๏ อ้างถึงกลอนดุดันเมื่อวันก่อน ซึ่งเขียนตอนสงกรานต์สงครามสี ท่ามภาวะบ้านเมืองหลากเรื่องกลี ฉัน.. อาศัยบทกวีเป็นที่ระบาย อยากเขียนหวานก็แสนคับแค้นอก มิอาจยกหยิบคำมาพร่ำขยาย ทุกข์ทุรนคนเมืองเรื่องรอบกาย ความเสียหายเหตุนั้นยากบรรเทา ฉัน.. ยังคงปลงใจมิได้ว่า "กาลเวลาจะระงับความอับเฉา" ฉันยังคงระวังภัยผู้ใกล้เงา ฉันคนเก่างานเขียนแปลกเปลี่ยนไป ที่เคยหวานหว่านหนุ่มมารุมล้อม กลายเป็นพร้อมวิปลาสอาละวาดใส่ ที่เคยหยอกยิ้มแหย่ยั่วเย้าใคร กลายเป็นแยกเขี้ยวใหญ่ขับไล่กัน ฉัน.. เปลี่ยนไปหรือใครทำให้เปลี่ยน นัยยะเขียนแสดงออกดูหลอกขวัญ ใช้ภาษาแปลกแปลกเหมือนแดกดัน หัวใจฉันหยาบกระด้างปราศอย่างเคย ขอสัญญาครั้งหน้าจะปรับปรุง ด้วยหมายมุ่งจรรโลงศิลป์ถิ่นไทยเอ๋ย ทั้งโคลงกาพย์กลอนฉันท์จักหมั่นเปรย ไม่เฉยเมยละเลี่ยงคล้ายเยี่ยงนี้ ฉัน.. เคยเขียน "คนของความคิดถึง" เพราะซาบซึ้งบางใครในวิถี กลอนกลั่นกรองจากใจและไมตรี ตัวอย่างที่หวานรสบทรำพัน "..จิตเบาบางพลางพลิ้วละลิ่วเรื่อย มิรู้เมื่อยอ่อนล้าคราใฝ่ฝัน ลอยเคว้งคว้างอย่างระรื่นผ่านคืนวัน ไม่หวาดหวั่นหนาวร้อนหรืออ่อนแอ หากเป้าหมายปลายทางสว่างไสว ชักนำใจเปี่ยมพลังอย่างแน่วแน่ ด้วยความคิดจิตใจไม่ผันแปร ใกล้ไกลแค่ระยะทางคั่นขวางกัน ผ่านขุนเขาลำเนาป่ามหาสมุทร มิสิ้นสุดไมตรีที่คิดฝัน แม้นเหล็กตรึงขึงตรวนอวนพาดพัน เกินกักกั้นดวงจิตคิดห่วงใย มากถ้อยคำวรรณกรรมที่นำมอบ พ้นเกณฑ์กรอบกวีกานท์โบราณไหน หากเนื้อความงามยิ่งอย่างจริงใจ หวังเพียงใครผู้นั้นสุขสันต์พอ คิดจนถึงซึ่งฝั่งดั่งคาดคิด หวังอิงแอบแนบสนิทถูกผิดหนอ ? หากล่วงล้ำกรรมสิทธิ์คิดรีรอ จิตคงท้อหากใครไม่ปราณี ขอเพียงเอื้อเผื่อใจกันไหวหวั่น สานสัมพันธ์ฝันใฝ่ในทุกที่ ปันช่องว่างระหว่างใจให้พอดี เผื่อพื้นที่ให้ใจได้พักพิง แม้นอ่อนล้ามาบ้างอย่างเหนื่อยหน่าย จักกลับกลายเป็นสุขในทุกสิ่ง คาดหวังว่าจักประสพพบความจริง หากปัดทิ้งความถวิลก็ยินยอม .." เคยเขียนได้หากใจฉันใคร่เขียน บนสังเวียนลานกลอนออดอ้อนต่อม ทั้งเคยแปลงเป็นชายหัวใจตรอม สามารถปลอมอารมณ์สมเหตุการณ์ แต่ช่วงนี้สมองตายคล้ายตีบตื้อ เขียนแล้วรื้อแล้วลบยากจบสาส์น จนถูกเพื่อนวินิจฉัยในสันดาน ว่าจินตนาการของฉันผันเปลี่ยนไป ๚ะ๛
