** น้ำใจหญิง **

แก้วประเสริฐ

       **  น้ำใจหญิง  **
   เหมือนฟ้าฟาดก้องหูมิรู้สลาย
ภูเขาทลายราบเรียบเปรียบเนินผา
สายน้ำสาดเซาะฝั่งฟังลงมา
เหล่าพฤกษาโค่นสิ้นจินต์มลาย
    ถ้อยสำเนียงหวามเสนาะไพเราะหวาน
ช่างซาบซ่านผ่านซึ้งตรึงขยาย
เสน่หามธุรสหมดจดขจาย
สิ่งบรรยายเนื้อความตามอรรถรส
     นั่งรถไปเที่ยวด้วยหวังธุรกิจ
เพลิดเพลินจิตสองข้างกลางสิ่งสลด
ยามสาวน้อยร้อยช่างสร้างรันทด
งามหมดจดน้ำใจใยเลวทราม
     มิอยากยุ่งเกี่ยวข้องต้องอกสท้าน
ด้วยคำหวานเข้าหูดูเกรงขาม
แสนเสนาะไพเราะยิ่งในสิ่งกาม
ต่างสอบถามมือมือสื่อเรื่องราว
     ล้วนข้อความหลบลี้ยามหนีผัว
หลงเมามัวเสน่หามาสืบสาว
ยานอนหลับใส่น้ำดื่มยิ้มพราว
อาหารคาวหมดสิ้นในอจินไตย
     คอยจนหลับคุดคู้มิรู้เห็น
เธอก็เผ่นจากบ้านซ่านสดใส
เที่ยวเพลิดเพลินแสงสีที่วิไล
อิ่มเอมใจได้เวลาจะมาเกิน
     ทำงานบ้านเสร็จสรรพกลับนอนข้าง
ประหนึ่งพลางแสนรักจักแม้นเขิน
ช่างอดสูถ้อยเสียงเคียงเพลิดเพลิน
หวังหลีกเมินมองทางระหว่างไป
     นี่นะหรือน้ำใจหญิงอิงร้อยเล่ห์
ล้วนกลเท่ห์ร้ายอาบฉาบสิ่งใส
เป็นบทเรียนของชีวิตจิตภายใน
ขอฝากไว้ชายหญิงอิงใคร่ครวญ.
 ***   แก้วประเสริฐ.   ***