อุ้มท้องพวกเธอมาตั้งเก้าเดือน รักษาไม่เอื้อนเอ่ยใจมีแต่จะรักษา พวกเธอทำฉันยังกะไม่มีชีวิตจิตใจเลย เหนื่อยนอนก็ไม่ได้เหมือนตายทั้งเป็น เคยดีใจที่เคยเกิดพวกเธอมา อยากรักษาต่อไปแต่ไม่ไหว พวกเธอทำให้ฉันระกำใจ สอนทุกอย่างพูดก้แล้วไม่เชื่อฟัง ไม่เชื่อฟังไม่ว่า ...คงสังวรณ์ นึกว่าอาวรณืถึงแม่บ้างให้ใจฝัง ทำเป็นเหมือนไม่มีฉันอยู่ในโลกนี้จัง ไม่ไหวพลังจากใจน้อยลงทุกที พ่อของเธอนึกว่าเหรอจะเล่นเกมส์ อยากจะเค็มชนะคนอย่างฉันทำไมนี่ เมื่อใจเธอไม่มีแนอยู่ตรงนี้ อยากให้การที่ฉันดีต่อพวกเธอ...พอกันที ร้องไห้...เมื่อไรจะต้องถึงตอนจบ ฉันพยายามพบสิ่งที่ดีดีให้เข้าไปในผ้าขาวนี้ แต่พ่อเธอนี้ดาวดหลดข้อมูลแม่เธอว่าไม่ดี ขอชาตินี้จบวันนี้ไม่มีอีกแล้วเอย จากวงจร..เคยอยากจะเลี้ยงลูกให้ได้ดี มันไม่มีสิทธิแล้วไม่แคล้วเฉย ฉันขอเดินจากลาอย่างเฉยเมย ไม่อยากเล่นเกมสืปัญญาอ่อน...อีกต่อไป.... ฉันเป็นคนไม่มีสามีและลูก.......... เสียใจที่สุด
3 เมษายน 2552 09:25 น. - comment id 969920
อ้าวววว...ใจเย็นๆชีวิตนี้มีค่านัก........ สายเลือดยิ่งเข้มข้นกว่าน้ำ..................... เป็นกำลังใจให้ค่ะ..............
3 เมษายน 2552 10:51 น. - comment id 969954
สวัสดีค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ คนเราต้องมีชีวิตอยู่เพื่อคนที่เรารัก และรักเราค่ะ และที่สำคัญต้องอยู่เพื่อตัวเอง พ่อแม่และญาติพี่น้องด้วยค่ะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้นะคะ สู้สู้ค่ะ
3 เมษายน 2552 16:18 น. - comment id 970108
ใจเย็นๆนะครับ การลงโทษ...เขา...แท่จริงแล้วเราจะยิ่งเจ็บ นะครับลองคิดถึงสิ่งที่น่ารักของเขาสักนิดนะครับ..จะทำให้บรรเทาลงได้ครับ