ห่วงลูกน้อยกลอยใจกินไม่อิ่ม ห่วงรอยยิ้มห่างหายใบหน้าสวย ห่วงผู้คนสับสนจนอยากรวย ห่วงนักมวยโดนน็อคคาเวที ห่วงป่าไม้ไฟป่ามาเผาผลาญ ห่วงชาวบ้านทนทุกข์ไม่สุขศรี ห่วงบ้านเมืองท่าทางไม่เข้าที ห่วงคนดีจะท้อแท้แก่คนพาล ห่วงโลกร้อนปรวนแปรเกินแก้ไข ห่วงคนไทยแตกแยกเกินประสาน ห่วงคนป่วยไร้หมอพยาบาล ห่วงคนงานถูกปลดอดงานทำ คิดอีกทีธรรมดาปัญหาโลก มีสุขโศกวนเวียนเปลี่ยนเช้าค่ำ ต้องทำใจให้พร้อมและน้อมนำ เอาหลักธรรมอนิจจังมาชั่งใจ กันนาเทวี ๑๐ มีนาคม ๒๕๕๒
10 มีนาคม 2552 09:02 น. - comment id 960822
.. ห่วงกันนาอย่าได้ไข้ป่วยเจ็บ กลัวเป็นเหน็บขาชาหน้าคอมพ์นั้น เพราะเวลานาทีทุกวี่วัน กันนานั้นเฝ้าคอมพ์มิยอมเดิน ฮ่าๆๆๆๆๆ....เดินมั่งๆ..เฝ้าคอมพ์มากไปแล้ว
10 มีนาคม 2552 10:17 น. - comment id 960863
กลอนน่าเปนห่วงนะคับอิอิ คิดอีกทีธรรมดาปัญหาโลก มีสุขโศกวนเวียนเปลี่ยนเช้าค่ำ ต้องทำใจให้พร้อมและน้อมนำ เอาหลักธรรมอนิจจังมาชั่งใจ สวีดัดคับ
10 มีนาคม 2552 10:20 น. - comment id 960867
มีอะไรให้ห่วงมากเลยนะคะ
10 มีนาคม 2552 10:20 น. - comment id 960868
สวัสดีค่ะ..... นั่นซินะ ตอนนี้น่าห่วงทุกอย่าง สุดท้ายเราก็ต้องทำใจยอมรับกับมันให้ได้ค่ะ.....
10 มีนาคม 2552 12:50 น. - comment id 960948
ตราบที่เรายังคงเปนมนุษย์ เราคงยังมิปลดทุกขืห่วงหาอาวรณ์นี้ได้ ดังนั้น... ลาไปบวชกันคุงพี่กันนา
10 มีนาคม 2552 13:01 น. - comment id 960958
ห่วง นี่บ่วงคล้องใจยังไงไม่รู้นะคะ เพราะรัก เพราะผูกพัน เลยห่วงใยไม่มีที่สิ่นสุดอ่ะค่ะ เห็นเขาว่าบางคนที่ตายแล้วตาไม่หลับก็คงเพราะยังห่วงทางโลกอยู่มั้ง
10 มีนาคม 2552 14:20 น. - comment id 961007
ห่วงน้อย ทุกข์น้อย ห่วงมาก ทุกข์มาก ไม่ห่วง ไม่ทุกข์..หรือเปล่าไม่รู้อิอิ..
10 มีนาคม 2552 14:26 น. - comment id 961010
หากทุกดวงใจเห็นธรรมและปฏิบัติตาม อย่างเคร่งครัดและถูกต้อง สังคมก็สงบสุขน่าอยู่และปลอดภัย และสุดท้ายจะได้ไม่ต้องห่วงมากมายขนาดนี้ แวะมาอ่านกลอนดีดีมีสาระค่ะ
10 มีนาคม 2552 15:40 น. - comment id 961033
คุงน้องยา จะลาไปบวช ขอสักขวด ดวดก่อนไปได้ปะ อิอิ
10 มีนาคม 2552 17:19 น. - comment id 961068
พี่ก็..........ห่วงเหลือเกิน
10 มีนาคม 2552 17:41 น. - comment id 961088
ยังห่วงใยอยู่เสมอค่ะ...คิดถึงจังเลย...
