กลอนดอกสร้อย ใครเอ๋ยใครหนอ มายืนรอทุกเช้าสายบ่ายเย็น ค่ำมืดดึกดื่นฝืนลำเค็ญ เพียงได้เห็นเนื้อนวลยวนใจ เพราะคิดถึงมากมายใจฝันเพ้อ หลงละเมออยากได้เธอมาชิดใกล้ อยากให้เธอเห็นถึงความห่วงใย ที่ฝากไว้ข้างรั้วตรงที่ยืนรอ ในยามนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่ อยากจะรู้อยากจะเห็นเป็นลอยคอ ชะเง้อชะแงอยากดูแลหยอกล้อ เห็นเธองอนเราง้อสอพลอจริงใจ ใครหนอ ใครคนนั่น เธอหันมองหน่อย คนที่คอยถามถึงคะนึงใฝ่ โปรดคิดโปรดตรองลองเปิดใจ รับเอาใคร คนนี้พิจารณาเอย
22 มีนาคม 2545 14:56 น. - comment id 42018
ลึกซึ้งนะ
22 มีนาคม 2545 16:21 น. - comment id 42049
มาให้กำลังใจ..ซึ้งดีค่ะ
22 มีนาคม 2545 16:22 น. - comment id 42050
บางครั้งการรอคอยก็ทรมานนะ
22 มีนาคม 2545 16:27 น. - comment id 42056
แบบนี้ ต่อให้รอนานแค่ไหนก็รอได้จ๊ะ
23 มีนาคม 2545 15:14 น. - comment id 42219
สู้เค้า อีกไม่นานหรอกนะ แต่ดีให้เสมอต้นเสมอปลายหล่ะ เป็นกำลังใจให้
27 มีนาคม 2545 20:58 น. - comment id 42929
papa & mama หรือเปล่า???