อัลมิตรา 18 เม.ย. 2552 12:21 น. - ID 125169 
1661
11
0
18 เมษายน 2552 12:33 น. - comment id 974289
อากาศร้อนมากๆค่ะคุณอัลฯ อะไรจะเปลี่ยนไม่สนใจแระค่ะ ไปว่ายน้ำกันดีกว่า อิอิ งานกลอนอักษรเขียนผ่าน เล่ากาลเล่าแจ้งแถลงไข ทุกสิ่งทุกอย่างตั้งใจ เขียนไว้เพื่อหย่อน ผ่อนอารมณ์
18 เมษายน 2552 14:22 น. - comment id 974299
ถึงโลกเปลี่ยนเวียนไปฉันไม่เปลี่ยน ยังวนเวียนข้างเธอเสมอมุ่ง ก็เพราะว่าหัวสใจใฝ่ผดุง แม้แก่เฒ่าคราวลุงก็ยังรอ.... ตอบคำถามที่ว่าจะไม่รอใช่ไหมล่ะ ไม่เชื่อลองพลิกไปดูกลอนเก่าของเราชื่อ หลงชมเพียงเงา เมื่อ 31 กค 48 ดูสิว่าเขียนจากติ่งหูในหน้าส่วนตัวของใคร อิอิ
18 เมษายน 2552 16:39 น. - comment id 974320
ส่งมอบให้จากใจถึงคนหนึ่ง ที่คิดถึงตรึงใจใคร่ห่วงหา สบายดีหรือไรช่วยบอกมา ให้รู้ว่าใครคนหนึ่งคิดถึงเอย
18 เมษายน 2552 23:25 น. - comment id 974387
คิดถึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง รู้สึกเหมือนกันอยู่ไหม มาอ่านกลอนห้าวดุดันของคนหวาน ๆๆ คริคริ
19 เมษายน 2552 00:08 น. - comment id 974390
คุณแก้วประภัสสร .. ช่วงนี้อากาศร้อนระอุเชียวค่ะ ไม่อยากย่างกรายออกนอกบ้านเลย เดี๋ยวนี้ตอนพักเที่ยง อัลมิตราสวมหมวกไปทานข้าวข้างนอกที่ทำงานนะ จะถือร่มก็ไม่ถนัด ร้อนเสียจน ทานข้าวไม่อร่อยเลยค่ะ ใคร่เขียนกลอนอ่อนหวานดันพาลขม เขียนแล้งลมไร้สาระไร้แก่นสาร ยิ่งกว่าร้อนร้อนใดในสถานการณ์ หัวใจฉันจึงด้านไม่หวานเลย คุณฤกษ์ .. ทำเป็นพูดเรื่องเก่า เห็นอยู่หลัด ๆ ว่าเพิ่งเขียนกลอนชมสาว กลิ่นยังจางเลย สามปีที่ผ่านพ้น อะไรต่อมิอะไร ก็อาจไม่มั่นคงหยัดยืนนะ .. สามวันจากนารีคงมีอื่น เห็นระรื่นไปทั่วเที่ยวจีบเขา ทำยกอ้าง"ลุ่มหลงชมเพียงเงา" คล้ายผู้เฒ่าแก่หง่อมย่อมย้อนรำลึก คุณ sincere .. สำรวจร่างทางกายสบายดี แต่หัวใจริบหรี่อย่างที่เห็น คิดเขียนหวานลำบากแสนยากเย็น คงเพราะเหม็นการเมืองเรื่องวุ่นวาย คุณโซดา .. รู้สึกเหมือนกันอยู่ไหม ? หิวนะ ตอนนี้ .. ต้องอดทนจนถึงเช้า น่ะ