10 มีนาคม 2552 19:50 น. - comment id 961176
คห.1 ฝากฝัน น่าห่วงจริงๆ ด้วยแหละ เป็นผู้ใหญ่ติดกลอน พอๆ กะเด็กติดเกม ขอบคุณที่ติงเตือน จะพยายามเดินให้มากขึ้น 555555
10 มีนาคม 2552 20:55 น. - comment id 961218
คห. 2 ครูกระดาษทราย นั่นสิน้อ เกิดและดำเนินชีวิต ล้วนแต่ต้องห่วง และทุกข์ใจทั้งนั้น ทำไงได้เกิดเป็นคน ชีวิตต้องสู้นะ
10 มีนาคม 2552 21:00 น. - comment id 961225
คุณกันนาขา นี่ก้ห่วงค่ะ ห่วงใยเธอ 555 เยี่ยมค่ะ ห่วงไป สงบไปนะ
10 มีนาคม 2552 21:05 น. - comment id 961229
ดีครับครู แวะมารับความเป็นห่วงครับ เผื่อได้ติดไม้ติดมือสักพันสองพัน อิอิ ครูใจดีอยู่แล้ว
10 มีนาคม 2552 21:06 น. - comment id 961231
คห. 3 น้ำ สวัสดีค่ะ หุหุ ห่วงกลอนหรือห่วงคน แต่งกลอน กลอนนี้ออกจะเพี้ยนๆ จนน่าห่วงละมั้งเนี่ย
10 มีนาคม 2552 21:12 น. - comment id 961236
คห. 4 เพียงพลิ้ว.... เรื่องน่าห่วงมีมากจริงๆค่า แต่คงต้องทำใจนิ และก็ปรับตัวให้เข้ากะสถานการณ์ ให้ได้ แก้ไขไปเท่าที่ได้ค่ะ
10 มีนาคม 2552 21:22 น. - comment id 961247
คห.5 whitelily ห่วงอย่างไรจึงจะไม่ทุกข์ ก็คือห่วงอยู่ห่างๆ ห่วงอย่างไม่เครียด แก้ไขได้ก็ช่วยกันแก้ แก้ไม่ได้ก็ต้องปลงหรือ ปล่อยวางไปก่อนนะ
10 มีนาคม 2552 21:25 น. - comment id 961251
คห.6 ยาแก้ปวด หุหุ ชวนกันจูงมือเข้าวัดหรือคะ น้องยาจ๋า เอาไงเอากัน ไปสำนักไหนดีละ พี่เณร
10 มีนาคม 2552 21:28 น. - comment id 961257
คห.7 เฌอมาลย์.... อือม์นะ เป็นอย่างนั้นจริง รัก หวง ห่วงใย เป็นบ่วง คล้องใจ ให้ยึดติดไม่สิ้นสุด ทำอย่างไรจะให้หลุดได้ละเนี่ย
10 มีนาคม 2552 21:32 น. - comment id 961259
คห.8 ครูพิม............ สวัสดีค่ะ สุภาษิตนี้คุ้นๆหูนะ ห่วงกะรัก ก็คล้ายๆกันนะ แต่รักดูท่าอาการจะหนักกว่าเยอะ แค่ห่วงคงถอนใจได้ไม่ยากเท่ารัก อิอิ
10 มีนาคม 2552 21:37 น. - comment id 961264
คห.9 Somebody.................. ธรรมปฏิบัติรู้ไม่ยาก แต่ปฏิบัตินะยากเพราะ มีนฝืนใจ ต้องตัดใจ ตัดเยื่อใย หัดพรากจาก สิ่งรักและพอใจ มันยากนะ ต้องฝึกฝน เพียร อดทนค่ะ คงแล้วแต่วาสนาบารมี ที่ สร้างสมมาด้วยน้อ
10 มีนาคม 2552 21:41 น. - comment id 961266
คห.10 แก้วประภัสสร... ดีจ้า น้องแบม หุหุ มาดวดกันสามคนนะ เมาสร่างแล้วค่อยกอดคอกัน เข้าวัด ไปบวชกัน เมษานี่ดีไหม? สักห้าวัน เอาแบบเคร่งไปเลย อิอิ
10 มีนาคม 2552 21:50 น. - comment id 961269
คห.11 ก่องกิก สวัสดีค่า.. ห่วง.........เหลือ ห่วง.........เกิน ห่วง.........เพลิน ห่วง.........อารายจ้ะ สงสัยห่วงไม่มีใครเข้าเมนท์กลอน หุหุ
10 มีนาคม 2552 21:53 น. - comment id 961271
คห.12 white rose...... หายไปนานเลย คิดถึงและห่วงใยเสมอค่ะ
10 มีนาคม 2552 21:56 น. - comment id 961273
คห. 13 พิมญดา.... หวัดดีจ้า น้องพิมคนสวย มาช่วยดูแลดีไหม ว่างไหมเอ่ย หุหุ
10 มีนาคม 2552 22:00 น. - comment id 961275
คห.16 แจ้นเอง........ ห่วงใยกันและกันน้อ ขอบคุณมากค่ะ เชียงรายฝนตกบ้างไหมคะ ลำพูนสำลักควันไฟทั้งวันทั้งคืน สุขภาพแย่เลย
10 มีนาคม 2552 22:02 น. - comment id 961277
คห.17 กุ้งก้ามกราม เหอๆๆ ความห่วงใยนี่เขาคิดกัน เป็นจำนวนพันสองพัน เหรอค่ะเนี่ย ใจดีแต่ไม่มีตังค์หรอกค่ะ
10 มีนาคม 2552 22:35 น. - comment id 961296
สวัสดีค่ะ ความห่วงใยใส่ใจกัน นั่นคือความรักความผุกพัน ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า...
10 มีนาคม 2552 22:45 น. - comment id 961300
คห.31 แมงกุ๊ดจี่ สวัสดีตอนดึกค่า แน่นอนค่ารักคือห่วงใย ผูกพัน รักใคร่ เมตตา ต่อกัน
11 มีนาคม 2552 07:26 น. - comment id 961367
ปอ รอ งอ ปลง แต่ก็ห่วงเหลือเกินคะพี่... ทำไงได้น้อ... กาแฟค่ะ......
11 มีนาคม 2552 19:03 น. - comment id 961677
คห.33 นกยูง......... ค่า ปลงอย่างไรใจยังห่วง ขอบคุณสำหรับกาแฟค่า