว เพราะว่าชัวร์อยู่แล้วจึงเผยใจ แต่ทำไมใจเต้นเมื่อเจอหน้า เหมือนคนบ้าสั่นสั่นและหวั่นไหว พูดติดอ่างไม่คล่องและว่องไว งงทำไมเป็นแบบนี้ขัดใจจัง เธอก็อยู่ตรงนี้ที่ตรงหน้า ธรรมดาหน้าตาไม่ขึงขัง แถมยังส่งรอยยิ้มที่น่าชัง ให้ความหวังและเสริมสร้างกำลังใจ ผลสุดท้ายเธอเอ่ยว่ารักฉัน คำคำนั้นชิงพูดก่อนคนอ่อนไหว เพราะไม่กล้าจึงอดพูดออกไป ผลสุดท้ายตัดหน้าไปโดยคนดี
somebody 21 เม.ย. 2552 16:36 น. - ID 125245 
761
2
0
21 เมษายน 2552 17:00 น. - comment id 975092
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า somebodyบ่ได้เข้ามาบ้านกลอนหลายวัน ยังคิดถึงอยู่ตลอดเวลาเจ้า แวะเข้ามาอ่านกลอน ยังยอดเยี่ยมและเพราะเหมือนเดิมนะเจ้า ดีใจด้วยที่เขาบอกรักก่อน อิอิ อิจฉาเจ้า
21 เมษายน 2552 17:05 น. - comment id 975095
ได้ยินแล้วค่ะ อิอิ
21 เมษายน 2552 17:21 น. - comment id 975099
ม่านดอย สวัสดีค่ะ
ขอบคุณนะคะสำหรับความมีน้ำใจ และสำหรับกำลังใจ
ความจริงแล้วก็ไม่มีอะไรหรอกคะ ไม่รู้จะเขียนอะไรก็เลยเขียนแนวนี้ขึ้นมา อิอิ
ช่วงนี้สมองค่อนข้างตื้อหน่ะคะ
21 เมษายน 2552 22:46 น. - comment id 975283
ก็ดีค่ะ โดนตัดหน้าไปซะแล้วได้ไม่เขิน
22 เมษายน 2552 11:11 น. - comment id 975592
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
