หน้าส่วนตัว
๏ เดือนเด่นดับพยับโพยมมิโลมโลก
ดาวก็โศกสำรอกแสงหมดแรงส่ง
เมฆาลัยที่ไหวติงพลันนิ่งลง
ใจก็ปลงหลงเลือนกับเดือนดาว
กี่ฤดูกี่กาลที่ผ่านพ้น
อีกกี่หนต้องทนรู้ฤดูหนาว
โอ้น้ำค้างกลางสถลหล่นสกาว
เซาะย่างก้าวคราวโศกให้โกรกชัน
เจ้ามิ่งขวัญอยู่หนใดช่างไกลแสน
หากว่าแม้นเจ้ากลับ รอรับขวัญ
คลายเศร้าให้เรืองไรรำไพพรรณ
บางทุกข์นั้นซึ่งซ่อนเร้นทุกเต้นใจ ฯ
...
กานท์ กานต์ 13 มี.ค. 2552 15:38 น. - ID 124134 
1038
4
0
13 มีนาคม 2552 17:21 น. - comment id 962650
เดือนดาวดับลับอยู่ประตูโลก มิวายโศกเช่นฤดูที่ลู่ผ่าน ลู่ลอดไล้ใจช้ำระกำนาน จะผ่านกาลอย่างไร..หวั่นใจจริง ..แบบว่า
13 มีนาคม 2552 18:39 น. - comment id 962672
เหงาจังค่ะ
13 มีนาคม 2552 21:48 น. - comment id 962707
เพื่อจอมขวัญนานไกลไม่ไหวหวั่น จะรอวันกลับมาแก้วตาฉัน เพราะหัวใจเต้นได้ทุกวี่วัน เพื่อรอมั่นสัญญาครากลับเรือน
13 มีนาคม 2552 22:52 น. - comment id 962723
มารอเป็นเพื่อนละกันนะคะ
14 มีนาคม 2552 09:46 น. - comment id 962829
รอด้วยความปวดร้าวทั้งเศร้าโศก แสนล้านวิปโยคด้วยห่วงหา นานแสนนานพที่พี่รอกานดา กี่เพลาคนดีนี้คืนรัง ดั่งต้นข้าวเหี่ยวแห้งแล้งน้ำฝน หัวอกของคนคอยยิ่งไร้หวัง ผิดใดเล่าเขาจึงได้ชิงชัง หรือรักพังเพราะพี่นี้มันจน แวะมานั่งรอเป็นเพื่อนค่ะ
14 มีนาคม 2552 10:16 น. - comment id 962851
เมื่อเดือนดับลับลาพี่อย่าโศก ลบวิโยคราร้างห่างไกลขวัญ มีเพื่อนดาวพราวแสงมอบตอบกำนัล อย่าไหวหวั่นหวาดระแวงแคลงใจเลย.......อิอิมาร่วมแจมหน่อยนะคะ...
14 มีนาคม 2552 12:31 น. - comment id 962896
การรอคอยคือความสุขอย่างนึง ว่าไหมคะ... อย่างน้อยก็ยังมีใครคนนึงให้เราได้รอคอยไม่ใช่เหรอ...
14 มีนาคม 2552 13:39 น. - comment id 962930
รอวันคืนผ่านเนิ่น นานมา
รอสิ่งซึ่งอุรา ร่ำร้อง
รอแสงแห่งรวีมา ส่องแจ้ง
รอร่ำเรีบยนรู้แจ้ง ใฝ่ค้นธรรมเฮย
16 มีนาคม 2552 08:55 น. - comment id 963635
อยากจะขอรออยู่เคียงคู่เพื่อน ไม่แชเชือนจนกว่าเพื่อนจะหายเหงา อยากจะรอเป็นเพื่อนช่วยแบ่งเบา เพื่อลบความว่างเปล่าในจิตใจ ...............
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด