อัน.เรื่องราวมากมายในอดีต อัน.ความผิดพลั้งพลาดแต่ปางหลัง อัน.มิตรภาพคำเพื่อนจักคงยัง อัน.รองรังหนทางยังอีกไกล ว่า.เคยผิดสำนึกตรึกตรองถ้วน ว่า.เคยกวนยวนยีเถลไถล ว่า.เคยหวังมรรคามิควรไป ว่า.เคยไร้ปัญญาทั้งด้านทน เพื่อน.สำนึกความผิดกระทำสิ้น เพื่อน.รู้จินต์มิควรแสวงผล เพื่อน.รวดร้าวมิตรสะบั้นตรึงกมล เพื่อน.ทั้งคนโปรดได้อภัยที มิ.ร้องเรียกสิ่งใดเกินคำเพื่อน มิ.บิดเบือนพจนาสารฤๅษี มิ.ตลบตะแลงคำกาลี มิ.ป้ายสีดีชั่วตัวรับเอง เลือน.ร้างห่างตาปีมิอาจพบ เลือน.ลางลบไม่ดีที่ข่มเหง เลือน.แล้วแจ้งวันใหม่ให้ครื้นเครง เลือน.กลัวเกรงเพื่อนพ้นนิรันดร ลืม.เสียเถอะไม่ดีที่ผิดพลั้ง ลืม.เสียเถอะความหลังอุทาหรณ์ ลืม.เสียเถอะในนามดัสกร ลืม.ภาพก่อนคงเพื่อนนิรันดร์ไป
11 มีนาคม 2552 15:27 น. - comment id 961572
อภัย..คงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ไม่มีใครไม่เคยผิด ไม่มีใครถูกเสมอ ไม่มีใครดีตลอด ว่ามะ...
11 มีนาคม 2552 15:36 น. - comment id 961580
มิลืมเลือนเพื่อนเก่าคราเราจาก วิถีหลากตามใจที่ใฝ่ฝัน ผิดใจบ้างมองข้ามบอกช่างมัน แต่เพื่อนกัน..ไม่ถือสา ค่าแห่งใจ.. เพื่อน..งดงามเสมอค่ะ
11 มีนาคม 2552 16:16 น. - comment id 961609
สวัสดีค่ะ ชอบการเขียนแบบนี้นะคะ ทึ่งจริงๆ เลยค่ะ ชอบมาก เคยพยายามที่จะเขียนแต่ก็ ไม่ได้สักทีค่ะ ความหมายก็ดีด้วยนะคะ ภาพน้องหมาก็น่ารักด้วย
11 มีนาคม 2552 16:33 น. - comment id 961622
ขอบคุณคุณยาแก้ปวด มากครับ ผมก็หวังให้เพื่อนให้อภัยครับ
11 มีนาคม 2552 16:34 น. - comment id 961625
ขอบคุณครูพิมมากครับ หวังว่ามิตรภาพของเพื่อนจักย้อนคืนมาดังเดิมครับ
11 มีนาคม 2552 16:35 น. - comment id 961626
เพื่อนนี่คบกันนานเป็นยี่สิบสามสิบปี แต่แฟน บางคนไม่ถึงเดือนก็เลิกแล้ว ไม่มีใครทนเหมือนเพื่อนเลย...เธออึดจริงๆ เลย อิอิ
11 มีนาคม 2552 16:35 น. - comment id 961627
ขอบคุณคุณsomebody ที่เข้ามาให้กำลังใจครับ
11 มีนาคม 2552 16:37 น. - comment id 961629
ขอบคุณครับคุณกุ้งหนามแดง ที่ให้แง่คิดดีๆๆแก่กฤตศิลป์
11 มีนาคม 2552 20:14 น. - comment id 961711
อันคำว่า "เพื่อน" นั้นจัดอยู่ในอันดับที่สาม รองจากพ่อแม่พี่น้องครับ นับว่าสำคัญมากอยู่ที่ว่า เราจะได้เพื่อนอย่างไรครับ แวะมาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
12 มีนาคม 2552 08:06 น. - comment id 961871
หวัดดีคับ...คุณกฤต.... หาก...เพื่อน...คือหนังสือ... บางคนมีหลายเล่ม บางคนมีเล่มเดียว... จำได้ใช่มั้ยเอ่ย....อิอิ หนังสือก็มีหลายประเภท.... เพื่อนคือหนังสือที่...เราไม่ได้เป็นคนเขียน... จึงกำหนด...บทใด...ไม่ได้.... เราจึงอ่านมันไปเรื่อย...ๆ...ยังถูกใจเราอยู่...เราก็อ่าน... แต่พอเราอ่านไปถึงตอนหรือบทที่เราไม่ถูกใจ...บ้างครั้ง....เราอาจวางหนังสือนั้น... และย้อนรำลึก...กลับไปในบทเดิมๆ...จนอดไม่ได้ที่จะหยิบ...มันขึ้นมาอ่านอีกครั้ง...เพื่อทำความกระจ่างกับสิ่งที่เราไม่เข้าใจ หรือ ไม่ถูกใจ...ในหนังสือเล่มนั้น....แล้ว...เราก็อ่านต่อไปๆๆๆ....อิอิ.... แฮ่ะๆ....ผมเขียนไปเรื่อยเปื่อยง่ะ...ไม่ถือนะคับ... กิงกาแฟยังคับ...
12 มีนาคม 2552 18:19 น. - comment id 962219
ในความเป็นเพื่อน..เธอคือคนที่ดีที่สุด ในนามของความรัก..ช่างห่างไกล ดังนั้น ขอบคุณอย่างมากมาย ที่คงไว้ด้วยความรัก..ของเพื่อน... ซาบซึ้งในความรักที่เพื่อนมีให้เสมอค่ะ..
15 มีนาคม 2552 22:08 น. - comment id 963492
เพื่อนกันพร้อมอภัยให้กันเสมอค่ะ