19 เมษายน 2552 08:46 น. - comment id 974413
นอนมะหลับเหรอ อยู่ซะดึกเชียว สบายดีนะ
19 เมษายน 2552 13:09 น. - comment id 974449
แวะมาอ่านงานงามค่ะ คนยังมีหลายอารมณ์ คนเขียนกลอนก็ต้องมีหลากอารมณ์แหละเนาะ อิอิ สบายดีนะคะ
19 เมษายน 2552 12:09 น. - comment id 974478
โอย .. คุณพ่อมาจับไต๋ได้ไงกันเนี่ย พอดีว่า เมื่อคืนหลับไปแล้ว อ่านหนังสือจนหลับ ตื่นมาอีกทีสี่ทุ่มกว่า ๆ หิวมาก ก็เลยหาอะไรทานนิดหน่อย แล้วก็นั่งผึ่งพุงเล่นเน็ตฆ่าเวลาให้อาหารย่อยเรียบร้อย จนแล้ว จนรอด .. นอนไม่หลับจริง ๆ ด้วยค่ะ อ่านหนังสือเล่มใหญ่จนจบเล่ม (800 กว่าหน้า) นอนมองเสี้ยวจันทร์อยู่นานสองนาน ก็นอนไม่หลับ ใกล้ ๆ เช้ากระมังคะ ที่หลับไป .. แต่ตื่นไม่สายนะ ตื่นเจ็ดโมงเช้าค่ะ
19 เมษายน 2552 18:04 น. - comment id 974518
หลากหลายอุดมการณ์บนพื้นถิ่นฐานเดียวกัน
19 เมษายน 2552 20:44 น. - comment id 974564
คุณชมพูภูคา .. การเขียนนี่ขึ้นอยู่กับอารมณ์จริงๆ หากสิ่งที่อยากเขียนสวนทางกับอารมณ์ มันก็ตีบตื้อเสียดื้อ ๆ ช่วงนี้สบายดีค่ะ อากาศก็ร้อนสมกับเป็นฤดูร้อน ร้อนจนชาวยุโรปอิจฉาล่ะ คุณดินกระดาษ .. :) ไว้คราวหน้า จะลองเขียนหวาน ๆ บาง หมู่นี้ไม่ค่อยได้เขียน ดูอารมณ์ตัวเองฝืด ๆ ชอบกล ค่ะ
20 เมษายน 2552 08:38 น. - comment id 974656
เขียนออกมาจากความรู้สึก ไม่ต้องไปไขว้เขวกับคำติชมของคนอื่น เพราะนี่คืองานเขียนของเรา ..แวะมาชื่นชมและให้กำลังใจครับ
20 เมษายน 2552 12:52 น. - comment id 974730
เข้ามาอ่านบทกวีงดงามและไพเราะ ถือโอกาสทักทาย ฐานะผู้มาใหม่ ครับ
20 เมษายน 2552 13:38 น. - comment id 974734
20 เมษายน 2552 16:05 น. - comment id 974775
หวัดดีจร้า....คุณอัลฯ.... อันคำคม โคลงกลอน สะท้อนจิต คำงามสิทธิ์...สะท้อนทรวง...ดวงใจไข อัลมิตรา...เขียนภาษา มาจากใจ เพราะหาใช่...ใจหุ่นยนต์...ด้นโคลงกลอน สะท้อนสิ่ง...ที่จริงเห็น...มาเฟ้นบอก หาได้หลอก...ยอกคำเกริ่น...เพลินสมร ขอเป็นหนึ่ง...ซึ่งเป็นมิตร...ชิดโคลงกลอน จะหวานวอน...รึกลอนกราด...ไม่คลาดครา...อิอิ เป็นกะลังใจให้เน๊าะ...คุงอัล...
