ความเป็นคน ของ คน อยู่หนไหน เจ้าจึงใช้นัยกวีที่อ่อนหวาน เอาโทโสถือโอกาสเที่ยวกราดพาล แผ่ประจานโมหะร้ายในกายตน คนที่ชื่อ ทักษิณ ชินวัตร ขึ้นว่าสัตว์ชั่วดีล้วนมีขน เดียรัจฉานยันทวยเทพล้วนเจ็บตน เหมือนรวยจนมีปากท้องต้องหิวเป็น จงรู้ไว้พื้นที่นี้สีขาว อย่านำคาวป่าวเป็นคำจนดำเหม็น ให้เกาะกรังลำพังเจ้าทุกเช้าเย็น ให้พิษเหม็นอย่าเพ่นพ่านเพราะพาลพา ไม่อยากก้าวเข้าเรื่องการเมืองหรอก และไม่บอกว่าเป็นกลางอย่างปากกล้า ข้าเอนเอียงเพียงกายใจไม่ทายท้า ไม่ต่อว่าไม่ฟาดฟัดถึงศัตรู เหนืออื่นใดให้ยากเข็ญจะเห็นค่า ที่อ่านมาด่าชัดชัดช่างขัดหู อย่างน้อยเจ้าเปิดมุมมองช่วยตรองดู จะเห็นรู้ในค่ารสแห่งบทกลอน
21 เมษายน 2552 10:00 น. - comment id 974948
กำแพงขาวมักเป็นที่ระบายอารมณ์ของคนโง่
21 เมษายน 2552 10:04 น. - comment id 974951
หากว่าเป็นพื้นที่สีขาวจริง เหตุใดเล่าถึงต้องแปดเปื้อนไปด้วยความโกรธ พื้นที่สีขาว มีไว้ให้คนโง่ระบายอารมณ์เท่านั้นหรือ คุณบอกว่าคุณเป็นคนดี แต่เหตุใดคุณมองคนอื่นว่าชั่วช้ากว่าคุณ มันไม่ยุติธรรมเลยเพราะคนอื่นก็คนเหมือนกัน..
21 เมษายน 2552 13:00 น. - comment id 975011
อ่านกลอนบทสุดท้ายจะเข้าใจ