เธอคนดีมีความรักมามอบให้ ฉันรับไว้ด้วยใจสุขสุดแสน ควงคู่กันใครก็รู้ว่าเป็นแฟน เดินเกี่ยวแขนเกี่ยวก้อยควงกันไป คอยใส่ใจห่วงใยไม่เคยห่าง ในยามว่างส่งคำรักจากเสียงใส โรแมนติคมากล้นความจริงใจ แม้ห่างไกลแต่หัวใจไม่ห่างกัน คิดร่วมฝันด้วยกันในอนาคต ช่างงามงดไม่เคยคิดแปรผัน เพราะความรักก่อเกิดจากความผูกพัน แม้คืนวันผันผ่านรักเหมือนเดิม ดูดูไปคล้ายคล้ายมีความสุข ไร้ความทุกข์กล้ำกลายได้หึกเหิม แต่ช่องว่างระหว่างรักที่คอยเติม กลับยิ่งเพิ่มเพราะใจเธอไม่นิ่งพอ เขาคนเก่าที่ลาร้างอ้างหมดรัก เธอย้ำนักเป็นเพียงเพื่อนและร้องขอ เลิกคิดมากขอแค่เพียงฉันนั้นรอ วันร่วมหอเดินเคียงไปด้วยกัน ก็เข้าใจเลิกสงสัยไม่ขัดข้อง ไม่มัวหมองทำตามเส้นทางฝัน ทั้งห่วงใยใส่ใจสารพัน ไม่เคยรู้ว่าฉันนั้นวุ่นวาย บางครั้งทำให้เธอต้องปวดหัว รักต้องเกิดรอยรั่วให้เสียหาย รักที่คิดว่ามั่นคงเหมือนกลับกลาย ได้สลายหายไประหว่างทาง รับรู้นะว่าเธอนั้นรักฉัน แต่เขานั้นเธอก็ห่วงไม่สะสาง คล้ายกับมีไอรักสีจางจาง อยู่ระหว่างตัวเขาและตัวเธอ หากลาจากเธอไปในวันนี้ และหลบลี้ส่งคืนรักเธอเสนอ ไม่พบหน้าและไม่คิดจะพบเจอ อยากให้เธอเข้าใจอภัยกัน รักบางครั้งเกิดง่ายลืมได้ยาก รักมากมากก็ยากจะแปรผัน คงเหมือนรักที่เธอสองเคยให้กัน และเหมือนฉันที่มีให้กับเธอ จากนี้ไปให้รู้ไว้รักเธอนะ แต่ยอมละลาจากใช่พลั้งเผลอ เพียงอยากให้เวลาสำหรับเธอ ได้พบเจอคำตอบในหัวใจ ว่าคนไหนที่เธอรักมากกันแน่ คือรักแท้เธอรู้แล้วใช่ไหม ฉันคนนี้ยินดีจะจากไป เพื่อจะให้เธอมีสุขอย่าห่วงเลย
16 เมษายน 2552 20:42 น. - comment id 973832
เข้าใจความรู้สึกของคนที่มาทีหลังดีค่ะ ว่าเจ็บปวดมากแค่ไหน ........
17 เมษายน 2552 09:08 น. - comment id 973935
พิมพ์แก้ว สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ ความรู้สึกแบบนี้ทรมานมากเกินกว่าที่จะ เอ่ยออกมาให้รับรู้ได้หมดจริงๆ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทายกัน ขอให้มีความสุขนะคะ
17 เมษายน 2552 19:34 น. - comment id 974095
เข้าใจอารมณ์อย่าแรงค่ะ