20 เมษายน 2552 16:25 น. - comment id 974781
คุณเทพธัญญ์ .. คนที่คุ้นเคยกันจะดูออกในทันทีทันใดว่า มีบางอย่างเปลี่ยนไปค่ะ ซึ่งคำสะกิดนี่ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะบางทีเราเองก็พลั้งเผลอลืมสำรวจตัวเองเหมือนกัน ประมาณว่า เพราะอากาศ ประมาณว่า เพราะสถานการณ์ ประมาณว่าอ้างไปเรื่อย ที่แท้เกิดอะไรขึ้น .. ประมาณว่า ตัวเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ :) ขอบคุณนะคะ สำหรับคำดี ๆ คุณคนกุลา .. ชื่อคุณแปลกจัง แรก ๆ อ่านเผิน ๆ นึกว่า คนตุลา เสียอีกค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทักทายกันได้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็น เสนอแนะ ได้นะคะ คุณนิค .. รับมอบกุหลาบด้วยหัวใจชื่นมื่นค่ะ :) คุณkirati .. ฮา .. ชอบตรงที่.. "ขอเป็นหนึ่งซึ่งเป็นมิตรชิดโคลงกลอน จะหวานวอนรึกกลอนกราดไม่คลาดครา" เหมือนได้คำสัญญายังไงก็ไม่รู้แฮะ สัญญาต้องต่อสัญญาเป็นรายวัน รายเดือน หรือรายปี เอ่ย?
21 เมษายน 2552 11:56 น. - comment id 974991
สวัสดีค่ะอยากบอกว่าไม่แปลกหรอกนะคะ ที่คนเราจะเปลี่ยนไป เพราะไม่มีอะไรที่ไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ
21 เมษายน 2552 17:24 น. - comment id 975101
การเปลี่ยนแปลงเป็นการยืนยันได้ว่า เรายังมีความรู้สึกอยู่ค่ะ อัลมิตราคิดเช่นนั้น :) สวัสดีค่ะ คุณsomebody ..
23 เมษายน 2552 22:03 น. - comment id 976216
หวานหรือขมคมคำคนกำหนด บริบทจดจารที่ขานไข เมื่ออารมณ์บ่มคั้นกลั่นจากใจ ไยห่วงใยในถ้อยร้อยอารมณ์ เมื่อรู้เห็นเดนคนชนรังเกียจ จึงกล้าเหยียดเคียดคำทำขื่นขม เมื่อซึมเศร้าเหงาทรุดสุดระทม จึงปล่อยปมเปลี่ยนวางทางระบาย เมื่อสดใสในรักและคิดถึง ครวญคำนึงซึ้งใจไม่ห่างหาย จึงหอมหวานหว่านสวาทมิคลาดคลาย ล้วนความหมายถ่ายทอดตลอดไป (มันเป็นเช่นนั้นแหละ)
23 เมษายน 2552 23:50 น. - comment id 976258
โห .. คุณดาวศรัทธา .. อัลมิตราอึ้งนะเนี่ย กลอนชุดนี้ เหมือนมานั่งอยู่ใกล้ ๆ แล้วเขกหัวอัลมิตราทีนึง (โป๊ก เจ็บจัง) ที่เหลือก็โยกหัวอัลมิตราไปมาจนคลอน(นึกภาพตามนะ) แบบว่าบาดใจทุกวรรค .. ผ่าว ๆ จนตารื้น ๆ (เชื่อหน่อยน่า) แล้วอัลมิตราจะเขียนกลอนตอบยังไงดีเนี่ย (ตอนลืมตาไม่ถึงครึ่งเซนต์ เพราะง่วง) โมเมติดไว้ก่อนน๊า ... ราคาหุ้นขึ้นเมื่อใด จะกลับมาหวานอย่างเคย (เมื่อไหร่ เนี่ย)
26 เมษายน 2552 15:38 น. - comment id 977397
แง๊ววววววววววววววววว คิดถึงนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
