ในชีวิตคนเรา..มีเรื่องราวหลายหลากผ่านเข้ามาในชีวิต อาจจะเป็นเพราะฟ้าลิขิต...หรือ..อาจจะเป็นความบังเอิญ เส้นทางที่เดิน...ก็เลยมีเรื่องเล่ามากมาย เธอ...ก็คงเป็นหนึ่งในเรื่องเล่ามากมายนั้น เราเจอกัน..ในวันที่ออกค่ายอาสาพัฒนาชนบท เธอเองมีบทบาทผู้นำเยาวชนในหมู่บ้านแห่งนั้น ใน 7 วันคือความผูกพันอันมากมาย และห่างหายไปตามระยะเวลาที่ผ่านเลย ใครจะคิดว่าจะได้เจอคนที่เคยคุ้นเคย ในที่ที่เคยมีวันเวลาที่ดีร่วมกัน ที่ต่างกันวันนี้เธอเป็นนักศึกษาออกค่ายอาสาพัฒนาชนบท ส่วนผมมีบทเป็นผู้นำในหมู่บ้านที่เธอมา
18 มีนาคม 2552 22:18 น. - comment id 965130
ว๊ายยยยลบได้นะคะภาพใหญ่อะ
18 มีนาคม 2552 22:31 น. - comment id 965139
รู้สึกว่าคุณพิมญดา จะ in มาก ๆ เลยนะเนี่ย ... หุหุ ... สงสัยประสบการณ์ตรง เพราะโลกนี้ มันกลม กลมใช่ไหม โลกหมุนไป เธอจังได้ เจอกับฉัน ฉันยังจำ จำได้ ทุกคืนวัน เจ็ดวันนั้น ผูกพันธ์ ด้วยกันเออ วันเวลา พาใจ เราหล่นหาย ความทรงจำ เริ่มมลาย คล้ายพลั้งเผลอ แต่ก็ยัง จำได้ จำภาพเธอ เพื่อรอวัน ได้เจอ เธออีกครา โลกมันกลม เราจึงได้ พบกันใหม่ โลกสดใจ อย่างที่ฉัน นั้นใฝ่หา โลกสดใจ ขึ้นมา ได้ทันตา เพราะเพียงว่า ผมนั้น ได้เจอคุณ
19 มีนาคม 2552 07:25 น. - comment id 965170
...ว อิ..ไปชอบนักศึกษาออกค่ายซะแล้วเพือนเรา แต่ทำไงได้นะ..ความรักไม่เข้าใครออกใครมันมาเอง โดยไม่รู้ตัวเลย
19 มีนาคม 2552 11:22 น. - comment id 965256
19 มีนาคม 2552 14:44 น. - comment id 965369
สวัสดีค่ะ บอกไม่ถูกนะคะสำหรับความรู้สึกแบบนี้ คิดว่าเป็นความรู้สึกดีดีแน่นอนค่ะ อ่านแล้วคิดภาพตามแล้วก็ยิ้มค่ะ
19 มีนาคม 2552 23:48 น. - comment id 965682
นั่นซีคะ ไม่งั้นพวกเราไม่มาเจอกันในบ้านกลอน เพราะโลกกลมจริงๆ